Tijdens een van haar driemaandelijkse bezoeken om haar kleinzoon, mijn
driejarige zoon, te zien, negeert mijn moeder de beschikbare voorstoel
van de auto, drukte achterin naast het autostoeltje en
pakt onmiddellijk een lolly uit. Terwijl ik de spanning voel oplopen,
herinner ik me de talloze gesprekken waarin ik zo trots aan mijn moeder vertel hoe ik suiker bij mijn zoon weghoud. 'Mam, wat ben je
aan het doen? Heb je geen woord gehoord dat ik heb gezegd?" En zo begint het. De
strijd om volwassen te zijn met mijn ouder.
Er wordt tegenwoordig zoveel geschreven over het zorgen voor onze ouders als
ze ouder worden. Toezicht houden op de medische zorg, het bepalen van woonvoorzieningen
regelingen en het bieden van emotionele steun zijn de nieuwe rollen
die we op ons hebben genomen om onze ouders te helpen gracieus en
met waardigheid oud te worden. Wij zijn de 'sandwichgeneratie', het groeiende
aantal volwassen kinderen dat tussen de behoeften van een ouder wordende
ouder en de eisen van onze eigen kinderen, echtgenoten en carrières in zit.
Maar er is niet veel dat geschreven over de fase voorafgaand aan deze fase.
Die tijd waarin onze ouders nog gezond en actief zijn en
nog heel erg betrokken bij ons eigen leven. Ik heb het over
die periode waarin je zelf een actieve volwassene bent,
met een gezin en een man en je eigen leven. Dat is
wanneer de strijd om volwassen te zijn met je ouders begint. Dus,
welke moeder weet het echt het beste?
Als relatiecoach hoor ik vaak:"Mijn moeder kan
in minder dan 10 seconden onder mijn huid kruipen." Na al die jaren kunnen je
ouders nog steeds manieren vinden om je uit je evenwicht te brengen en
oude gewoonten nieuw leven in te blazen. Het zijn je grootste fans en je
meest kritische critici. En, of we het nu willen toegeven of niet, we
blijven hun goedkeuring willen, ongeacht hoe oud,
onafhankelijk of hoe succesvol we ook zijn. Kortom, de
meningen van je ouders blijven uiterst belangrijk. We willen dat onze moeders
onze keuzes respecteren en de levens bewonderen die we hebben gecreëerd. Immers,
is ons succes niet een weerspiegeling van hun inspanningen als moeder? Maar
soms lijken ze zo snel te bekritiseren. Dus wat kunnen we doen?
Nieuwe manieren vinden om contact te maken Als medemoeder en echtgenote gaan we ervan uit
dat de beste manier om contact te maken met onze moeders is over kwesties van
ouderschap, familie en huwelijk . Dit zijn echter vaak hot-bed-problemen die leiden tot ongewenst advies. Ontdek andere gemeenschappelijke
interesses om over te praten en te delen. Praat over politiek, maak
wandelingen, ontmoet elkaar in de sportschool, tuinier samen, ga naar de film of
theater, breng je moeder naar je werk zodat ze kan zien waar je werkt en collega's ontmoet , sluit je aan bij een boekenclub. Verrijk je
relatie door andere manieren te vinden om contact te maken en andere problemen
om over te praten.
Grenzen creëren We hebben dit allemaal wel eens gehoord, maar wat betekent het precies? In een poging om dichterbij te zijn, bieden we soms te veel
informatie. Een klein detail wordt een aandachtspunt. Het is
in orde om de vragen van onze ouders te beantwoorden met beperkte
informatie. Wees proactief. Bied informatie over iets waarvan je
weet dat je moeder ernaar zal vragen voordat ze erom vraagt. Hiermee heeft u de
communicatie in handen. Wees duidelijk met je moeder. Verwacht niet
van haar dat ze weet op welke gebieden ze kan reageren en welke
gebieden verboden terrein zijn. Het is jouw taak als volwassen kind om
de grenzen te definiëren. Maar wees voorzichtig, hier. Je kunt niet beide
wegen gaan. Je kunt je moeder niet vertellen dat ze geen commentaar kan geven op
je man en haar dan bellen als je ruzie met hem hebt.
Bel een vriendin. Zoek een ander ondersteuningsnetwerk voor dat
gebied.
Valideer gevoelens en overtuigingen. Je nieuwe manieren om dingen te doen
voelen misschien als een bedreiging voor je ouders. Zonder het van plan te zijn, lijkt je
manier misschien een persoonlijke aanval op de manier waarop je
opgevoed bent. Als je je beledigd voelt, kan je moeder proberen je te beïnvloeden
om wraak te nemen of om je op je gemak te stellen. Het is
belangrijk om met je moeder te delen dat je als volwassene
alles wat ze je heeft geleerd hebt gebruikt om nieuwe manieren te creëren om
dingen met je gezin te doen. Je moest compromissen sluiten en
ieders manieren synthetiseren om een nieuwe manier te creëren die voor
iedereen werkt. Erken dat jij en je moeder recht hebben op je eigen
meningen, ook al verschillen die van elkaar.
Zoek een gids Er rust zo'n stigma op het vragen om hulp,
vooral voor vrouwen. Het perspectief van een derde partij kan echter
het verschil maken in de manier waarop u met uw
ouders communiceert. Dit betekent geen therapie of counseling. Zoek een coach,
een gids of zelfs geestelijken die gespecialiseerd is in relatieproblemen.
Zorg ervoor dat je coach jullie allebei helpt om je te concentreren op je doelen voor de
relatie. Met andere woorden, hoe wil je dat je toekomst met
je moeder eruitziet? Moet je het verleden echt uithollen en analyseren
of ben je klaar om de vaardigheden te leren om vooruit te komen?
Zorg er ook voor dat je coach onmiddellijke tools kan bieden om te gebruiken om
je te helpen diffuse potentieel controversiële situaties. Stel
Vragen. "Waarom wil je dat weten?" "Hoe voel je je als ik
dat doe?" “Waarom zou je het zo doen?” Wat is je moeders
echte bedoeling als ze iets doet dat je onder je huid kruipt?
Als haar wordt gevraagd, zou ze waarschijnlijk geschokt zijn dat ze je
gevoelens kwetst. Haar bedoeling was om te helpen, niet om pijn te doen. Wat zit er achter die
ogenschijnlijk kritische uitspraak of indringende vraag? Het zal je misschien
verbazen dat ze haar eigen agenda heeft die los staat
van wat op kritiek leek. Stel, voordat u reageert,
oprecht geïnteresseerde vragen. Dit leidt ook de aandacht af van
jij en op haar.
Toen mijn moeder mijn zoon de lolly aanbood, onderdrukte ik mijn
frustratie en vroeg haar oprecht waarom ze hem het snoep gaf.
Haar antwoord verraste me. Ze vertelde hoe moeilijk het
voor haar was dat ze zo ver weg woont, dat ze het niet kon helpen
hem op te voeden en dat ze bang was dat hij haar zou vergeten van bezoek aan
bezoek. Ze legde uit dat ze in haar beperkte tijd met hem
pure vreugde en opwinding wilde brengen en hem een speciaal gevoel wilde geven. Terwijl ik hiernaar luisterde, herkende ik dat voor mijn moeder,
dat alles werd weergegeven in een lolly. En wat voor moeder was ik om mijn zoon al die heerlijke gevoelens te ontzeggen? Ook
erkende ik dat ik trouw kon zijn aan mijn manier van doen en
nog steeds van mijn moeder hield en haar respecteerde.
© 2004, XY Outlook, Inc.