Conflicten met een kind komen onvermijdelijk voor in elk gezin. Psychologen zeggen dat de meest voorkomende oorzaken van dergelijke conflicten een schending van de grenzen van een kind zijn, die kinderen op de leeftijd van 3 jaar beginnen te voelen. Een kind verzet zich actief tegen de instructies van zijn ouders. Deze bewering van de onafhankelijkheid kan doorgaan op de leeftijd van 3, 7 en 9 die verschillende vormen aannemen. Dus hoe kunt u een gemeenschappelijke taal vinden met uw kind?
Bij Bright Side, We hebben Begonnen met te onderzoeken hoe het onderwijzen van een kind de noodzakelijke gedragsregels kunnen omzeilen, wat scherpe hoeken kunnen omzeilen en hen kunnen laten zien dat ze belangrijk zijn.
Niemand houdt van critici. Als je je gevoelens probeert te onthouden bij het krijgen van harde kritiek of verboden, dan zul je de golf van verontwaardiging begrijpen die binnen je kind opkomt.
De irritatie die kinderen ervaren, voorkomt dat ze contact maken, waardoor niet wordt gesproken over het vervullen van dingen die van hen worden gevraagd. Leer je kritiek verzachten, hoewel het soms heel moeilijk is. Gebruik kritiek plus lof en je krijgt een resultaat dat compleet anders is!
Het volgen van het regime of het doen van huishoudelijke taken zijn natuurlijk noodzakelijk. En vaak wordt de weerstand niet veroorzaakt door het feit dat het moet worden gedaan, maar door de strikte stem. Stel een keuze voor - maar niet te breed, onthoud de leeftijd van uw kind.
De mogelijkheid om te kiezen en een beslissing te nemen, verhoogt het zelfrespect enorm en u zult nog steeds controle hebben over het gedrag van uw kind.
Zo'n eenvoudige regel voor ouders is vaak moeilijk te vervullen, simpelweg omdat de meeste zaken van het kind ons onbelangrijk lijken. Denk je ooit:verzamel je Legos? Dus wat, het is gewoon een spel, en mama moet nu met je praten. Of praat je met je vriend? Hoe dan ook, je hebt het over onzin en je grootmoeder wil je laten zien hoe je pannenkoeken kunt maken.
Het is noodzakelijk om de acties van het kind niet te afschrijven en tegelijkertijd de uwe prioriteit te geven. Respecteer hun persoonlijke ruimte. Stel je voor hoe een volwassene zou reageren in de positie van het kind?
Een geweldige oplossing voor dit probleem is het kind vragen of hij of zij de kwestie kan uitstellen.
Wanneer een volwassene met een kind speelt, is het vaak in gedachten dat alle regels van het spel lang geleden werden "gevormd". We denken dat het dwingen van een kind om de regels te volgen een goed educatief moment is, omdat er in het volwassen leven veel "noodzakelijke" regels zijn die we moeten verdragen, zelfs als we dat niet willen.
Maar hoe zit het met creativiteit, initiatief en verbeelding? Voor een volwassen persoon zullen ze beter van pas komen dan vastzitten in een doos. Laat het kind zijn eigen regels bedenken en het spel anders bellen. Plots is het nieuwe spel misschien veel leuker en helderder dan normaal. En zo niet, dan is dit een geweldige illustratie van het feit dat iets nieuws niet noodzakelijkerwijs beter is, maar nog steeds het proberen waard.
Hoeveel geduld kunt u hebben als uw kind al lang iets doet en ze fouten blijven maken? Je wilt gewoon nemen wat ze van hen doen en het snel zelf doen!
"Schakel je Zen in" en probeer je hulp niet op te leggen, tenzij het volledig nodig is. Wil je dat je kind opgroeit dat je zelfverzekerd is? Dan moet je geduld hebben en geen hulp bieden totdat hij/zij vraagt. De uitdrukking:"Laat me het voor je doen!" Brengt niets goeds en doodt het initiatief. Laat uw kind zijn/haar eigen fouten maken.
En zelfs als uw kind om hulp vroeg, evalueer dan hoe goed ze de taak zelf kunnen omgaan. Als uw kind de taak vrij goed afhandelt, bied dan aan om zelf nog een poging te doen.
Wanneer u wordt geraadpleegd, is het erg leuk en betekent dat uw mening wordt gewaardeerd. Verzoeken om advies zijn vooral effectief bij jongere kinderen. Op deze leeftijd willen ze meer verantwoordelijkheid op zich nemen.
Stel hen directe vragen en voor hun hulp bij het nemen van beslissingen. Hierdoor kan het kind zich als een volwassene voelen en hen laten zien dat u vertrouwt op wat ze te zeggen hebben.
Wanneer onze kinderen over hun problemen praten, hebben we medelijden met hen en willen we hen onmiddellijk de juiste acties leren. Zinnen als:"Ik heb het je gezegd!" automatisch uit ons barstte. Moeders kunnen vaak nerveus worden, zorgen maken of advies geven en oordelen - al deze dingen kunnen het kind mogelijk wegduwen.
Ga niet van de top-down positie en onderschat de zorgen van het kind niet. Wees dicht bij hem/haar. Wil je kind huilen? Laat hem/haar huilen. Laat ze begrijpen dat hun gevoelens belangrijk zijn en kalm de situatie bespreken en de manier waarop ze het kunnen verhelpen.
Het bespreken van hypothetische situaties over andere kinderen en ouders of het bespreken van films en boeken is een behoorlijk effectieve techniek als je wilt dat het kind zelf concepten ontdekt. Maar de sleutel tot succes is een rustige omgeving en de wens van het kind om het onderwerp te bespreken.
Voorbeeldvraag:"Jason begon vrij vaak te vechten. Waarom denk je dat hij dat doet? Kunnen zijn ouders hem helpen?"
Een belangrijk punt om te onthouden is dat u bij het bespreken van denkbeeldige situaties het kind niet hoeft terug te brengen naar "realiteit" met vragen als:"Bent u bekend met deze situatie?" Denk niet dat het kind je truc niet zal begrijpen. Als de situatie dicht bij hem/haar ligt, zal uw kind erover nadenken zonder uw begeleiding en alles horen wat u aan hen wilt overbrengen. Het verschuiven van de situatie om beter te passen bij het basiskennis van het kind zal alle "magie" vernietigen.
Zo niet ouders, wie zal een kind leren dat humor helpt om met moeilijke momenten om te gaan en situaties onschadelijk te maken?
Grappige parodieën, pratende speelgoed en objecten, de mogelijkheid om gewoon samen te lachen tijdens het kijken naar een cartoon - al deze creëren een leuke sfeer voor het gezin. Je acteervaardigheden laten zien en plezier maken met fantasie, leert je kind hetzelfde te doen. Bovendien worden veel problemen sneller opgelost, niet door regels, maar met behulp van humor.
Pas op dat het licht houdt - kinderen reageren zeer scherp op sarcasme en ruw geklets.
Resoneren dit advies van psychologen met u? Welke methoden en trucs gebruik je tijdens het communiceren met je kind? Deel ze in de reacties!