Vraag Bedankt. Ik heb het wat herzien en moet het nu alleen nog opsturen! Ik weet zeker dat als ze terug e-mailt, het niet al te aardig zal zijn. Ach, ze zal tenminste weten waarom ik daar niet heen ga de volgende keer dat mijn man dat doet. Bedankt voor je hulp!
Vervolg naar
Ondervragen -
Bedankt. Die brief klinkt goed. Het belangrijkste deel dat ik zou moeten veranderen is het "wij" zoals in mijn man en ik, omdat hij het leuk zou vinden als ik ook zou werken. Dus hij staat niet echt aan mijn kant in deze kwestie, en natuurlijk zal hij niet echt voor mij opkomen door op te komen tegen zijn moeder. Dus ik denk dat ik voor mezelf moet opkomen. Nogmaals bedankt, je bent erg behulpzaam geweest!
Vervolg naar
Ondervragen -
Hoi. Bedankt voor je reactie terug. Ik heb een e-mail geschreven en ik heb het een paar keer herzien, maar heb het nog niet verzonden. Ik zou het heel graag willen sturen omdat ze me onlangs vertelde hoe het het beste is om 2 inkomens te hebben, hoe we niet veel kunnen doen aan alleen het inkomen van mijn man, en de enige manier om vooruit te komen is dat we allebei werken. Dit maakt me echt van streek omdat ze altijd dit soort opmerkingen heeft gemaakt en ik heb echt het gevoel dat ze zo op me neerkijkt omdat ik nu niet aan het werk ben. Toen ik aan het werk was, was ze heel aardig voor me, maar dat veranderde toen ik mijn baan opgaf. Ik weet niet of ik haar een e-mail moet schrijven waarin ik haar alle dingen moet vertellen die me dwars zitten of dat ik het gewoon over dit onderwerp moet houden.. Ik denk dat ze gewoon onbeleefd tegen me is omdat ze het gevoel heeft dat ik niet goed genoeg ben omdat ik geen baan heb. Hoe dan ook, ik denk dat ik er niet achter kan komen hoe ik dingen moet verwoorden waar ze niet van streek zal raken. Ik wil haar vertellen hoe ik me voel en dat ik haar opmerkingen niet op prijs stel, maar ik weet niet precies hoe ik het moet zeggen. Suggesties voor mij? Ik waardeer al je hulp!
Ondervragen -
Bedankt voor uw reactie! Ik denk niet dat ik het verdien om de manier waarop ze me behandelt te verdragen. Ik heb een e-mail geschreven waarvan ik nog aan het twijfelen ben over het verzenden, alleen maar om te zeggen dat ik geen dingen met haar ga bespreken die te maken hebben met het al dan niet hebben van een baan, onze financiële situatie of hoe ik mijn zoon opvoed. Ik vertelde haar ook dat er niet op me werd neergekeken omdat ik geen baan heb. Dat zal haar in ieder geval echt laten weten dat ik me voel, hoewel het waarschijnlijk niet zal helpen zoals ze is. Toch bedankt voor je hulp.
