Oestrogeenvervangende therapie (ERT) is de medische toediening van oestrogeen uitwendig. Het kan het gebruik van progestagenen omvatten. ERT vervangt hormonen, die de eierstokken niet langer produceren, hetzij door natuurlijke of chirurgische menopauze, en biedt verlichting van de onaangename symptomen van de menopauze, zoals opvliegers en nachtelijk zweten.
Volgens het onderzoek in het Journal of American Medicine rapport voor het eerst gepubliceerd op 19 februari 1997, het eerste gebruik van oestrogeen begon in de menopauze en voortgezet tot laat in het leven wordt geassocieerd met de hoogste bescherming van de botdichtheid. Oestrogeentherapie Charlotte verklaarde dat het starten van de therapie na de leeftijd van 60 jaar niet zoveel bescherming biedt aan de botten.
De meest voorkomende vorm van oestrogeen die in Amerika wordt voorgeschreven, is de geconjugeerd oestrogeen dat wordt verkocht onder de naam Premarin. Het is niet beschikbaar in een generieke vorm. Er zijn andere soorten beschikbaar, waaronder de patches. Er bestaat veel controverse over het gebruik van geconjugeerde oestrogenen. Het gebruik ervan gaat gepaard met een significante vermindering van het optreden van hartaandoeningen en osteoporose, waaronder een vermindering van ongeveer 10% van het optreden van hartaandoeningen en beroertes, vergeleken met niet-oestrogeengebruikers.
Geconjugeerd oestrogeen, ofwel alleen of gecombineerd met progestagenen bleken de niveaus van PA-1 met ongeveer 50 procent te verminderen. PA-1 is de essentiële remmer van fibrinolyse. Het verhoogt bij vrouwen het risico op hart- en vaatziekten. Dit kan het beschermende effect van oestrogeen op de vermindering van hartaandoeningen bij postmenopauzale vrouwen helpen verklaren. Studies hebben aangetoond dat 15-20% van de postmenopauzale vrouwen momenteel ERT gebruiken. Veel vrouwen zijn zich bewust van de risico's die aan de therapie zijn verbonden, en van de bijwerkingen van hoge doses geconjugeerde oestrogenen die tegenwoordig worden aanbevolen.
In het verleden beperkte de meeste behandeling de dosis tot 1,25 mg tot 2,5mg per dag. Vandaag aanbevolen dagelijkse dosis van 0,625 mg, die nodig is om het voordeel van osteoporose te verminderen. De meeste risico's zijn klein; de patiënt moet de voor- en nadelen afwegen en kiezen of hij door wil gaan met het geconjugeerde oestrogeen of niet. Sommige vrouwen weigeren de behandeling omdat de bron van geconjugeerd oestrogeen de urine van drachtige merries is. Deze vrouwen maken bezwaar tegen de praktijk om merries drachtig te houden om oestrogeen terug te winnen en classificeren de menopauze ook als een natuurlijk fenomeen. Er zijn vrouwen die het gebruik van ERT uit principe afwijzen, een hekel hebben aan het idee om een synthetisch hormoon te gebruiken, dat de natuurlijke ontwikkeling van het lichaam verstoort, en bang zijn voor rampen uit het verleden, zoals met DES.
Het potentieel risicofactoren bij Oestrogeentherapie Charlotte leidde tot een onderzoek naar ERTY en mortaliteit. Uitgevoerd in 1976 en 1994, opgenomen in [gecensureerde] bochten die deel uitmaakten van de Nurses' Health Study; de vrouwen waren tussen de 30 en 55 jaar oud toen de studie begon. Uit de variabelen van het onderzoek bleek dat vrouwen die oestrogeensubstitutietherapie gebruikten een lager sterftecijfer hadden dan de niet-gebruiksters; het overlevingsvoordeel van ERT nam echter af bij langdurig gebruik en is lager voor vrouwen die al risico lopen op hartaandoeningen. Een ander onderzoek door de New England Journal of Medicine om de effecten van ERT op de levensverwachting bij postmenopauzale vrouwen te bepalen, onthulde het volgende. De ERT-behandeling verminderde de kans op hartaandoeningen, was groter dan het risico op borstkanker en ondersteunde het wijdverbreide gebruik van oestrogeentherapie.
Een rapport van de Journal of American Medicine concludeerde dat ERT zou kunnen leiden tot verbeterde cognitie, verminderd risico op dementie of verbetering van de ernst van dementie. Gezien de risico's en voordelen van oestrogeentherapie, kunnen vrouwen hun eigen beslissing nemen.
