Met de toenemende bevolkingsdruk en moderne onafhankelijke levensstijlen is voortplanting een optie geworden die wordt verminderd, of op zijn minst aanzienlijk wordt beperkt. Maar met deze beslissingen verwijderen vrouwen zichzelf uit een natuurlijke biologische rol. Bovendien zorgt het kiezen voor synthetische melkformules en het behandelen van de borst als een sieraad in plaats van een voedingsorgaan ervoor dat vrouwen ook worden losgekoppeld van een natuurlijke biologische functie.
Wanneer deze keuzes gepaard gaan met het gebruik van anticonceptiehormonen, hormoonvervangingstherapie, een toenemende hoeveelheid oestrogene verontreinigende stoffen in het milieu en voedsel, en een dieet dat aanzienlijk is afgeweken van zijn natuurlijke ontwerp, de formule voor hormonaal pandemonium, metabole disfunctie en ziekte is gepositioneerd. De resultaten zijn vandaag zichtbaar in vroege menstruatie bij kinderen (vanaf de leeftijd van acht en negen jaar), onvruchtbaarheid, abnormale en grillige menstruatiecycli, cervicale dysplasie, vleesbomen, endometriumkanker, borstkanker, premenstrueel syndroom, dramatische stemmingswisselingen, depressie , osteoporose en opvliegers, psychische problemen, verminderd libido, dunner worden van de vaginawand en andere symptomen van een abnormale menopauze.
Als vrouwen zoveel kinderen zouden krijgen als ze in staat zijn, ze jarenlang zouden voeden zoals ze bedoeld zijn, natuurlijk voedsel zouden eten en in een meer ongerepte omgeving zouden leven, zouden deze moderne gezondheidsproblemen verdwijnen. Als er geld uit onze kraan zou vloeien, zouden we ook geen economische problemen hebben, toch? Desalniettemin, hoewel de ideale biologische levensstijl voor niemand van ons vandaag mogelijk is, kunnen we een lesje nemen en proberen ons leven zo dicht mogelijk bij het ideaal te brengen.
Op dit moment is de wens om zwangerschappen te elimineren of te beperken een persoonlijke keuze. Maar misschien is het op een dag niet eens een optie. Ofwel beperken we de bevolkingsgroei, ofwel overtreffen we de hulpbronnen en worden we begraven in ons eigen afval. Bevolking is de motor die uiteindelijk alle milieuproblemen veroorzaakt. We leven op een eindige planeet met eindige hulpbronnen, maar hebben een oneindig vermogen om ons voort te planten. Ofwel leven we binnen de grenzen van de duurzame hulpbronnen van de aarde of we vernietigen onszelf.
We hebben dus een dilemma. Zoals ik zal uitleggen, moeten vrouwen hun reproductieve rol vervullen om een metabool evenwicht en gezondheid te bereiken, maar tegelijkertijd willen ze niet beperkt worden door de lasten van grote gezinnen, noch zijn grote gezinnen sociaal of ecologisch verantwoordelijk.
In een poging om dit dilemma op te lossen, hebben vrouwen zich tot de snelle oplossing van synthetische hormonen gewend. Er zijn hormonen om de conceptie te beheersen, abnormale menstruatiecycli te moduleren, voor geslachtsdrift en om de menopauze te herstellen. Maar er is geen gratis lunch. Sinds de jaren '40, toen oestrogeentherapie populair werd, zijn honderdduizenden vrouwen bezweken aan oestrogeengevoelige kanker. Een vrouw heeft bijvoorbeeld 13 keer meer kans om endometriumkanker te krijgen en er is een 30% verhoogd risico op borstkanker door oestrogeen te nemen. De twee belangrijkste vermijdbare risico's op borstkanker zijn nu bekend als orale anticonceptiepillen en oestrogeenvervangende therapie.
Sommige vrouwen rechtvaardigen het gebruik van oestrogeen vanwege de vermeende voordelen van een verminderd risico op osteoporose en hart- en vaatziekten. Maar ze zijn bezweken voor marketing, niet voor gezond verstand. De juiste keuzes voor lichaamsbeweging, voeding en levensstijl kunnen hetzelfde gunstige effect hebben zonder de mogelijke gevolgen van kanker. Maar goed, waarom zou je je levensstijl veranderen als je alleen maar een pil hoeft te nemen?
