Anu
Keltische godin van de vruchtbaarheid
Anu, uitgesproken als an-oo, (ook bekend als Anann, Dana, Dana-Ana) is de Ierse
Godin van overvloed en is het maagdelijke aspect van de Morrigu. Zij
is de Godin van Moeder Aarde en de godin van de bloeiende vruchtbaarheid.
Ierland – Moeder Aarde; Godin van overvloed, een ander aspect van de
Morrigu; Grote Godin; grootste van alle godinnen. De bloeiende
vruchtbaarheidsgodin, soms vormde ze een drie-eenheid met Badb en
Macha. Haar priesteressen troostten en onderwezen de stervenden. Tijdens midzomer werden er vuren voor haar aangestoken. Twee heuvels in Kerry worden de
Paps of Anu genoemd. Maiden-aspect van de drievoudige godin in Ierland.
Bewaker van vee en gezondheid. Godin van vruchtbaarheid, welvaart,
en comfort. Anu wordt geassocieerd met de Kelten als de moeder
Godin van de voorouders, die zo ver teruggaat in de tijd dat er
heel weinig gegevens over haar zijn... uiterlijk tenminste. Ze wordt
geïdentificeerd met de godin Danu en de kinderen van Danu
(Tuatha De Danaan) en de vier grote steden Falias, Gorias,
Finias en Murias. In het begin was het Anu die de
eerste eikenboom gal uit de hemel gaf en leven schonk aan de
aarde, uit de boom vielen twee eikels die Anu koesterde als haar
eigen en op zijn beurt zij werden de God Dagda en de Godin
Brighid. Van Anu is bekend dat ze verschijnt in de vorm van een zwaan,
die de puurheid van de vrouw en bevalligheid in
moederschap vertegenwoordigt.
Anu wordt beschouwd als de voorouder van alle goden, de Tuatha
dé Danann, die zich verplicht zagen in de
Andere wereld te verblijven toen Miled de Kelten naar de Britse eilanden bracht.
Ze is nog steeds kijkt op ons neer vanuit de nachtelijke hemel waar ze
verschijnt als Llys Don, beter bekend als het sterrenbeeld
Casseopeia. Anu was vooral populair in Munster, hoewel haar
meest blijvende gedenkteken een berg in County Kerry is die de
Dá Chích Anann of 'Borst van Anu' wordt genoemd. De Dane Hills in
Leicestershire zijn ook naar haar vernoemd en dit gebied, misschien een belangrijk
centrum voor haar cultus, is waar haar herinnering voortleeft als Black
Annis. De gewoonte van dit afschuwelijke oude wijf om jonge kinderen te eten
is ongetwijfeld uitgevonden door inkomende christenen om de
naam van de Keltische godin zwart te maken. In het christendom nam de dame echter gewoonlijk
de gedaante van Sint-Anna aan om het
pad van bekering te effenen. De populariteit van deze heilige in Bretagne komt waarschijnlijk
door de eerdere verering van de Keltische godin daar. Anu
was ook de patrones van bronnen en fonteinen, vandaar de
talrijke St. Anne's Wells in heel Groot-Brittannië. Symbolen:
Smaragden, Bloed, Maanstenen