Je staat in de slaapkamer en kijkt naar iemand die je dacht
je kende. Plots zie je je moeder, of je vader.
Je hoort hun woorden uit de mond van iemand anders komen. Ze
lokken oude reacties uit, gebaseerd op een krachtige relatiedynamiek
die niets te maken hebben met je slaapkamer of in je huidige
relatie. Toch is het prachtig dat zulke oude triggers
worden gestimuleerd. Waarom? Omdat alles wat een nieuwe relatie
teweegbrengt op basis van een oude, voor ons een deel van onszelf weerspiegelt
die we in de oude relatie verloren of onderdrukt hebben.
Nog moeilijker om mee om te gaan is wanneer deze liefdevolle, lieve persoon met wie we
huwelijk zijn getrouwd of intimiteit hebben gekozen...degene die in niets op
ons lijkt... onze eigen duistere gevoelens, angsten of twijfels uitspreekt.
We willen dat ze hun mond houden, misschien zelfs zeggen dat ze hun mond moeten houden, wat ons alleen maar meer irriteert. Waarom? Omdat we in werkelijkheid tegen
onszelf zeggen dat we moeten zwijgen!
Dus wat zou de gezonde keuze zijn, de spirituele hoofdweg,
de volgende keer dat we de strenge blik van onze grootmoeder of de pestende houding van onze
broer zien, het gezicht van onze partner bedekken?
De eerste stap zou zijn om die gezichten uit je verleden te herkennen.
Misschien ben je je er alleen van bewust dat niemand op aarde (met uitzondering van leden van je directe familie) je
emotionele
emotionele hot buttons net zo snel of intens als je meest
intieme relatie.
Als je goed kijkt, en je bent in staat om de
emotionele achtbaan van actie-reactie lang genoeg te kortsluiten,
zal je waarschijnlijk een ander gezicht zien opduiken, net als een van die
/>3-D foto's.
Soms is het gezicht dat opduikt of overlays niet eens van
dit leven, maar dat is een heel ander artikel.
De waarheid, zoals ik het zie, is dat onze meest intieme relaties
de relaties zijn die het meest overeenkomen met onze eigen
uitdagende aspecten van persoonlijkheid (de delen van onszelf die
we proberen niet te eigen), en/of de aspecten van een of meer van onze
kernfamiliegroep. We kiezen onbewust voor deze spiegels omdat
onze ziel weet dat deze onopgeloste problemen uit ons verleden
dezelfde problemen zijn die ons ervan weerhouden vooruit te komen en te groeien.
Onze meest intieme relaties, die waarin we
onszelf de meeste kwetsbaarheid toelaten, bieden ons prachtige
kansen voor spirituele groei, delen, leren en
genezing van het verleden. Wanneer twee mensen samenkomen met een spiritueel
bewustzijn dat hen in staat stelt om volledig te weten en te verwachten dat elk
de ander ertoe zal aanzetten om te kijken naar uitdagingen die groei en versnelling belemmeren, en wanneer elk zich volledig inzet om
zichzelf te genezen, kan de relatie een katalysator zijn voor
transformatie in beide. Aan de andere kant, als het ego de
controle behoudt, verslechteren relaties in een wilsstrijd die
beide mensen jarenlang of zelfs levenslang kan afleiden van hun spirituele pad.
Controleer uw persoonlijke eerlijkheid Intieme
relaties, met name die waarbij
een huwelijk is aangegaan, vereisen veel persoonlijke eerlijkheid om te werken aan
het hoogste potentieel. Omdat het voor velen van ons moeilijk is om
een ander mens volledig te vertrouwen, voor zover we
onszelf volledig kwetsbaar kunnen laten zijn, wordt de relatie
een symbool van onze relatie met God . Ik geloof dat de
mate waarin we kunnen versmelten met een ander een exacte indicatie is
van de mate waarin we kunnen versmelten met God. Bij het ontwikkelen van
vertrouwen, respect, eer en geloof met een ander mens,
werken we aan een diepere relatie met Godforce.
Als je het idee kunt overwegen dat relaties spiegels zijn, en
dat een deel van de verantwoordelijkheid om in een relatie te zijn, is om pijn uit het verleden op te helderen en
genezen, beperkende overtuigingen los te laten op basis van
ervaringen, en open het hart dat is gesloten door eerdere
schade, dan is het gemakkelijk in te zien waarom onze hechte relaties
de meest uitdagende zijn. Als een van de partners niet wil dat de
les gegeven wordt, leidt dit tot een vervelend pad. Als beide zich verzetten,
is het een oefening in zinloosheid en een keuze om door het leven te gaan
in chaos en conflict. Hoewel het moeilijk te geloven is dat iemand
die keuze zou maken, is de realiteit dat velen van ons het gemakkelijker
vinden om te argumenteren en onze positie te verdedigen dan om tot op de bodem uit te zoeken
wat werkelijk is ons lastig vallen.
In onze meest intieme relaties merken velen van ons dat
we niet langer kunnen insinueren, impliceren of suggereren wat we bedoelen. Op een
bepaald punt wordt de telepathische communicatie tussen twee mensen
zo sterk dat oneerlijkheid of hedging alleen maar brandstof zal toevoegen aan het vuur van het ego en het moeilijker zal maken om vertrouwen te bereiken.
>Als je hieraan twijfelt, bedenk dan hoe vaak je elkaars
zinszin voltooit of weet wanneer iets de ander
persoon dwarszit, ook al hebben ze niets rechtstreeks gezegd.
Voor gezonde relaties wordt directe en eerlijke communicatie
uiteindelijk absoluut noodzakelijk, en nergens zijn ze meer
belangrijker dan in onze meest intieme, hechte relaties. We
moeten beginnen te zeggen wat we bedoelen, en menen wat we zeggen.
De andere kant van communicatie is natuurlijk luisteren.
Voor velen van ons zijn de mentale activiteiten zo actief dat we
opnieuw moeten leren hoe we kunnen horen wat iemand tegen ons zegt. Luisteren
is een kunst, bijna een verloren kunst. Om de cirkel van
duidelijke communicatie rond te maken, moeten we bereid zijn te horen wat onze partner
te zeggen heeft, afgezien van een onmiddellijk antwoord dat we zouden willen
invoegen.
Leren iemand volledig “aan het woord te laten” zonder
onderbreking is een uitdaging in deze snelle, actiegerichte
maatschappij, maar cruciaal voor goede relaties. Het is mijn
ervaring dat, zolang ik mijn standpunt mentaal verdedig,
ik heel weinig hoor van wat de ander probeert te zeggen.
Gedeelten van dit artikel zijn uittreksels uit Moon Lodge Visions:An
Acceleration Handbook, gratis op aanvraag verkrijgbaar bij Spiritual
Empowerment Resources