Ik moet nog een vrouw ontmoeten die, op een bepaald moment in haar leven,
geen ongemak heeft gevoeld met de grootte of het uiterlijk van een bepaald aspect
van haar lichaam. Een vrouw hoeft geen anorexia of boulimia te hebben om
een hekel aan haar lichaam te hebben of te worstelen met wat ze eet. Het feit dat
er enorm veel vrouwen zijn die kritisch zijn over hun
lichaam en een ongemakkelijke relatie hebben met eten, wordt gewoon niet
vastgelegd in statistieken, die steevast verwijzen naar de problemen
>van anorexia en boulimia. De neiging om zich te concentreren op eetstoornissen
doen geen recht aan de pijn en onrust van de
veel andere vrouwen die worstelen met wat ze moeten eten, zichzelf voedsel weigeren of te veel eten.
Anorexia en boulimia zijn ernstige gezondheidsproblemen en mogen niet
worden geminimaliseerd. Maar er zijn duizenden vrouwen die niet passen
deze categorieën voor wie eten een emotioneel beladen probleem is
en ook een gezondheidsprobleem. De meeste vrouwen hebben tijdens hun leven een
disfunctionele relatie met voedsel gehad. Wie
is niet op dieet gegaan, heeft niet te veel gegeten om emotionele redenen, of
zorgen over hoeveel ze wegen? Hoewel dit op het eerste gezicht misschien
niet problematisch lijkt, vooral wanneer deze problemen vaak
het onderwerp zijn van alledaagse gesprekken met andere vrouwen,
weerspiegelt het wel een onzekerheid over ons lichaam en een stressvolle
/>relatie met eten.
Problemen met ons lichaam en voedsel kunnen variëren van een vrouw
die zich af en toe zorgen maakt over haar gewicht en wat ze moet eten, tot, aan de
andere kant van het continuüm, zich elk moment zorgen maakt
> dag. De pijn die sommige vrouwen met hun lichaam en
voedsel ronddragen, kan verwoestend zijn en wordt gevoed door schijnbaar onschuldige
gesprekken over gewicht, dieet en de grootte van vrouwen
borsten, dijen en buiken.
Neem bijvoorbeeld Maria. Elke ochtend als ze wakker wordt,
gaat ze mentaal over de 'gebreken' van haar lichaam, zich afvragend hoe ze
haar buik nog verder kan verkleinen, hoe ze de kilo's eraf kan krijgen
haar billen en wat ze kan dragen om haar lichaam slanker te maken. Ze bladert mentaal
door de kleren die ze bezit en wenste dat ze iets had
waardoor haar lichaam er beter uit zou zien, om er minder 'dik' uit te zien. Ze
vraagt zich af of ze wel of niet moet ontbijten, precies wat
ze in haar lichaam kan stoppen, hoeveel calorieën de maaltijd zou bevatten
en hoeveel beweging ze zou moeten doen om die
calorieën te verbranden.
Maria vergelijkt zichzelf vaak met de lichamen van andere vrouwen; vrouwen
die ze ontmoet en kent en vrouwen die ze in de media ziet. In haar
geest schiet haar lichaam altijd te kort. Ze gelooft het niet als
mensen zeggen dat ze er goed uitziet. Als iemand haar
vertelt dat ze eruitziet alsof ze is afgevallen, voelt ze zich zelfs dik en
probeert ze nog harder om af te vallen. Maar ze hongert
zich niet uit en laat zichzelf niet overgeven, hoewel ze denkt dat ze
dat wel zou moeten doen.
