Vraag Geachte mevrouw R.M. Frans ,
Ik dank je echt voor je mooie antwoord, maar eerlijk gezegd moet ik toegeven dat ik bang ben. Ik hou zoveel van dit meisje en ik wil met haar trouwen, maar ik ben bang voor de aard van de vrouw, je zult dit begrijpen omdat je een dame bent. Ik ben eigenlijk bang voor de menopauze, daarnaast zeggen sommigen dat tegen de tijd dat ze ouder wordt ze niet in staat zal zijn om mijn seksuele verlangens te bevredigen en natuurlijk als ik seksueel ontevreden word met dit meisje, zal ik op zoek gaan naar een jongere om aan mijn behoeften te voldoen.
Ik woon in een oosters land, en hier niet zoals de westerse wereld, we zijn altijd gebonden door de mening van onze ouders, en het is altijd moeilijk om iets tegen hun wil te doen. het is niet zo makkelijk als je denkt om onze ouders akkoord te laten gaan met dit huwelijk, ik ben bang dat ze het nooit eens zullen worden, en natuurlijk kunnen we niet wegrennen en leven zonder hen, onze liefde voor onze ouders zal ons ervan weerhouden om te trouwen tegen hun zin. dit is echt zo verwarrend en moeilijk voor mij. de pijn die ik leef is ondraaglijk, we praten niet meer zoals vroeger vanwege onze ouders, en eerlijk gezegd denk ik dat dit het einde van onze liefde is.
-------------------------
Vervolg naar
Ondervragen -
Ik ben 22 en ik ben verliefd op een meisje dat zoveel van me houdt, ze is zo dicht bij mijn hart en ze begrijpt me zo goed, ik wil heel graag met haar trouwen, maar ze is bijna 8 jaar ouder dan ik. Ik ben bang dat onze ouders het daar niet mee eens zijn. Haar ouders weigerden haar zus te laten trouwen met een man die slechts 2 jaar jonger was, ze zeiden dat het niet goed was om dat te doen en drongen aan op hun mening. Hoewel ze met me wil trouwen, voelt ze dat het onmogelijk is dat we trouwen, en dat we God niet kunnen vragen om ons iets te schenken dat onmogelijk is. Ze is bang dat ik na een jaar of 10 spijt zal hebben dat ik met haar getrouwd ben omdat ze oud zal worden en dat ik het gevoel zal hebben dat ik met iemand jonger wil trouwen, ook al moet ik toegeven dat ik aan deze kwestie denk, ik heb nog steeds wil met haar trouwen en ik blijf God vragen om er een succesvol huwelijk van te maken.
Ik weet echt niet wat ik moet doen, ik wil het meisje met wie ik mijn leven wil delen niet zomaar opgeven, maar dit maakt ons allebei zo verdrietig en vaak zo wanhopig.
Antwoord -
Beste Sheriff,
Bedankt dat u contact heeft opgenomen met allexperts.com. Ik hoop dat ik je kan helpen met je vraag.
Ik geloof niet dat een verschil in leeftijd enig effect heeft op het geluk of het succes van een huwelijksrelatie.
We moeten begrijpen dat de tijd zoals we die kennen een kunstmatig apparaat is dat door de moderne mens is gemaakt. Er bestaan niet zoiets als minuten, uren, weken of jaren in de natuurlijke wereld. Het is iets dat kunstmatig is gemaakt, zodat mensen niet te laat komen voor afspraken.
Mensen rijpen en verouderen in sterk verschillende snelheden. Ik weet zeker dat je mensen hebt gezien die er op hun veertigste erg jong uitzien en anderen die veel ouder lijken voor hun leeftijd. Het is dan ook onmogelijk om te zeggen dat een veertigjarige er op een bepaalde manier uitziet of zich op een bepaalde manier gedraagt, want iedereen is compleet anders. Daarom is het dwaas om te zeggen dat een persoon van een "bepaalde" leeftijd te oud is. Ook al is een persoon 30 of 40, ze kunnen er veel jeugdiger uitzien, denken en zich gedragen.