Dit is wat de natuur bedoeld heeft en waarom het leven in overeenstemming daarmee beschermend is tegen de moderne plaag van vrouwelijke kankers. De gemiddelde moeder kiest er tegenwoordig voor om ongeveer twee baby's te baren. Aan de andere kant zouden vrouwen in de primitieve natuurlijke omgeving die misschien niet eens weten wat de oorzaak van zwangerschap is of hoe ze het kunnen voorkomen, zelfs als ze dat zouden willen, op 12-jarige leeftijd zijn begonnen met menstrueren en ovuleren en zouden 9 baby's hebben bevallen en ze borstvoeding hebben gegeven allemaal. Als ze borstvoeding gaven, deden ze dat tot vijf jaar of langer. Zwangerschap stopt de reproductieve hormooncycli (die oestrogeen genereren) omdat er slechts ruimte in de baarmoeder is voor één zwangerschap. Verpleging stopt ook de cyclus omdat het lichaam "weet" dat borstvoeding en de zorg voor een baby het enige is dat een lichaam kan verdragen.
Dit betekent dat de moderne vrouw die slechts twee kinderen heeft, gedurende haar leven 438 keer vruchtbaar zou zijn en zou ovuleren. Aan de andere kant zou de combinatie van meer zwangerschappen samen met langdurige borstvoeding het aantal ovulaties en cycli dat een primitieve moeder had moeten hebben verminderd tot ongeveer 9.
Dit betekent dat vrouwen tegenwoordig een abnormaal aantal keren door hun menstruatiecyclus gaan, waardoor herhaalde oestrogeenstoten worden veroorzaakt - ongeveer 50 keer meer dan de natuur had bedoeld. Geen wonder dat er in onze moderne wereld veel oestrogeengevoelige kankers zijn. Het verband tussen kanker en oestrogeen wordt ook bewezen door het feit dat dergelijke vormen van kanker bij mensen en dieren worden verminderd als de oestrogeenproducerende eierstokken operatief worden verwijderd. (Ik maak alleen maar een punt, ik pleit niet voor de procedure, omdat de afwezigheid van oestrogeen ook problemen veroorzaakt.)
De rustperiodes van lager oestrogeen die vrouwen in de premoderne setting ervoeren tijdens zwangerschap en borstvoeding, dienden als een beschermend effect tegen kanker. (Vrouwen kunnen tegenwoordig zelfs hun risico op borstkanker drastisch verminderen door hun jongen zelfs maar twee jaar te voeden.) Bovendien bevat het verse voedsel van de natuurlijke voeding verbindingen die bekend staan als fyto-oestrogenen. Deze plantaardige oestrogene verbindingen kunnen zich hechten aan oestrogeenreceptorplaatsen in het lichaam en voorkomen dat de sterkere ovariële oestrogenen zich aan weefsels hechten. De fyto-oestrogenen oefenen echter slechts een mild oestrogene werking uit en remmen zelfs de expressie van oncogenen (tumorgenen) en zijn dus niet kankerbevorderend. Dit is de logica achter plantaardige voedingssupplementen (nutraceuticals) om vrouwen met oestrogene problemen en kankerpreventie te helpen.
Hormonen zijn hoofdregulatoren van de lichaamsfunctie. Ze kunnen niet worden gemanipuleerd door levensstijlkeuzes of medicijnen zonder ernstige gevolgen. Vrouwen doen er goed aan aan hun genetisch erfgoed te denken en proberen het leven daar zo dicht mogelijk bij te leven als gezondheid het doel is.
Dr. Wysong is een voormalig dierenarts en chirurg, universitair docent menselijke anatomie, fysiologie en de oorsprong van het leven, uitvinder van talrijke medische, chirurgische, voedings-, atletische en fitnessproducten en apparaten, onderzoeksdirecteur voor het huidige bedrijf met zijn naam en oprichter van het filantropische Wysong Institute. Hij is auteur van The Creation-Evolution Controversy, nu in zijn elfde druk, een nieuwe tweedelige reeks over levensfilosofie, getiteld Thinking Matters:1-Living Life… As If Thinking Matters; 2-De grote vragen... Alsof denken ertoe doet, verschillende boeken over voeding, preventie en gezondheid voor mens en dier en meer dan 18 jaar aan maandelijkse gezondheidsnieuwsbrieven. Er kan contact met hem worden opgenomen via [email protected] en een gratis abonnement op zijn e-Health Letter is beschikbaar op http://www.wysong.net. Kijk ook eens op http://www.cerealwysong.com