Wetenschappers zijn onvermurwbaar:onze gevoelens en de logica van liefdesontwikkeling zijn nauw verbonden met biochemische processen in ons lichaam. Zelfs als we wilden dat dit geweldige gepassioneerde gevoel voor altijd zou duren, zou ons lichaam er niet mee omgaan.
Bright Side ontdekte waarom het gevoel van verliefd worden altijd verdwijnt en hoe we onze relatie kunnen redden wanneer de hormonale cocktail stopt met werken.
Wetenschappers denken dat de euforie die wordt geactiveerd door passie, veel gemeen heeft met het gevoel dat verslaafden ervaring hebben na het nemen van een andere dosis van hun gekozen medicijn. Dit is een conclusie van neurowetenschappers Andreas Bartels en Semir Zeki van University College London.
Dit effect verschijnt omdat de hersen- en bijnieren het hormoon noradrenaline produceren. Ditzelfde hormoon wordt geproduceerd na cocaïne of heroïne -inname. Een persoon die verliefd is, voelt de behoefte om zijn partner steeds meer te ontmoeten omdat ze die high willen ervaren.
Wanneer we verliefd worden, komen verschillende chemische processen in onze hersenen voor waardoor we de nadelen van onze partner negeren. We hebben ook het gevoel dat ons leven alleen geweldig is met onze geliefde en we zijn emotioneel afhankelijk van hen. Hormonen spelen hier een heel belangrijke rol.
Dopamine is het hormoon van plezier. De productie ervan draagt bij aan heerlijke en aangename gevoelens. Dit hormoon zorgt ervoor dat we ons hoog voelen en het wordt in grote hoeveelheden geproduceerd wanneer we eten of vrijen.
Serotonine is verantwoordelijk voor ons vermogen om plezier te ervaren, het juicht ons op en verbetert de kwaliteit van ons seksuele leven.
Cortisol wordt het stresshormoon genoemd en volgens verschillende onderzoekers zijn de niveaus ervan erg hoog aan het begin van elke relatie.
Deze hormonale cocktail veroorzaakt verschillende fysiologische reacties zoals overmatig zweten, snelle hartslag, pupil -dilatatie, slaapstoornissen en verlies van eetlust.
Biologische regels zijn streng:onze amoureuze is slechts een vluchtig chemisch proces dat maximaal 3 jaar duurt.
Tijdens de evolutie hadden mensen het nodig om te overleven. Het zou moeilijk zijn geweest voor onze voorouders om voor kinderen te zorgen, voedsel te vinden en zichzelf te beschermen als ze helemaal alleen waren. Het gevoel om verliefd te worden, hielp koppels bij elkaar te blijven omwille van het overleven van hun kind. En naarmate het kind opgroeide, vervaagde dit gevoel.
In minder dan 3 jaar worden zenuwuiteinden bijna ongevoelig voor de productie van deze hormonen. Ook worden de hormonen zelf geproduceerd in een veel lagere concentratie. De hersenfunctie wordt stabiel, het begint regelmatig te werken en hormonen stoppen met het stimuleren van de emotionele gehechtheid van het paar.
De periode van verliefd worden is stressvol voor ons lichaam. Een rustig ritme is eigenlijk effectiever voor ons. Ware liefde begint waarschijnlijk wanneer de hormonale cocktail stopt met werken.
Wetenschappers hebben ontdekt dat het gehechtheidsgevoel dat ons lang met onze partner zorgt voor een lange periode gerelateerd is aan oxytocine en vasopressine. Het niveau van oxytocine stijgt wanneer mensen knuffelen, seks hebben, kussen of gewoon chatten.
Dus hier is de conclusie:aanrakingen en tederheid zijn de beste manier om langdurige relaties te onderhouden. En vergeet niet het vermogen om te luisteren, je dankbaarheid te uiten, compromissen te sluiten, conflicten te overwinnen en samen vooruit te gaan.