Vraag Mijn man ging onlangs de stad uit om een vriend (man) te bezoeken en ontmoette uiteindelijk een vrouwelijke dochter van een kennis. Wat het ook was, hij bleef uiteindelijk zijn laatste nacht bij haar thuis (ook met haar zus, ik geloof niet dat er iets anders is gebeurd dan een band). Sinds hij terug is, begon hij veel tijd met haar aan de telefoon door te brengen. Onderbrekend diner en tv-shows die hij nooit eerder had gemist. Ik zei hem dat ik dacht dat dit iets meer kon zijn dan vriendschap, dat hij zichzelf toestond om te dichtbij te komen. Hij zei dat ze gewoon een vriendin is en hoe moet hij haar beter leren kennen als hij geen tijd besteedt aan het praten met haar? Mijn vraag aan hem was hoeveel beter moet je haar leren kennen? Ik heb zojuist geprobeerd hem mijn zorgen kenbaar te maken zonder hem te vervreemden of hem weg te duwen. Sindsdien lijkt hij meer geheimzinnig te zijn, maar dit kan zijn in een poging om een confrontatie te vermijden, of om mijn gevoelens te kwetsen. Maar ik heb hem laten weten of dit gewoon een vriendschap is, hij moet open en eerlijk tegen mij zijn over zijn vriendschap met haar, net zoals hij is met elke andere vriend. Hij snapt het gewoon niet. Ze woont 3000 mijl verderop en hij heeft haar niet meer gezien, maar praat regelmatig met haar, en wisselt ook verjaardags- en kerstcadeaus uit, ik heb nog steeds mijn zorgen, ik probeer er niet te veel over te zeggen in een poging hem niet weg te duwen. Mijn echte probleem is dat hij zich nu klaarmaakt om met een andere vriend naar haar stad te gaan om hem te helpen verhuizen. Ik heb hem gezegd dat ik me hier ongemakkelijk bij zou voelen, ik heb er geen probleem mee dat hij gaat, maar ik denk dat ik ook moet gaan. Ik zie geen reden om zichzelf in een situatie te brengen waarin een grens overschreden zou kunnen worden, zelfs als dat niet zijn bedoeling is, of de hare (hoewel ik eigenlijk niets weet over haar bedoelingen. Ook gewoon uit respect voor mij en mijn gevoelens heb ik geloof dat ik erbij moet horen, is dit te veel gevraagd?Ik denk echt dat het voor hem een no-brainer zou moeten zijn als dit echt gewoon een vriendschap is.
Antwoord Beste Margje,
Mijn excuses dat het zo lang heeft geduurd om op deze brief te reageren. Ik heb de afgelopen dagen ernstige internetproblemen gehad.
Uit uw brief blijkt duidelijk dat uw man verliefd is geworden op dit meisje. Het is van vitaal belang dat u met hem probeert te bespreken waarom hij zich zo gedraagt. Ik vermoed dat deze persoon een beetje aandacht aan hem heeft besteed en dat zijn verbeeldingskracht de overhand op hem heeft gekregen.
Als er een manier is waarop je hem op deze reis kunt vergezellen, zou ik dat zeker proberen. Ik zou ook willen voorstellen dat je contact opneemt met zowel het meisje als de kennis van je man en probeert vast te stellen wat er PRECIES aan de hand is. Dit meisje is misschien totaal onschuldig en realiseert zich niet dat je man een soort fixatie op haar heeft ontwikkeld. Afhankelijk van haar leeftijd (en de zijne), kan ze volledig geschokt zijn. Bovendien kan de kennis van uw man de aandacht die aan zijn dochter wordt besteed, niet waarderen.
Als ik in jouw positie was, zou ik in niet mis te verstane bewoordingen mijn gedachten en gevoelens kenbaar maken dat je deze relatie NIET goedkeurt en dat je er NIET bij stil zult blijven staan. Dit gedrag is totaal onaanvaardbaar en ongepast. Ik zou zeker met hem meegaan op reis.
Veel succes.
RM Frans
