PCOS is een aandoening die een sterke invloed heeft op de vruchtbaarheid van een vrouw en die tussen 5% en 10% van de vrouwen in de vruchtbare leeftijd treft. Omdat het lichaam van een vrouw niet genoeg eicellen produceert als ze aan PCOS lijdt, kan het onvruchtbaarheid veroorzaken en bijdragen aan moeilijkheden om zwanger te worden.
De meeste gevallen van PCOS zijn niet genetisch, maar ze zijn allemaal gerelateerd aan hormonale afwijkingen. De reden dat er niet genoeg eieren worden geproduceerd, is vanwege een teveel aan androgeen of 'mannelijke' hormonen. Zowel mannen als vrouwen hebben androgeenhormonen, maar mannen hebben ze in veel grotere hoeveelheden. Deze hormonale onbalans betekent dat de cysten die een normaal onderdeel zijn van het produceren van eieren, niet groeien. Dus een vrouw met PCOS heeft veel kleine cysten op haar eierstokken die niet rijpen om hun eieren vrij te geven. Normaal gesproken zouden de cysten verdwijnen als dit proces eenmaal plaatsvond.
Een ander gevolg van de hogere niveaus van androgeenhormonen is het verhoogde risico op obesitas, hartaandoeningen, diabetes en de kans op meer gezichtshaar.
Interessant is dat koolhydraatarme diëten, zoals het zonedieet, vrouwen met PCOS met overgewicht kunnen helpen. Er is een recent onderzoek uitgevoerd onder 11 niet-diabetische vrouwen met overgewicht met PCOS met een gemiddelde leeftijd van 33 jaar. De studie vergeleek een ‘standaard’ dieet met 56% koolhydraten en 16% eiwit, met een koolhydraatarm dieet van 43% koolhydraten en 15% eiwit. Het vetgehalte van het koolhydraatarme dieet was met 14% een stuk hoger dan het standaarddieet. Dit is hoger dan het zou zijn in het Zone-dieet. Het vetgehalte van het koolhydraatarme dieet was bijna gelijk verdeeld over meervoudig onverzadigde vetzuren en enkelvoudig onverzadigde vetzuren. Het vetgehalte van het standaarddieet was bijna gelijk verdeeld over de twee soorten vetzuren, maar was iets hoger (met 3%) in de enkelvoudig onverzadigde variant.
Een derde dieet, één rijk aan zowel koolhydraten als enkelvoudig onverzadigde vetzuren, werd ook vergeleken. De studiedeelnemers volgden elk dieet slechts 16 dagen. Ze hadden een pauze van 3 weken tussen elk dieet en probeerden ze alle 3.
Omdat de productie van de androgeenhormonen wordt beïnvloed door de aanwezigheid van insuline, wilden de onderzoekers weten of een koolhydraatarm dieet de hoeveelheid insuline die in het lichaam circuleert, zou kunnen verminderen. Ze dachten dat dit een indirect positief effect zou hebben op PCOS.
De resultaten van deze studie toonden aan dat, hoewel de hormonen die circuleerden niet significant werden beïnvloed door het koolhydraatarme dieet, het cholesterolgehalte, de nuchtere insulinespiegels, de vrije vetzuren en hun reactie op insuline positief werden beïnvloed. Het feit dat hun reactie op insuline verbeterde, is een indicatie van het mogelijke voordeel van een koolhydraatarm dieet voor PCOS-patiënten. En omdat de vrouwen het dieet slechts 16 dagen volgden, is dit misschien de reden waarom hun circulerende insulinespiegels niet prominenter werden beïnvloed.
De auteurs van de studie stellen dat:"Omdat wordt aangenomen dat verhoogde insuline bijdraagt aan de endocriene afwijkingen bij PCOS, zou worden verwacht dat een vermindering van insuline uiteindelijk zal resulteren in een verbeterd endocrien profiel."
Ze gaan verder met te zeggen dat deze verbeteringen erop wijzen dat het gebruik van een koolhydraatarm dieet, met een lagere calorie-inname, waarschijnlijk gunstig zou zijn voor vrouwen met overgewicht die aan PCOS lijden.
Niet alle koolhydraatarme diëten zijn echter gelijk. Het Atkins-dieet is voor sommigen in verband gebracht met een verhoogd risico op hartproblemen, en is ook betrokken bij de ziekenhuisopname van anderen.
Een 40-jarige vrouw werd opgenomen in het ziekenhuis met zeer hoge niveaus van zuren in haar bloed als gevolg van het strikt volgen van het Atkins-dieet gedurende ongeveer een maand. Het vrijkomen van zuren in het bloed, ketose genaamd, is een indicator van het 'succes' van het Atkins-dieet en is eigenlijk het resultaat van het uithongeren van het lichaam van bepaalde voedingsstoffen boven een drempelwaarde. De voedingsstof zijn natuurlijk koolhydraten.
Koolhydraten zijn een bron van energie voor het lichaam, de enige bron die door de hersenen wordt gebruikt. Maar wanneer het lichaam geen koolhydraten meer krijgt na het drempelniveau, zal het alternatieve methoden gebruiken om energie te metaboliseren. Het gebruikt opgeslagen vetten en eiwitten, maar dit is geen erg biologisch efficiënte manier om energie voor het lichaam te produceren. Er zijn dus veel zure metabolische bijproducten, ketonen genaamd. Deze komen vrij in de bloedbaan om door het lichaam te worden uitgescheiden.
In het geval van deze vrouw werden deze metabolische bijproducten niet snel genoeg uitgescheiden en in haar bloedbaan opgehoopt. Ze braakte 4 tot 6 keer per dag. Deze ophoping van bloedzuren vormde een gevaarlijke situatie en ze werd opgenomen op de intensive care.
De Atkins Foundation antwoordde dat deze vrouw abnormale stofwisselings- of klinische problemen moet hebben gehad. Maar aangezien deze vrouw, die zwaarlijvig was, in een categorie valt waarin het Atkins-dieet op de markt wordt gebracht, is er hier reden tot bezorgdheid. Bij obesitas is er een grotere kans op zowel algemene medische problemen als stofwisselingsproblemen. Als een zwaarlijvig persoon geen metabole problemen van een of andere vorm zou hebben, zouden ze niet zwaarlijvig zijn. Misschien waren er omstandigheden die specifiek waren voor deze vrouw hier, maar totdat die potentiële gevaren vollediger worden begrepen, is dit een belangrijk probleem. Het is ironisch dat een dieet moet worden gesuggereerd dat het niet geschikt is voor iemand met stofwisselingsproblemen, vooral als dit dieet op de markt wordt gebracht als een 'manier van leven' - dat wil zeggen, aanbevolen voor langdurig gebruik.
Referenties:
1. nutraingredients-usa.com/news/ng.asp?n=67217&m=1NIU421&c=qgtqmovbyiaxdub
2. nutraingredients-usa.com/news/ng.asp?n=66493-atkins-low -carb-gewichtsverlies
Het Zone Dieet veroorzaakt geen ketose en verlaagt ook de inname van koolhydraten niet tot onder de minimaal aanbevolen niveaus. Dus hoewel het wordt geassocieerd met 'low carb' en het Atkins-dieet, is het in de hoofden van velen in feite heel anders, zowel wat betreft de effecten op het lichaam als de aanbevelingen. Rebecca Prescott beheert de website http://www.vitaminstohealth.com