Kerst is belangrijk
Elk jaar beloof ik dat ik Kerstmis gemakkelijker, eenvoudiger en minder
stressvol zal maken.
Heb ik ooit? Een jaar lang probeerde ik Kerstmis hier in het
VK te vergeten en bracht ik het door op de Canarische Eilanden. Het was echt heel
buitengewoon. Eerste kerstdag werd doorgebracht rond het zwembad.
Het personeel bracht met verschillende tussenpozen 'kersttaart'
(niet het fruit, maar madeiracake) en de kerstman arriveerde
per parachute op het strand. Het hotel zat vol met mensen die
probeerden weg te komen van de stress van het seizoen. Ze hadden allemaal spijt van het verlaten van
families, maar hadden de behoefte om gewoon 'weg te gaan'. De man in de
volgende kamer was elke kerst weg van zijn vrouw en familie.
Zijn vrouw, kinderen en kleinkinderen deden graag de hele
Britse kerstervaring – hij wilde gewoon tijd om te relaxen
en bracht een groot deel van zijn tijd alleen door. Hij vond dit helemaal niet
buitengewoon!
Wat me wel opviel was de vriendelijkheid en service
van het hotelpersoneel. Hoeveel vakantie hebben ze gekregen? – ze leken allemaal zo hard te werken. Ik vroeg de receptioniste. Hij
legde uit dat ze geen idee hadden van een lange kerstvakantie.
In feite was de enige keer dat ze niet werkten op kerstavond, toen
ze vanaf die middag 24 uur verlof kregen om aanwezig te zijn
br />Kerstmis met familie en daarna feestelijk eten
met familie en vrienden. Er werden geen geschenken uitgewisseld - dit
gebeurde op het feest van Driekoningen 6 januari, toen
traditioneel de wijzen hun geschenken aan Jezus hadden gebracht -
en zelfs toen waren de geschenken aan elkaar alleenstaand en bescheiden.
Op eerste kerstdag was al het personeel tegen het einde van de
middag weer aan het werk, net als alle werknemers op het hele eiland.
Er was veel om over na te denken toen we onze champagne bij het
ontbijt ophaalden en vervolgens de dag doorbrachten met zonnebrandcrème,
duttend in de zon.
Ik hou nog steeds van Kerstmis en de christelijke vieringen, die ons aan de ware betekenis ervan herinneren. Het is het winkelen waar ik
down van word. En om eerlijk te zijn was ik er niet in geslaagd om dit te vermijden - ik
moest gewoon meer georganiseerd zijn en cadeaus uitdelen aan vrienden
en familie ruim voordat ik naar warmere oorden zou reizen. Ik
veronderstel dat het probleem is dat ik graag cadeaus aan mensen geef -
hoewel ik veel tijd besteed aan het piekeren over hun
gepastheid. Dus – ik heb geen formule voor het geven van cadeaus
maar ik probeer wel te bezuinigen zonder de indruk te wekken dat
scrooge, ik probeer goede doelen te steunen met wat ik koop, ik probeer het
vereenvoudig het winkelproces, ik probeer het proces vroeg te starten.
En het enige dat u kunt doen, is proberen!
Heb ik gelijk als ik denk dat kerstinkopen nog steeds
grotendeels aan het vrouwtje van de soort valt? Zijn het alleen vrouwen die zich in februari
zorgen beginnen te maken over aankopen voor de kinderen of
kleinkinderen. Is het de vrouwelijke geest die in juni iets ziet
wat 'perfect' zou zijn voor tante Mathilda met Kerstmis? Het
internet biedt geweldige mogelijkheden om de druk op het
winkelen en de verhuizing van een bruisende stad naar een klein eiland
vorig jaar waar de keuze zeer beperkt is, te verminderen, een groeiende
activiteit , om niet te zeggen obsessie in ons huishouden.
Maar is dit de manier waarop Kerstmis voor ons moet zijn?
www.femalematters.org