Hypothyreoïdie is een veelvoorkomende gezondheidstoestand die miljoenen vrouwen treft en die
vaak over het hoofd wordt gezien in ons gezondheidszorgsysteem. De American Association ofClinical Endocrinologists (AACE) schat dat 10% van de Amerikanen – meer dan het
aantal Amerikanen met diabetes en kanker samen – lijdt aan een schildklierziekte. Veel van deze mensen krijgen om een aantal
redenen geen adequate zorg. De AACE schat dat de helft van de mensen met een schildklieraandoening niet
worden gediagnosticeerd. Voor die patiënten die de juiste diagnose hebben gekregen, is de standaard conventionele
behandeling vaak niet effectief. Het komt erop neer dat miljoenen Amerikanen
hypothyreoïd zijn, dat veel hypothyreoïde patiënten onvoldoende worden behandeld en dat miljoenen
meer hypothyreoïd zijn en het misschien nooit weten.
Om de gezondheidseffecten van een lage schildklier te begrijpen, is het belangrijk om te weten hoe
de schildklier het menselijk lichaam beïnvloedt. Een gezonde schildklier produceert hormonen die
de stofwisseling van een persoon regelen. In wezen fungeert de schildklier als het gaspedaal van het lichaam. Een overactieve of hyperthyreoïde zorgt ervoor dat de lichaamssystemen te warm en
te snel worden. Een onderactieve of hypothyreoïde zorgt ervoor dat de systemen van het lichaam te koud
en te traag worden. De effecten van een lage schildklierfunctie en een lage lichaamstemperatuur kunnen desastreus zijn, omdat voor elke graad daling van de lichaamstemperatuur de basisstofwisseling met ongeveer 6% afneemt. Het is niet ongebruikelijk dat een persoon
een gemiddelde temperatuur heeft die twee tot vier graden lager is dan normaal, dit
correleert met een vermindering van 12% tot 24% van het algehele metabolisme. Geen wonder dat deze mensen
zich moe en depressief voelen en voortdurend worden uitgedaagd met hun gewicht.
Er zijn veel risicofactoren en symptomen die wijzen op een verhoogde kans op een
lage schildklierfunctie. Risicofactoren zijn onder meer:vrouwen, ouder dan 30 jaar, een familiegeschiedenis van lage
schildklier- of auto-immuunziekte, postpartumdepressie, onvruchtbaarheid, meerdere
miskramen, pms, zwakte, problemen met huid of haar, lethargie , gevoel van
verkoudheid, verminderd geheugen of humeur, constipatie, gewichtstoename of -verlies, spier/gewricht
pijn, emotionele instabiliteit, zwelling rond ogen, gezicht of benen, nervositeit,
depressie, hart hartkloppingen, vol gevoel in de keel of moeite met slikken,
en nog veel meer.
Vermoeidheid is een van de meest voorkomende redenen voor bezoeken aan huisartsen en
succesvolle behandeling begint met de diagnose. Daarom moet elke patiënt die vermoedt dat ze
hypothyreoïdie hebben, worden beoordeeld door een arts die bekwaam is op dit gebied. Naast hypothyreoïdie zijn er nog vele andere redenen voor vermoeidheid. Deze omvatten:
slechte bloedsuikerregulatie, lage bijnierfunctie, bloedarmoede, voedingstekorten
(vaak B-vitamines), toxiciteit voor zware metalen, gebrek aan lichaamsbeweging, allergieën, onvoldoende slaap,
klinische depressie, en chronische infectie.
Het diagnosticeren van een lage schildklier kan moeilijk zijn met het huidige medische model. Hoewel
er tal van laboratoriumwaarden zijn die kunnen worden gebruikt om de schildklierfunctie te evalueren,
veel artsen gebruiken slechts één laboratoriumtest voor de diagnose:thyroïdstimulerend hormoon (TSH).
Veel patiënten met 8 van de 10 symptomen van een lage schildklierfunctie krijgen te horen dat hun schildklier
niet de oorzaak van hun symptomen is, omdat hun TSH-niveau 'normaal' is. ” Artsen
die de TSH-test gebruiken als het enige criterium voor het opsporen en behandelen van de lage schildklier
patiënt missen een geweldige kans om meer zieke mensen te helpen. Onlangs heeft de
AACE de acceptabele TSH-waarden verlaagd om meer patiënten met
deze aandoening te kunnen detecteren.