Heather daarentegen denkt niet regelmatig na over wat ze eet, maar vindt wel dat ze wat moet afvallen. Ze
heeft een hekel aan haar lichaam en zou graag dunner willen zijn. Ze heeft
veel diëten geprobeerd, maar zonder succes op de lange termijn. Ze zou willen dat haar
lichaam anders had kunnen zijn, maar heeft zich 'bijgelegd' om
van deze grootte te zijn. Ze voelt zich schuldig en schaamt zich dat ze geen
meer controle heeft, en gelooft dat haar lichaamsgrootte betekent dat ze
'lui' is. Op slechte dagen kopen zowel Heather als Maria veel rotzooi
eten en eten, thuis, alleen zonder aandacht te besteden aan het
feit dat ze eten. Beide vrouwen 'voelen zich dik', hebben geen
controle, en schamen zich achteraf en soms voor
de volgende dag of langer. De volgende dag reageert Maria door zich hard in te klemmen
met een dieet, misschien een maaltijd overslaand, en terwijl Heather
misschien let op wat ze eet, gaat ze vrijwel hetzelfde door. Beide vrouwen
voelen zich voor zichzelf en zijn diep depressief, hoewel
niet per se zichtbaar.
Deze gevoelens van ontoereikendheid en schaamte die zowel Maria als Heather hebben over hun lichaam en wat ze eten, en die zoveel vrouwen in meer of mindere mate ervaren, worden gecreëerd en
aangewakkerd in een samenleving die meer waarde hecht aan hoe vrouwen eruitzien
dan aan wat we denken, voelen of bijdragen. De fysieke
aantrekkelijkheid van vrouwen is zo'n groot probleem, vooral in de dominante
blanke cultuur, dat meisjes van slechts zeven jaar oud al een
dieet volgen.
Gezien de obsessie van de samenleving met uiterlijk, vooral
vrouwen, is het geen verrassing dat veel vrouwen geloven dat door
het veranderen van hun lichaam, ze hun leven kunnen veranderen. Maar dit
maakt de zaken alleen maar erger. Hoe meer we ons concentreren op het veranderen van ons
lichaam, hoe meer we ons een mislukkeling zullen voelen, teleurgesteld over ons
gebrek aan succes of controle, en beschaamd, angstig en onzeker
dat ons lichaam dat niet doet' niet eruit zien zoals we willen. Dit
leidt ons onvermijdelijk verder en verder weg van ons diepere
zelf, waardoor we ons ontevreden, verloren, geïrriteerd, boos en
depressief voelen.
De uitdaging voor ons allemaal is om onszelf te zijn en in ons
lichaam te zijn. Wanneer we in ons lichaam leven, onze gevoelens voelen en
ons eigen perspectief kennen, kunnen we niet anders dan ons meer verbonden voelen en
vrede met onszelf hebben. Wanneer we ons lichaam beoordelen, bekijken we
een 'buitenstaander', terwijl we echt moeten leren hoe we
in ons lichaam kunnen leven.
Een rustige plek vinden, een paar keer diep ademhalen en afstemmen
op hoe je je voelt, is een goede plek om te beginnen. Als u dit elke dag gedurende korte
perioden of zo regelmatig mogelijk doet, verbetert
uw vermogen om dit op een natuurlijkere manier te doen. Iedereen moet
zijn eigen manier vinden om naar binnen te gaan. Voor sommigen is het schrijven in een dagboek, mediteren, yoga, dansen, praten met andere mensen, lid worden van een praatgroep, therapie, een bad nemen of een massage krijgen. Alles wat je helpt om je naar binnen te richten en
aan te sluiten bij hoe je je voelt in je lichaam, niet hoe je lichaam eruitziet,
is nuttig.
Welke route je ook neemt om dieper met jezelf in contact te komen, is jouw keuze. Probeer niet ontmoedigd te raken als je in het begin geen veranderingen voelt, het kan even duren en er zijn andere methoden om te proberen. Er staan enkele uitstekende oefeningen in Marcia
Hutchinsons boek, 200 Ways To Love The Body You Have, die je
kunt proberen. Onthoud dat er waarschijnlijk een aantal redenen zijn waarom
voedsel en lichaamsbeeld problemen voor je zijn. Het proces om je
beter over jezelf te voelen kan een langzaam en lang proces zijn, maar
de reis zeker waard.
Aanbevolen literatuur:200 manieren om van je lichaam te houden, door Marcia Hutchinson. Lichaamsbeeld transformeren:leren houden van het
lichaam dat je hebt, door Marcia Hutchinson When Food is Love, door Geneen
Roth. Alle boeken van Geneen Roth zijn uitstekend!
© Kali Munro, 2000. http://www.KaliMunro.com