Relaties zijn niet altijd een gemakkelijke rit. Wanneer de realiteit toeslaat, moet je een manier vinden om je wensen en grieven aan je partner te communiceren. Het kan moeilijk zijn om meteen een slecht bord te herkennen, en soms vereist het professionele hulp.
Reddit -gebruikers vroegen paren -therapeuten op het platform om de meest voorkomende rode vlaggen die ze in hun praktijk zijn tegengekomen te delen en of de situatie al dan niet kan worden opgelost. Veel familie -experts die deelnamen aan dit gesprek over het gevoelige onderwerp.
Wij bij Bright Side verzamelde enkele van de meest eye-opening reacties en wil ze met u delen. En aan het einde van het artikel kun je 2 dingen vinden die vaak worden gezien als rode vlaggen maar dat eigenlijk niet.
Dit is te zien in de constante, onnodige escalatie van een conflict, waar een klein meningsverschil een enorm probleem kan opblazen. Het verschijnt snel in therapie als u ernaar uitkijkt. Dit komt vooral omdat degene die dit gebruikt om te voorkomen dat verantwoording bijna gegarandeerd deze kaart speelt in relatie tot de therapie zelf, en ze zeggen:"Ik moest ze hier slepen", of "ze proberen gewoon met me uit te maken. ”
Wat ze doen, is het vermijden van een gesprek over het probleem door het in een groter probleem op te blazen dan het is, de andere persoon op hun gevoelens te laten reageren in plaats van met hun zorgen te behandelen.
Tijdens de eerste sessie deel ik dat ik tijdens de beoordeling ze graag beide samen en vervolgens één keer, afzonderlijk, individueel ontmoet. Af en toe heb ik partners die plotseling erg kritisch of achterdochtig worden. Het gaat verder dan nieuwsgierigheid of onderzoekt gewoon naar de praktijk. Er is een ongelooflijke en bijna paniekerige toon aan.
En ja hoor, elke keer blijken ze een variatie te zijn van controlerend, manipulatief en beledigend.
In plaats van eigendom en verantwoordelijkheid te nemen voor hun bijdrage aan de afbraak van de relatie, wijzen de ene of beide partijen eenvoudig op een voorbeeld van de andere die soortgelijk gedrag vertoont.
Dit is een rode vlag omdat het hun gebrek aan zelfbewustzijn en slechte communicatievaardigheden illustreert. Communicatie is de sleutel bij het proberen een gescheurde relatie te herstellen, omdat zonder respectvolle communicatie het conflictherstelproces nooit kan beginnen.
Een van de grootste rode vlaggen die ik zie wanneer ik met een nieuw stel werk, is wanneer ze de goede dingen over het bij elkaar zijn volledig zijn vergeten. Een deel van de relatietherapie is het opnieuw verbinden van een paar met wat ze leuk aan elkaar leuk vinden, wat hen aanvankelijk tot elkaar heeft aangetrokken en wat de positieven tussen hen zijn. Als mensen zo lang ongelukkig zijn geweest dat ze zich niet kunnen herinneren hoe het was om verliefd te zijn of zelfs van elkaar te houden, zijn ze zowat hopeloos.
Paren die vechten hebben nog steeds een beetje verbinding, zelfs als het negatief is. De situatie waar ik het over heb, is kouder en gescheidender. Mensen op dit niveau zijn meestal niets meer dan huisgenoten verre.
Dit komt in vele vormen, van gaslighting tot gewoon eenvoudige weigering van een ander van de mening van een ander. Meestal proberen een of beide partijen gewoon op emotioneel niveau te worden gehoord, maar de andere partij beschouwt dit als een persoonlijke aanval op hun idealen. We hebben allemaal gehoord of kennen mensen die het letterlijk oneens zijn met alles wat je zegt gewoon omdat je het zei . Dat is de ongeldigheid waar ik naar verwijs.
De oplossing hier is om het probleem aan te vallen, niet elkaar. Mensen hebben zelden exact dezelfde houding ten opzichte van een conflict, maar meestal hebben ze (in gezonde relaties) zeer vergelijkbare kernwaarden . Hoewel ouders het misschien oneens zijn over hoe ze een kind moeten opvoeden, is de kernwaarde van de zorg om hun kinderen en willen dat ze slagen hetzelfde.
Dit zijn meestal jonge vrouwen (en soms ook jonge mannen) die niet werken, geen kinderen hebben, de hele dag thuis blijven en geen vrienden of hobby's hebben buiten het rondhangen met hun partner. Dit is erg ongezond en eindigt altijd in een pijnlijk en rommelig uiteenvallen.
Over het algemeen proberen we hen ertoe te brengen een vriend te vinden, lid te worden van een gemeenschap, een baan te krijgen of vrijwilligerswerk te doen-iets om hen eigenwaarde en persoonlijke vervulling buiten hun partner te bieden.
Voor mij is een onofficiële lakmustest wanneer ik vraag hoe het paar elkaar ontmoette. Als er absoluut geen positieve gevoelens van beide mensen zijn, barst niemand zelfs een glimlach, of ze geven me gewoon een antwoord op een zin, dat is meestal een signaal dat ze al lang ongelukkig zijn of dat het conflict zo overweldigend is, Ze hebben geen toegang tot die warme fuzzy gevoelens vanaf het begin van hun relatie.
Het horen van hun eerste paar maanden samen is een leuk en verhelderend onderdeel van de therapie. Slechts een paar keer heb ik platte of negatieve reacties gezien, en het breekt mijn hart elke keer.
Actieve onafhankelijkheid van elkaar is mijn #1 teken van "dit huwelijk staat op het punt om naar beneden te spiraal." Zodra ik me realiseer dat een paar dingen afzonderlijk doet, zoals het aanvragen van een autolening zonder de kennis van de ander of het plannen van persoonlijke reizen zonder de ander te raadplegen, weet ik dat het paar snel is gedoemd.
"We blijven bij elkaar voor de kinderen." Dit leidt tot een ongezonde manier van denken waarbij het paar de kinderen als een last beschouwt en gelooft dat het in een ongezonde relatie blijft op de een of andere manier het goed doen.
Kinderen zijn slimmer dan je denkt, en als hun ouders niet van elkaar houden, zullen ze het oppakken. Als de kinderen echt de prioriteit zijn, zal het paar leren de relatie te repareren of te beëindigen.
Ik begrijp dat er hier een heleboel culturele nuance is en ik werk met koppels die huwelijken hebben geregeld. Wanneer een echtgenoot echter meer verbonden is met hun ouders en ze tijdens gevechten op de spreker roept, of vaak ziek is van hun partner tot hun ouders, zie ik meestal dat deze paren jarenlang heel ongelukkig blijven.
2 dingen die mensen vaak geloven, zijn dat rode vlaggen van slechte relaties kunnen worden gemeten aan de hand van het aantal conflicten dat het paar heeft en hoeveel ze schreeuwen. Geen van beide is inherent een kenmerk van een goede of slechte relatie, maar ze kunnen als vaker voorkomen in slechte relaties.
De realiteit van de situatie is dat gezonde relaties daadwerkelijk een vergelijkbare hoeveelheid conflicten hebben, maar intenser zijn gericht op het aanpakken van de kernkwestie in plaats van op de overtuigingen en eigenwaarde van de ander. Wat betreft schreeuwen, in dit geval is het een emotionele reactie op het niet gehoord voelen. Hoewel het niet de beste reactie op het nood is, is het ook geen indicator voor slechte communicatievaardigheden.
Welke problemen ben je tegengekomen in je relaties? Zijn uw relaties romantisch, platonisch of familiaal?