Vraag Hallo,
Mijn man en ik zijn ongeveer anderhalf jaar getrouwd. Ik zou niet zeggen dat ons huwelijk moeilijk was, maar het was ook niet zo gemakkelijk. We zijn wat de meeste mensen zeggen dat tegenstellingen een koppel aantrekken, maar het lijkt erop dat onze tegenstellingen nu echt beginnen te botsen. Ik weet dat hij een stressvolle tijd doormaakt op zijn werk, maar hij lijkt het op mij af te reageren. Ik realiseer me dat als zijn vrouw en de vrouw bij wie hij elke avond thuiskomt, ik er zou moeten zijn om te luisteren en zijn zorgen en angsten te troosten, hoewel het te moeilijk wordt.
Hij ziet zichzelf als de "aardige man" en heeft het gevoel dat hij geen verkeerde rol heeft in onze argumenten. Als we ooit een meningsverschil hebben, begint hij mij de schuld te geven, niet voor het meningsverschil, maar omdat ik het verkeerde type vrouw ben. Als ik ooit boos word over iets dat hij heeft gezegd of gedaan, wordt hij boos op mij, omdat ik boos op hem ben.
Vroeger waren het alleen iets grotere dingen die ons tot dit argument brachten, maar nu is het alles, van de was doen tot het avondeten. Meestal probeer ik rustig te blijven en zijn humeur te laten bedaren. Maar ik ben op een punt waar ik voel dat ik het niet langer vol kan houden. Ik moet mezelf verdedigen met een soort antwoord. Dit verheft de zaken alleen maar. Ik begin te denken dat ons huwelijk misschien een vergissing was...
Ik zal elk advies aannemen.
Bedankt!
Antwoord Nou, ik heb een motto, "stilte is het beste wapen." Het is om veel redenen goed:je zegt geen dingen waar je spijt van hebt, je laat zien dat je niet meedoet, en het belangrijkste is dat je laat zien dat je er niet op uit bent om te winnen. In het begin nemen alle koppels een houding aan om beslissende controle te krijgen over elke kleine ontmoeting. Als je ouder bent (en niet veel ouder) ontdek je dat de meeste ruzies gingen over dingen die de strijd niet waard waren. Maar de gevechten zullen voor altijd doorgaan als je blijft proberen ze te winnen, en tegen een prijs, want elk gevecht verandert je in een ander persoon dan je was toen je trouwde, en beetje bij beetje kan de liefde uit een huwelijk druppelen. Dus ik denk dat mijn advies is om hem aan dovemansoren te laten tieren, en hij zal uiteindelijk terugkruipen, meestal waarschijnlijk in bed. Dit betekent niet dat je je identiteit opgeeft, het betekent alleen dat je de grotere veldslagen kiest, die het waard zijn om te winnen, om te vechten en hem zijn gang te laten gaan met de dingen die je tijd echt niet waard zijn. Een slimme vrouw kan deze stilte manipuleren en op de een of andere manier alle veldslagen winnen. Dan zal hij op een dag wakker worden en ontdekken dat de enige die hij van streek maakt, hijzelf is. Het is een proces dat oefening vereist, maar je kunt het.
Rekening