Ik denk dat wat belangrijk is in een relatie is dat de twee mensen compatibel zijn, van elkaar houden en de wens hebben om het huwelijk te laten slagen. Ik geloof niet dat leeftijd een overweging of factor zou moeten zijn om te beslissen wie je toekomstige partner zou moeten zijn. Als je ouders deze relatie niet goedkeuren, moet je ze misschien vragen of ze liever willen dat je gelukkig bent met de vrouw van wie je houdt of dat je met iemand trouwt die je een leven lang ellende en verdriet zal bezorgen. Als ze van je houden zoals een ouder zou moeten, zullen ze je zegenen en blij zijn dat je iemand hebt gevonden die zo veel om je geeft.
Wat betreft de zorg dat je "iemand jonger zult vinden". Je zult merken dat je met de jaren gaat kopen, dat JIJ ook ouder wordt! Acht jaar is niet zo'n groot verschil! En als je samen ouder wordt en samen verliefd wordt, denk je niet eens meer aan deze kwestie! Je houdt niet van een nummer - je houdt van een persoon, en zoiets onbeduidends als leeftijd zal over vele jaren zelfs geen overweging meer zijn.
Ironisch genoeg ontvang ik vaak brieven van mannen die ongelukkige relaties hebben gehad met vrouwen die onvolwassen en egocentrisch zijn en gescheiden zijn. Mijn advies aan hen is om de volgende keer een oudere vrouw te zoeken die van hen houdt en hen waardeert en die het emotioneel rijpingsproces heeft doorstaan. De meeste oudere vrouwen hebben de levenservaring om een relatie veel meer te waarderen dan een jongere.
Volg je hart, Sherief, en trouw met de vrouw van wie je houdt. Je zult er nooit spijt van krijgen.
Beste wensen,
R. M. Frans
Antwoord Beste Sheriff,
Ik begrijp dat er culturele verschillen tussen ons zijn die een grote invloed kunnen hebben op je relatie met je geliefde. U vermeldt uw leeftijden niet in uw twee brieven aan mij, maar ik begin te denken dat uw vriendin misschien redelijk volwassen is en dat uw ouders misschien denken dat het te laat is voor kleinkinderen. Ik begrijp dat vooral je ouders zich zorgen zouden maken over deze kwestie.
Ouders overal kunnen moeilijk zijn, maar in uw cultuur, waar een ouder een veel grotere rol in uw leven heeft, zou het zeker stressvol en moeilijk zijn om geen goedkeuring te krijgen. Ik krijg van tijd tot tijd brieven van mensen in Oosterse landen waar ze niet kunnen opschieten met de familie van hun man en het is erg moeilijk omdat de families daar zo dichtbij zijn.
Wat betreft de menopauze, het is niet zo traumatisch als het ooit was, dankzij de vele goede hormoonvervangende therapieën die beschikbaar zijn. Met een goede behandeling zul je geen verschil merken in je vriendin, behalve dat ze niet meer vruchtbaar is. Voor veel stellen is dit meer een zegen dan wat dan ook. Het zou zeker geen effect moeten hebben op haar seksuele behoeften of verlangens of het vermogen om jou te plezieren waar jij je zorgen over maakt. Veel vrouwen merken dat ze na de menopauze seksueler zijn omdat de angst voor zwangerschap is verdwenen, waardoor ze meer kunnen genieten.
Ik raad je ten zeerste aan om op een rustige en volwassen manier met beide ouders te praten en je gevoelens uit te leggen. Als ze zien hoeveel ze voor je betekent, zullen ze misschien hun eigen angsten en gevoelens opzij zetten voor jouw geluk. Als ze weigeren de vakbond te accepteren, moeten jij en je verloofde beslissen over je toekomst. Als geen van jullie beiden kan leven met een vervreemding van je familie, zullen jullie helaas allebei verder moeten gaan met je leven.
Onthoud gewoon dat het erg moeilijk is om iemand te vinden die "je goed begrijpt", van je houdt en je accepteert zoals je bent, in de wereld van vandaag, in het Oosten of het Westen, dus denk daar eens over na bij het nemen van beslissingen voor de toekomst.
Veel succes Sherief, ik hoop dat het het beste uitpakt.
R. M. Frans
