Gezien alle voorlichting en waarschuwingen over dit onderwerp, is het verrassend dat zoveel vrouwen nog steeds lijden aan anorexia nervosa, een aandoening die ertoe leidt dat mensen zichzelf uithongeren. Als er niets aan gedaan wordt, kan anorexia leiden tot ernstige gevolgen voor de gezondheid op de lange termijn en zelfs dodelijk zijn.
Dit alles wetende, waarom bezwijken zoveel jonge vrouwen aan deze gevreesde ziekte? Heeft internet een rol gespeeld bij het aanwakkeren van het vuur van wat zijn patiënten vaak liefkozend 'ana' noemen? Jonge vrouwen verzamelen zich op zogenaamde pro-ana- of pro-anorexia-websites. Deze sites bevatten prikborden waar vrouwen een band kunnen opbouwen en tips kunnen delen over hoe ze kunnen afvallen. Waar anorexia vroeger vaak een eenzaam en geheimzinnig onderdeel van het leven van een vrouw was, is het nu een manier geworden voor vrouwen om een band op te bouwen, een club waar iedereen lid van kan worden zolang ze maar dun willen zijn.
Naast prikborden en chatruimtes bevatten deze sites ook 'thinspiration'-foto's, meestal foto's van extreem dunne modellen en actrices. Het internet maakt het gemakkelijker om deze foto's te verzamelen en te plaatsen, zodat ze kunnen worden gedeeld en bewonderd.
In combinatie met internet heeft de obsessie met beroemdheden de afgelopen jaren de pro ana-beweging doen exploderen. Tabloid-berichten over jonge actrices die aan niets lijken te verspillen, verkopen veel exemplaren. De populariteit van roddelwebsites is ook explosief gestegen. Mensen praten obsessief over beroemdheden, inclusief hoe dun bepaalde actrices lijken te worden.
De meesten van ons kunnen er niet achter komen waarom onze medemensen zichzelf vrijwillig zouden uithongeren, aangezien we tijdens onze evolutie altijd hebben geprobeerd hongersnood en hongersnood te vermijden. In een samenleving met een zwaarlijvigheidsprobleem, waarin elk bord eten supergroot is, is het idee van anorexia zowel ondenkbaar als morbide fascinerend.
Misschien zal anorexia altijd blijven bestaan. Het is tenslotte geen modern probleem. Het is alleen zo dat moderne technologie het gemakkelijker lijkt te maken om verleid te worden door de fantasie van lichamelijke perfectie. Hopelijk zal dezelfde technologie die vrouwen over de hele wereld in staat stelt zich te binden over de hongerdood, hen uiteindelijk helpen redden.
Websites die herstel promoten, duiken net zo snel op als sites die anorexia promoten. De boodschap dringt door tot veel jonge vrouwen. Hoe meer mensen hun verhalen over herstel delen in plaats van verhalen over honger, hoe meer positieve stemmen er op internet zullen zijn voor de volgende generatie vrouwen.
Deborah Wilson is een freelance schrijver. Ze heeft over anorexia geschreven voor HealthDiaries.com.