Ik herinner me dat ik in 2003 in een bioscoop zat om
'Something's Gotta Give' te zien, de film met Jack Nicholson en
Dianne Keaton. Ik ben geen fan van de meeste romantische
komedies van tegenwoordig, maar ik ben een fan van Nicholson, dus ik waagde mijn kans. Ik zal hier geen filmrecensie geven; ik wil liever iets delen dat ik
ervaren heb in het theater.
Aan het begin van de film krijgen we Nicholsons
karakter te zien. Hij is een playboy van in de zestig, betrokken bij een veel
jongere vrouw, gespeeld door Amanda Peet. Al heel snel worden we
getrakteerd op het naderende vooruitzicht dat deze twee karakters 'aan de slag gaan
aan'. Een paar rijen voor me zat een groep jonge
vrouwen, allemaal van midden tot eind twintig. Toen de implicaties van
de bovengenoemde scène tot het publiek doordrongen,
hoorde ik, en een aantal andere klanten, een van de jonge
vrouwen uitroepen:'Oh God! She's gonna do Grandpa!', en op dat
moment klonk er een lachbui door het hele zitgedeelte
.
Ik moet toegeven dat ik de uitroep niet alleen amusant vond, maar ook nog eens eerder 'vertellend', zoals het einde van het oude kinderverhaal,
'De nieuwe kleren van de keizer'. Je weet wel, die ene waar een klein
kind, in zijn volkomen eerlijke observatie, wijst op wat zijn
ouderen allemaal weten, maar weigeren te erkennen, vanwege de oude
'kudde'-mentaliteit. In het verhaal is het het feit dat de keizer
geen kostuum draagt om voor te sterven, nee, hij is naakt!
In de film is het het feit dat kijkers moeten geloven dat
deze jonge vrouw vindt deze man van boven de zestig, seksueel aantrekkelijk,
en zeer begeerlijk.
Er zijn recentelijk, en waarschijnlijk zullen er in films,
deze romantische koppels met een leeftijdsverschil zijn. Eén element blijft
altijd hetzelfde, met deze combinaties. Het zullen altijd
films zijn met de oudere man, gecombineerd met de jongere,
VEEL jongere, vrouw, die de filmindustrie voortdurend
uit zal slijpen, in de verwachting dat het kijkerspubliek dit scenario zal slikken
als geloofwaardig. Waardoor ik me afvraag van welke planeet komen deze
filmmakers? Eerlijk gezegd, wanneer was de laatste keer dat je een
jonge vrouw zag kijken naar een gemiddelde man van zestig, (en de sleutel
zin hier is:'gemiddelde' man van zestig, niet een man
>bedekt met de glans van rijkdom, macht en beroemdheid, als
desire-incentives) met totale lust in haar bedauwde ogen?
Zag je dit in het plaatselijke winkelcentrum, het strand, een concert of
sportevenement? Ik kan eerlijk zeggen, ik heb het nog nooit gezien. Bovendien kan ik eerlijk zeggen dat toen ik een meisje was met bedauwde ogen van in de twintig, mannen ouder dan dertig gewoon, nou ja, 'oud' waren.
Ah, maar de filmwereld is een wereld van ‘fantasie’, nietwaar? Als
het idee van de romantische koppels van het type Nicholson-Peet het
materiaal is waarvan filmmakers denken dat de fantasieën van hun kijkers zijn
gemaakt, dan heb ik nog een paar andere koppels, ter overweging, voor
br />toekomstige romantische koppelingen. De volgende combinaties van leeftijdsverschillen moeten, wat mij betreft, net zo geloofwaardig zijn als het recente
Nicholson-Peet-aanbod, en zouden veel
interesse in een ander kunnen wekken segment van de kijkersbevolking, vrouwen, leeftijd
veertig en ouder.
Laten we een film maken die een verzengende, romantische liefdesaffaire uitbeeldt
tussen Susan Sarandon en Orlando Bloom, zullen we? Volg deze
film met één met in de hoofdrollen Meryl Streep en Tobey Maguire, als
perfect gepaarde, ziel en bedgenoten. Dan stel ik een film voor
met in de hoofdrol Barbara Streisand en Brad Pitt, waarin ze
het scherm verbranden met lange, stomende vrijpartijscènes. Ik betwijfel
serieus dat we het woord Viagra een keer zouden horen, in
deze films!
Alle bovenstaande combinaties hebben een leeftijdsverschil dat films hebben
gepresenteerd, met de man in de categorie 'oudere' minnaars.
Daarom heb ik er alle vertrouwen in dat het leeftijdsverschil is gekoppeld
waar het de oudere vrouw is, die als wonderbaarlijk
boeiend, oneindig fascinerend, volledig onweerstaanbaar
en volkomen seksueel wenselijk wordt beschouwd, met evenveel
geloofwaardigheid zou worden bekeken. Waarom niet, wanneer filmbezoekers wordt gevraagd het
idee te slikken dat meisjes van in de twintig, en jonge vrouwen van begin
van begin dertig, dromen van mannen van zestig of zelfs zeventig jaar
maken hou van ze!
Een laatste gedachte gericht aan filmmakers ... Mr. Nicholson was veel
visueel aantrekkelijker, in combinatie met mevrouw Keaton, dan hij was,
geknuffeld met mevrouw Peet. Is het niet vreemd? In een industrie waarin
jeugdige uitstraling alles is, realiseert men zich niet hoe echt
'verouderd' de volwassen acteur eruitziet, in combinatie met een jonge vrouw, als
zijn liefdesbelang.
Ah, maar het zijn tenslotte 'gewoon de films', gewoon fantasie. En in
fantasie is zelfs het belachelijk onwaarschijnlijke mogelijk.
Jeannine Schenewerk http://www.intouchwithjeannine.com