Een van de meest verwoestende ervaringen die ik heb meegemaakt, was het hebben van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (eigenlijk had ik er twee). De meeste buitenbaarmoederlijke zwangerschappen komen voor in de eileider en soms kan de buis worden gered, maar vaker wel dan niet is de schade aan de buis zo ernstig dat deze operatief moet worden verwijderd. Als je de buitenbaarmoederlijke vroeg genoeg kunt vangen, is het mogelijk om het medisch te behandelen. Mijn eerste buitenbaarmoederlijke moest laparoscopisch worden verwijderd, maar voor mijn tweede kreeg ik een medicijn genaamd "Methotrexaat" dat voorkomt dat de zwangerschap in de buis groeit, zodat het op natuurlijke wijze kan verdrijven.
Afgezien van de onvermijdelijke depressie die volgt op de meeste miskramen (ik heb gelezen dat tot 70% van de vrouwen na een miskraam aan een of andere vorm van depressie lijdt), als u ouder bent dan 40 en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap heeft gehad, zegt u hoogstwaarschijnlijk tegen jezelf, "Ik heb hier geen tijd voor!" U wilt het meteen opnieuw proberen, maar u bent nog aan het herstellen van een operatie. Toen ik door vruchtbaarheidsbehandelingen ging, vertelde mijn arts me dat ik moest wachten tot ik 3 volledige menstruatiecycli had voordat we het opnieuw konden proberen. Wat??? Drie maanden??? Dat klonk als een eeuwigheid. Zelfs als uw buitenbaarmoederlijke zwangerschap medisch wordt behandeld met Methotrexaat, wordt u gewaarschuwd om gedurende drie volledige maanden na toediening van dit geneesmiddel niet zwanger te worden, omdat het geboorteafwijkingen kan veroorzaken als u zwanger wordt terwijl het in uw systeem zit.
Als je op een natuurlijke manier probeert zwanger te worden, heb je het gevoel dat het verwijderen van een van je eileiders een grote tegenslag is, omdat het je kansen om zwanger te worden in wezen kan halveren. Maar zolang je nog één tube hebt, kun je nog steeds zwanger worden. Interessant genoeg was de eerste zwangerschap van mijn moeder buitenbaarmoederlijk en kreeg ze drie kinderen. En hoewel ik ouder dan 40 was, werd ik 4 keer zwanger met slechts één eileider. Dus in het ideale geval zou het geweldig zijn om beide buizen te hebben, maar je kunt er nog steeds prima mee doen.
Dus, wat moet je doen als je een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebt gehad?
Zorg voor jezelf. Weet dat je het opnieuw kunt proberen. Zelfs als je in de 40 bent, zou alleen het feit dat je zwanger bent bemoedigend moeten zijn. U kunt deze 3 maanden gebruiken voordat u het opnieuw probeert om uw lichaam klaar te maken. Eet voedingsmiddelen die de hormonale balans en de algehele gezondheid bevorderen. Ga mentaal door het rouwproces, zodat je ontvankelijk bent om het opnieuw te proberen.
Krijg emotionele steun. Word lid van een ondersteuningsgroep of word lid van een online ondersteuningsforum. Er zijn veel vrouwen die deze ervaring hebben meegemaakt. Het is heel geruststellend om met anderen te praten die weten wat je doormaakt. Het is ook bemoedigend om te zien hoe anderen in jouw situatie slagen.
Sandy Robertson is de auteur van "Je kunt natuurlijk zwanger worden boven de 40". Ze is een thuisblijfmoeder die ook parttime schrijft en lesgeeft aan een plaatselijke gemeenschapsschool. Ze heeft zich vrijwillig aangemeld als leider van de vrouwenondersteuningsgroep voor haar lokale onvruchtbaarheidsorganisatie en ze blijft vrouwen en koppels spreken die worstelen met onvruchtbaarheid.