Vraag Mijn man van 12 jaar is een functionerende alcoholist. Hij gaat naar zijn werk en drinkt pas als hij thuiskomt. Hij is niet beledigend, fysiek of verbaal. We hebben een prachtige dochter van 6 jaar. Mijn man en ik zitten momenteel in huwelijkstherapie omdat ik hem vertelde dat ik niet verder kan zoals we nu zijn omdat ik niet gelukkig ben met het huwelijk zoals het is. Ik stelde hem het ultimatum dat ik hem zou verlaten als hij niet helemaal zou stoppen met drinken en professionele hulp zou zoeken. Hij stemde in met huwelijkstherapie en ik dacht dat het in ieder geval een begin was. We zijn nu 3 maanden onderweg en we werken niet aan huwelijksproblemen, alleen aan de drankproblemen, want het heeft geen zin om aan het huwelijk te werken als we mijn man niet kunnen laten beseffen dat hij een drankprobleem heeft, en om te stoppen drinken. De counselor heeft regels opgesteld die hij moet volgen, hoewel hij ze niet kan volgen, dus hij doet niets om het vertrouwen in de relatie terug te krijgen.
Mijn man ontkent volledig dat hij een probleem heeft en heeft erop gewezen dat hij niet helemaal wil stoppen met drinken en dat hij zijn levensstijl (tijd in de garage doorbrengen met de buurtjongens en drinken en spelen poker). Hij verwaarloost mij en onze dochter volledig en we voelen ons geen van beiden geliefd door hem. Hij wil ons af en toe mee uit eten nemen of iets dergelijks in het weekend, alsof hij de tijd wil 'inhalen' die hij heeft besteed aan drinken en het verwaarlozen van zijn gezin.
Ik kwam drie maanden geleden bij Al Anon en ben bezig mezelf emotioneel te herstellen, omdat ik me niet realiseerde hoe boos ik diep van binnen was en hoe verknald ik was als een direct gevolg van het naleven van zijn alcoholgebruik gedurende de afgelopen 12 jaar. Ik verloor volledig het gevoel van wie ik ben en waar ik heen ging in het leven. Gelukkig heb ik een geweldig ondersteuningssysteem gevonden in Al Anon en ze laten je echt werken aan het herstellen van je zelfgevoel.
Mijn vraag aan jullie is hoe lang ik het volhoud om te zien of ik hem kan ondersteunen bij het zoeken naar hulp voor zijn alcoholisme? Hij drinkt nu door de week niet meer, maar dan komt het weekend en hij kan het gewoon niet laten als zijn buurmaatjes in de buurt zijn, en hij kan nog steeds niet toegeven dat hij een probleem heeft. Moet ik nu gewoon weggaan en hem dit zelf laten uitzoeken? Is er een kans dat dit huwelijk gered kan worden? Zoals het nu is, heb ik niet het gevoel dat ik van hem hou, ik vertrouw hem niet en ik vrees voor de emotionele schade van onze dochter.
Antwoord Beste Joanne,
Bedankt dat u contact heeft opgenomen met allexperts.com. Ik hoop dat ik je kan helpen met je vraag.
Oh lieverd, Joanne. Af en toe krijg ik een brief zoals die van jou dat ik weet dat je mijn antwoord NIET leuk zult vinden. In feite ga je me hoogstwaarschijnlijk een vreselijk vervelende brief terugmailen waarin je me vertelt dat ik een idioot ben en totaal geen voeling heb met de realiteit. Voel je vrij om dit te doen. Maar aangezien je om mijn mening en advies vroeg, hier komt...
Laten we eerst en vooral praten over waarom je boos bent op je man. Het heeft niets te maken met zijn drinken, je gebruikt dat alleen als excuus. Als hij een golfer was, zou je daar boos op zijn en hem proberen te dwingen te stoppen met golfen. Als hij een coureur was, zou je een manier vinden om hem daarvan te weerhouden. Je bent boos op hem en zijn drinken omdat hij het graag doet. Hij geniet van zijn tijd met zijn maatjes in de garage en je wordt er echt FURIOUS van. Laten we eens kijken waarom, zullen we?
