Vraag Mijn man en ik zijn 11 jaar getrouwd. Hij is 44 (ik ben 39). We hebben 3 kinderen; 1 uit mijn vorige huwelijk en 2 samen.
Ik heb een grote familie en kom uit een gezin van 4 kinderen. Mijn beide ouders leven nog en zijn begin 60. De ouders van mijn man zijn vele jaren geleden overleden (voordat we elkaar ontmoetten), en zijn geadopteerde zus is zijn enige levende familielid. Hij had nooit veel familie om op te groeien.
Mijn man heeft plotseling besloten dat hij niet langer naar mijn familiebijeenkomsten gaat. Hij is bij iedereen geweest tijdens ons huwelijk en is zelfs sociaal geweest tijdens hen. Hij genoot echter nooit echt van de bijeenkomsten. Hij woonde zelfs de bruiloft van mijn neef bij een paar jaar geleden, en gaf een jaarlijks golfuitje op dat wordt gehouden ter ere van zijn overleden ouders. Hij is tot nu toe altijd een goede sport geweest over deze familiegebeurtenissen.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat familiebijeenkomsten een van die verplichte functies waren die je gewoon doet, en dat er echt geen keuze was. Ik hou van mijn familie en we kunnen het allemaal goed met elkaar vinden. Mijn broers en zussen en ik hebben soms ruzie, maar we komen er altijd uit. Mijn man denkt dat mijn familie 'nep' is, omdat we af en toe boos op elkaar worden, maar van aangezicht tot aangezicht liefdevol blijven.
We zouden deze zaterdag een familiebarbecue bijwonen, en mijn man weigert absoluut te gaan. Ik ben van streek omdat ik niet weet wat ik aan iedereen moet vertellen waarom mijn man er niet is. Hij zal de enige zijn die niet aanwezig is. Het zal gênant voor me zijn, want hij heeft nog nooit een bijeenkomst gemist. Mijn kinderen zijn een beetje van streek dat hij ook niet gaat.
Heeft hij gelijk door niet meer naar familiebijeenkomsten te gaan? Als hij dat is, laat het me dan weten. Ik wil niet oneerlijk zijn. Dank u!
Antwoord Beste Lisa,
Nou, ik heb gemist om je advies te geven voor zaterdag, maar ik hoop dat het volgende nuttig is.
Soms "behandelen" geliefden situaties (functies) zolang ze manieren kunnen vinden om ermee om te gaan. Het klinkt alsof uw echtgenoot geen manieren meer heeft om te "afhandelen" en in staking is gegaan. Ik vermoed dat hij zich overweldigd voelt (met andere dingen buiten de familiebijeenkomsten) en dit nooit meer naar een andere familiebijeenkomst gaan is niet voor altijd.
Een plek om te beginnen zou zijn om een beetje begrip te geven... zijn ouders zijn er niet meer om zelfs maar 'nep'-relaties met hem te hebben, dus als hij bij elke ontmoeting aanwezig is, kan dit bepaalde gevoelens oproepen die hij zo moeilijk onder ogen kan zien of kan werken er doorheen. Misschien is het herkennen van zijn jarenlange plichtsgetrouwe aanwezigheid en hem de komende maanden vrij te laten misschien precies wat hij nodig heeft. Overweeg om hem na een paar maanden te vragen om 2 functies per jaar te kiezen waarvan je denkt dat zijn aanwezigheid van groot belang voor je zou zijn. Hierdoor wordt de druk een keuze en wie weet gaat hij naar meer! Maar hij zal in ieder geval om twee uur zijn.
Over wat u uw familie moet vertellen - door simpelweg te zeggen dat hij van de tijd met het gezin geniet, moet hij zich alleen op een vader / echtgenoot concentreren. Het is gezond voor een partner om een dag of twee alleen met zichzelf door te brengen.
Ik vermoed, aangezien ik geen raadgever ben, dat er nieuwe dingen in zijn leven gebeuren waardoor hij genoeg heeft gezegd over de uitgebreide familiebijeenkomsten, althans voor een korte tijd.
Ik hoop dat dit nuttig was.
