Dille (Anethum graveolens), of dille-wiet, is een gemakkelijk te vinden en veelgebruikt eenjarig kruid dat deel uitmaakt van de familie van de selderij (Apiaceae). Dille-wiet komt oorspronkelijk uit de Middellandse Zee en Zuid-Rusland, maar kan in de meeste delen van de wereld worden gekweekt, ook in Noord-Amerika.
Het luchtige groen wordt vaak toegevoegd aan salades of soepen, of gebruikt als garnering. Sommige mensen gebruiken dille ook om bepaalde gezondheidsvoordelen te behalen.
Dille zit boordevol micronutriënten die gezondheidsvoordelen bieden. Een portie dille van 100 gram verhoogt bijvoorbeeld je vitamine A-inname. Vitamine A is een in vet oplosbare vitamine die u helpt een gezond gezichtsvermogen, huid, immuunfunctie, groei en reproductieve gezondheid te behouden. Je krijgt ook een aanzienlijke boost van vitamine C, een belangrijke antioxidant die je lichaam helpt infecties te weerstaan.
Dille is ook een goede bron van vezels, foliumzuur (belangrijk voor celdeling en productie van DNA), calcium voor gezonde botten, riboflavine voor celfunctie en -ontwikkeling, mangaan en ijzer.
De hoeveelheid dille die je consumeert, maakt echter een verschil. Je consumeert misschien niet een volledige portie van 100 gram (dat is ongeveer 2/3 kop). Veel mensen gebruiken een veel kleinere hoeveelheid en zullen kleinere doses micronutriënten krijgen.
Dille wordt al eeuwenlang gebruikt in de traditionele Aziatische en Ayurvedische geneeskunde. Momenteel gebruiken mensen dille voor bepaalde medicinale doeleinden, waaronder:
Er is onvoldoende bewijs om de effectiviteit van dille bij mensen voor deze toepassingen te beoordelen.
Onderzoeksstudies hebben gesuggereerd dat dille een antidiabetisch effect kan hebben, met auteurs van een recensie waarin staat:"Het kan worden voorgesteld voor de behandeling van diabetespatiënten." Er zijn meer studies nodig om dit voordeel te bevestigen.
Er zijn ook enkele onderzoeken die suggereren dat dille je kan helpen bij het beheersen van cholesterol. Maar andere onderzoeken hebben aangetoond dat dille geen effect heeft, dus het is onduidelijk of er voldoende bewijs is om dit voordeel te ondersteunen.
Ten slotte onderzoeken wetenschappers of dille een effect kan hebben op het metabool syndroom. Uit een onderzoek van 12 weken bleek dat dille-extract een gunstig effect had op de triglyceridenspiegels, maar geen effect op de middelomtrek, bloeddruk en nuchtere bloedsuikerspiegel.
Een portie verse, rauwe tuindille van 100 gram levert ongeveer 43 calorieën. Een portie van het kruid levert ook 3,5 gram eiwit en iets meer dan 1 gram vet. Tweederde kopje dille levert ook 7 gram koolhydraten en ongeveer 2 gram vezels, volgens het Amerikaanse ministerie van landbouw (USDA).
Vitaminen in dille bevatten vitamine A (7717 IE, of 154% van je dagelijkse aanbevolen inname), vitamine C (85 mg, of 142% van uw aanbevolen dagelijkse inname), foliumzuur (ongeveer 38 procent van uw aanbevolen dagelijkse inname) en riboflavine (17% van uw aanbevolen dagelijkse inname). Je krijgt ook kleine hoeveelheden thiamine, niacine, vitamine B6 en pantotheenzuur binnen.
Mineralen in dille zijn calcium (208 mg), ijzer (6,6 mg), magnesium (55 mg), fosfor (66 mg), kalium (738 mg), mangaan (1,3 mg) en kleine hoeveelheden natrium, zink en koper.
Dille vind je het hele jaar door in de groenteafdeling van de meeste supermarkten. Let bij het kopen van verse dille op verse, groene, gevederde bladeren die vers zijn gesneden. Als je het thuis krijgt, wikkel je het losjes in keukenpapier, doe je het in een plastic zak en bewaar je het een dag of twee in de koelkast.
Dille blijft niet lang vers.
Je kunt ook gedroogde dille vinden in het kruidengedeelte van je markt. Gedroogde dille is veel langer houdbaar dan de verse variant.
Dille heeft een frisse, grasachtige smaak die sommige voedingsdeskundigen omschrijven als een combinatie van venkel , anijs en selderij. Veel mensen zijn bekend met de smaak van augurken met dille, die een veel intensere smaak hebben die zout, azijn en dille combineert. Alleen dille heeft een delicatere smaak.
Dille wordt vaak gebruikt in vis- en eiergerechten, of in salades. Probeer een van deze recepten om thuis van verse of gedroogde dille te genieten.
Volgens onderzoekers is dille over het algemeen veilig, maar in zeldzame situaties kan het leiden tot allergische reacties, braken, diarree, orale pruritus, urticaria tong en zwelling van de keel. Mensen die allergisch zijn voor wortelen kunnen een allergische reactie krijgen op dille.
Er zijn bepaalde situaties waarin je voorzichtig moet zijn met het gebruik van dille als medicijn . Het wordt afgeraden om dille als medicijn te gebruiken tijdens zwangerschap of borstvoeding. Het gebruik van dille op je huid kan irritatie veroorzaken en het drinken van dillesap kan je gevoeliger maken voor de zon.
Ten slotte:mensen met diabetes die lithium gebruiken en mensen die binnen twee weken moeten overleggen met hun zorgverlener voordat ze dille als medicijn gebruiken.
Hieronder vindt u antwoorden op vragen over dille:
Zoals de meeste kruiden kan dille worden ingevroren, hoewel de textuur enigszins kan veranderen als je bevries het. Koks gebruiken verschillende methoden. De gemakkelijkste manier is om de dille te wassen en te drogen, en dan snel in te vriezen (leg het een uur op een papieren handdoek in de vriezer). Plaats de bevroren bladeren in een luchtdichte zak en plaats deze terug in de vriezer totdat u klaar bent om ze te gebruiken.
Daragon en venkel zijn de meest voorkomende vervangers voor verse dille in recepten. Onthoud dat je ook gedroogde dille bij de hand kunt houden als je geen verse dille kunt krijgen. Van de gedroogde variant gebruik je echter minder omdat de smaak intenser is.
Nee. Ze komen van dezelfde plant, maar dille-wiet is de verse bladbladeren die zorgen voor een lichte frisse smaak. Dillezaad geeft een sterkere smaak vergelijkbaar met karwij. Dillezaad wordt als scherper beschouwd.