Vervolg naar
Ondervragen -
Hoi. Deze vraag heeft betrekking op mijn man, maar ook op zijn moeder. Eigenlijk heb ik een paar onderwerpen te behandelen in deze e-mail. Ik hoop dat je kunt helpen. Nou, ik zal beginnen met te zeggen dat mijn man en ik nu 7 jaar getrouwd zijn en dat we een zoon van 20 maanden hebben. We kunnen het grotendeels goed met elkaar vinden. Ik ben een thuisblijfmoeder en ik denk niet echt dat mijn man waardeert wat ik doe, wat volgens mij vrij gebruikelijk is. Hoe dan ook, hij zou graag hebben dat ik een baan heb, en op dit moment volg ik een cursus medische transcriptie en hoop een thuiswerkbaan te krijgen als ik klaar ben. Maar ondertussen maakt mijn man grappen dat ik geen baan heb, en ik heb het gevoel dat zijn familie denkt dat ik ook zou moeten werken. Ik denk dat dit een van de redenen kan zijn dat zijn moeder mij niet lijkt te respecteren. Wanneer ik bij haar in de buurt ben, lijkt ze onbeleefde opmerkingen te maken over kleine dingen, en soms doet ze dit bij mij in het bijzijn van anderen. Ze ergerde zich bijvoorbeeld aan mij omdat ik een pak ijs terugdeed met nog maar een klein bolletje over. Ze kijkt me recht aan en zegt "wie heeft dat ijsje teruggelegd met dit kleine beetje erin, je had het net op moeten eten." Ze zorgde ervoor dat ik me liet weten hoe vreselijk het was dat ik dit deed. Een andere keer liet ze haar bonen op het fornuis staan terwijl ze naar buiten ging en bleef ik bij hen thuis. Ik wist niet dat ze de bonen kookte en ze verbrandden. Ze zei:"Ik zei toch dat ik ze aan het koken was." Nou, dat deed ze niet. Later vertelt ze mijn schoonzus dat we bonen zouden hebben gehad "maar niemand keek ernaar." Dat leek me een beetje passief-agressief. Dit zijn slechts enkele voorbeelden van dingen die ze doet waar ik me aan erger. Ik weet dat ze misschien niet zo belangrijk lijken, maar als het gewoon constant is, krijg ik het gevoel dat ze echt een probleem met mij heeft. Als het dan om mijn zoon Zach gaat, heeft zij natuurlijk overal een andere kijk op dan ik. Ik ben heel voorzichtig met dingen, terwijl zij een beetje te relaxed is. Ze vertelt me dingen als oh je hoeft zijn eten niet in stukken te snijden, hij kan het heel eten. Ik weet uit gezond verstand dat dit niet slim is. Dus ze vertelt me altijd haar mening over dingen, wat te verwachten is, denk ik, maar als ik het dan ergens niet mee eens ben, lijkt ze geïrriteerd te raken. Soms negeert ze me zelfs een beetje of gaat ze een tijdje alleen weg. Mijn man vertelde me dat ze het gevoel heeft dat ik haar niet mag en als ik het niet met haar eens ben over dingen die mijn zoon aangaan, dat ik op de een of andere manier zeg dat ze een slechte moeder is. Ik weet niet waar ze dit vandaan haalt. Ik doe mijn best om aardig tegen haar te zijn, maar het lijkt geen verschil te maken. Nu, met mijn schoonzus is het een heel ander verhaal. Mijn schoonzus heeft een baan en verdient goed. Dus mijn schoonmoeder behandelt haar heel lief en noemt haar haar lieve kleine meid, knuffelt haar, maakt speciaal eten voor haar, enz. Ze doet dit allemaal in mijn bijzijn en ik heb zin om te laten zien welke schoondochter ze heeft een voorkeur voor. Ik verwacht niet zo'n relatie met haar omdat ik weet dat mijn schoonmoeder en ik niet veel gemeen hebben, zoals ze zelf een keer zei, maar ik denk dat ik in ieder geval wat respect van haar verdien. Ze is niet respectvol in haar opmerkingen naar mij. Het is bijna alsof ze wil doen alsof ik er niet ben. Ze zal mijn man, zijn broer en zijn vrouw vragen of ze iets willen, een soort eten, enz., maar ze vraagt het mij niet. Ze stelt vragen aan mijn man als hij daar is. Ze zal zelfs mijn zoon meenemen en me vertellen dat ze hem ergens mee naartoe zal nemen, zonder me zelfs maar te vragen of ik het erg vind. Ik heb mijn man verteld hoe ik me voel over dit alles, en hij zegt dat hij het begrijpt, maar hij heeft er nog niets aan gedaan. Een keer zei hij dat hij en zijn moeder gefrustreerd raakten omdat ik zo paranoïde ben. Ik kan overdreven voorzichtig zijn als het om mijn zoon gaat, maar ik denk niet dat dat een reden is voor haar om mij en mijn mening niet te respecteren. Ik denk dat dat de meeste van mijn problemen met haar verklaart. Het spijt me dat deze e-mail zo lang is. Hartelijk bedankt voor uw hulp!
Antwoord -
Hallo Jennifer~
Het lijkt alsof je schoonmoeder gewoon jaloers op je is en dat je een thuisblijfmoeder bent. Het gaat haar gewoon niet aan dat je werkt of thuisblijft. Sommige schoonouders hebben niets beters te doen in hun leven dan zich te bemoeien met het leven van hun kinderen.