Je vindt het vervelend dat hij plezier heeft zonder jou. Je vindt het vervelend dat hij plezier heeft in iets anders dan dat wat jou, je dochter en je gezinsleven omringt. U bent van mening dat het zijn plicht is om AL ZIJN TIJD met u en uw dochter door te brengen, omdat hij uw man en haar vader is.
Helaas heb je het mis. De verantwoordelijkheid van een man tegenover zijn gezin is om elke ochtend op te staan en naar het werk te gaan om ervoor te zorgen dat het gezin genoeg voedsel heeft en een veilige, warme plek om te wonen. Periode. Einde verhaal. Het is niet de verantwoordelijkheid van een man om voor de kinderen te zorgen of er aandacht aan te besteden. Het is niet de verantwoordelijkheid van een man om de was te doen, te koken en "aandacht te schenken" aan de vrouw. Als ze dit doen - bonus!
Een man heeft tijd nodig met vrienden. Hij moet jongensdingen bespreken. Mannen hebben mannen veel meer nodig voor gezelschap dan vrouwen vrouwen. Hoogstwaarschijnlijk is hij niet in het minst geïnteresseerd in tijd doorbrengen met zijn dochter. En hoogstwaarschijnlijk is hij niet in het minst geïnteresseerd om veel tijd met je door te brengen - vooral omdat je hem eindeloos zeurt over zijn drinken.
Nu we toch bezig zijn, wil ik het hebben over zijn drinken.
Hij is geen alcoholist. Functionerend, of anderszins. Een alcoholist maakt drinken tot zijn eerste prioriteit in het leven. Aangezien u zei dat hij elke dag naar zijn werk gaat, is het duidelijk dat zijn eerste prioriteit de zorg voor zijn gezin is. Een alcoholist drinkt tot hij flauwvalt - bijna elke avond. U hebt mij verteld dat hij dit niet doet. Het is je zelfs gelukt om hem te zeuren dat hij doordeweeks helemaal niet drinkt. Op geen enkele manier kan een alcoholist zich aan dit schema houden.
Wat je hebt is een man die graag tijd doorbrengt met zijn vrienden en graag drinkt terwijl hij dat doet. Het lijkt erop dat het de laatste tijd erg populair is geworden om een man ervan te beschuldigen een alcoholist te zijn omdat hij van alcohol houdt! Oh wat idioot. Alcohol is een drank voor volwassenen en iedereen die het wil drinken en ouder is dan 21, moet dat kunnen doen zonder er een soort stigma aan te hechten! In de jaren '60 en '70 was het "zeer in de mode" om na het werk een of twee cocktails te drinken en na het eten nog een of twee. Er waren zelfs cocktailparty's waar het enige doel was om vrienden uit te nodigen voor een drankje! Wat een begrip! Maar dankzij idiote organisaties als MADD is het drinken van alcohol om *elke* reden fout, fout, fout, en als je er zelfs maar een minuutje van durft te genieten, word je als alcoholist bestempeld! Hoe absurd.
Ik zou willen voorstellen dat je over de slachtoffermentaliteit heen stapt en niet meer naar de mensen bij Al Anon luistert en je man een leuke tijd laat beleven met zijn vrienden. Ik zou zelfs willen voorstellen dat je af en toe met hem meedoet aan een drankje en een beetje plezier hebt. Uw constante bombardement op hem en zijn gekozen levensstijl zal alleen maar eindigen in hartzeer voor u en uw gezin.
Als je durft, raad ik je aan een geweldig boek te lezen genaamd "The Proper Care and Feeding of Husbands", waarin het je zal vertellen hoe je met je man kunt omgaan, zodat je leven gelukkiger en bevredigender kan zijn. Maar het allerbelangrijkste, stop met luisteren naar iedereen BEHALVE je man en laat hem zijn wie hij is. Stop met proberen hem te controleren en te veranderen. Het zal nooit werken.
Daar heb ik je gezegd dat je mijn antwoord niet leuk zou vinden.
R. M. Frans