Hoewel TSH de meest gebruikelijke methode is om een lage schildklier te diagnosticeren, sluit het hebben van "normale"
TSH-spiegels hypothyreoïdie niet automatisch uit. Naast de TSH-test moet een vollediger schildklierpanel ook vrije T3-, vrije T4- en mogelijk TPO-antilichamen en reverse T3 bevatten. Hoewel dit de beste tests zijn om de
de schildklierfunctie te evalueren, worden deze tests vaak niet uitgevoerd omdat ze
duurder zijn dan de gebruikelijke tests en mogelijk niet gedekt worden door uw verzekering
bedrijven. Wanneer u een arts kiest om uw mogelijke schildklierprobleem te behandelen, vraag dan
uw arts welke tests zij in hun schildklierpanel opnemen.
Zelfs met de aangepaste laboratoriumwaarde en aanvullende schildkliertesten zijn er problemen
met dit evaluatiemodel. Laboratoriumwaarden zijn slechts één factor waarmee u rekening moet houden bij het
evaluatie van de schildklier van de patiënt. Veel patiënten met hypothyreoïdie zullen zeer
goed reageren op een schildklierbehandeling, ook al worden hun laboratoriumtests als "normaal" beschouwd. Zelfs
waarvan men denkt dat laboratoriumtests nuttig kunnen zijn bij de diagnose, moeten artsen zich concentreren op de
behandeling van de patiënt in plaats van op de laboratoriumwaarden.
Een andere zeer eenvoudige en effectieve methode om een lage schildklierfunctie te detecteren, is dat de patiënt thuis zijn basale lichaamstemperatuur meet met een kwikthermometer. De
basale temperatuur wordt gemeten door de thermometer vijf
minuten onder de arm te houden voordat je uit bed gaat. Mannen en postmenopauzale vrouwen moeten
hun temperatuur een week lang registreren, vrouwen die menstrueren moeten
hun temperatuur een week lang registreren, te beginnen op dag twee van hun menstruatie. Iedereen met een
gemiddelde temperatuur van minder dan 97,6 F kan hypothyreoïd zijn en moet een
ervaren arts raadplegen voor een juiste diagnose en behandeling.
Zodra een diagnose is gesteld, is de conventionele behandeling van hypothyreoïdie het
voorschrijven van synthetische schildklier (Synthroid) en het opnieuw testen van het TSH-niveau binnen 4-6 weken. Het
doel van de behandeling is om het TSH-niveau weer op een normaal niveau te brengen. Deze
aanpak kan voor sommige patiënten effectief zijn, maar veel patiënten voelen zich niet beter
zelfs na het bereiken van normale TSH-labwaarden.
Wanneer u een arts kiest om te helpen met uw mogelijke lage schildklierfunctie, moet u vragen
of de arts andere medicijnen gebruikt dan Synthroid. Synthroid is de meest
vaak voorgeschreven schildkliermedicatie, maar is niet de beste oplossing. Artsen
met ervaring in het succesvol behandelen van schildklieraandoeningen zullen ook andere
alternatieven gebruiken, zoals natuurlijk samengesteld T3/T4-hormoon, Nature-throid of
Armour-schildklier. Natuurlijke supplementen zoals l-tyrosine, jodium, blaaswack (zee
wiet), natuurlijk progesteron, bijnieren en schildklierhormonen kunnen ook de
schildklierfunctie stimuleren.
Blootstelling aan toxines kan ook een slechte schildklierfunctie veroorzaken. Bestralingsbehandelingen voor
een overactieve schildklier is een van de meest voorkomende oorzaken van een lage schildklierfunctie. Zware
metalen zoals kwik, lood, cadmium en andere kunnen ook een primaire oorzaak zijn van
hypothyreoïdie en moeten uit het lichaam worden verwijderd. Ten slotte concurreren fluoride en
chloor door blootstelling aan chemische stoffen met het jodium dat nodig is voor het
hormoonmetabolisme van de schildklier en kunnen ze een slechte schildklierfunctie veroorzaken.
Velen van u die dit artikel lezen, lijden nodeloos aan de symptomen van
niet-gediagnosticeerde of ineffectief behandelde hypothyreoïdie. De ideeën en suggesties
in dit artikel moeten u een startpunt en richting geven
voor het zoeken naar een effectieve oplossing.
William Nelson, NMD is een natuurgeneeskundige arts die gespecialiseerd is in de
behandeling van schildklieraandoeningen en de meeste chronische ziekten met behulp van een combinatie van
natuurlijke geneeskunde en de nieuwste ontwikkelingen in de medische wetenschap. 7500 E. Pinnacle Peak
Rd. A207 Scottsdale, AZ 85255 http://www.theelementsofhealth.com .480-563-4256