Je moet echt iets tegen haar zeggen en voor jezelf opkomen. B/c is het duidelijk dat uw man het niet voor u zal doen. Als je haar over je heen laat lopen, zal ze dat gewoon blijven doen! Laat haar dit geen moment meer doen.
Wat betreft haar gemene en kwetsende opmerkingen, negeer haar gewoon en probeer het je niet te laten overkomen.
Als je nog vragen hebt, stel ze gerust.
Antwoord -
Hallo Jennifer~
Hoe ging de e-mail? Heb je het verstuurd? Hoewel het ervoor kan zorgen dat ze nog bozer op je wordt. Ze weet in ieder geval hoe je je echt voelt. Het belangrijkste is om haar je niet als vuil te laten behandelen. Dat verdien je allemaal niet. Dus neem het niet.
Antwoord -
Hallo weer Jennifer~
Je zult haar waarschijnlijk van streek maken om te beginnen, door het type persoon dat je haar hebt beschreven. Zou het voor u gemakkelijker zijn om haar een e-mail te sturen en haar te vertellen wat u denkt, of om het haar de volgende keer persoonlijk te vertellen? Aangezien het erop lijkt dat je niet van confrontaties houdt, zou je je waarschijnlijk meer op je gemak voelen door haar een e-mail te sturen, als ik het goed heb?
Ik zou gewoon iets zeggen als:
Beste X ~
Hoewel ik het op prijs stel dat je je zorgen maakt over onze financiële status, hebben we allebei besloten dat ik voorlopig een SAHM (kort voor thuisblijvende moeder) zou zijn. We hebben dit besproken en het is wat we hebben besloten dat het beste is voor het gezin. Hoewel de zaken een tijdje krap kunnen zijn, zullen we ons daar op tijd aan aanpassen. De kinderen zijn nog maar een korte tijd in hun leven jong, en ze worden zo ontzettend snel groot. Dus ik maak van de gelegenheid gebruik om wat quality time met hen door te brengen nu het nog kan. En ik ben bereid om financieel wat opofferingen te doen, want uiteindelijk zal het het waard zijn geweest.
Ik zou het op prijs stellen dat je geen gemene of onbeleefde opmerkingen maakt tegen mezelf, mijn man of familie over wat we hebben besloten te doen. Als je dit doet, kwetst het me enorm. Ook al bent u het misschien niet eens met onze beslissing, toch zou ik u willen vragen geen opmerkingen te maken in het bijzijn van mij of mijn familie. Ik hoop dat je begrijpt waar ik vandaan kom en dat je mijn beslissing zult respecteren. Zo niet, dan is dat prima, maar gelieve geen kwetsende opmerkingen meer te maken.
Eerlijk,
Jennifer
Natuurlijk kun je dit bewerken en in mijn concept zetten of eruit halen wat je niet wilt. Het is maar een voorbeeld van iets dat je zou kunnen zeggen. Als ze er boos over wordt, nou ja, dan moet ze er wel overheen. Het is jouw beslissing en je familie niet die van haar.
Voel je vrij om me terug te schrijven en ik zal je helpen zo veel als ik kan.
Antwoord -
Hallo weer Jennifer~
Ik hoop dat die ruwe schets je heeft geholpen! Voel je vrij om er iets aan te veranderen om aan je behoeften te voldoen. Hopelijk snapt ze het punt dat je haar probeert over te brengen dat je thuis blijft.
Antwoord Hallo Jennifer~
Goed! Ik ben blij te horen dat je eindelijk je e-mail aan haar hebt geschreven. Ik wed dat er ook een grote last van je schouders valt. En zelfs als ze antwoordt met een onbeleefde opmerking (wat ik wed dat ze dat zal doen), dan kun jij de grotere persoon zijn en ofwel A) ervoor kiezen om haar te negeren en haar niet de voldoening te geven om erop te reageren. of B) Je kunt haar iets korts, liefs en to the point terugschrijven, dat je weigert gemeen, gemeen en lelijk te worden. Dat je gewoon je punt aan haar wilde overbrengen over hoe je je hierdoor voelt, en dat je dat deed, en dat is het einde ervan, en dat je niet zult reageren op een van haar hatelijke antwoorden. Laat het daar dan bij.
Succes! En als je ooit advies nodig hebt, enz., vraag het maar.
