Liefde. Wat is het? de lieve uitspraken? de kussen? de romantiek? of
misschien het geslacht? Nee; het is niet in een van deze! En let wel, het
is ook geen bedrog. Of beloftes gemaakt en niet nagekomen. Ja. Ik noem het oprechtheid en begrip.
Er zijn meisjes en er zijn meisjes. Of ik moet zeggen, er zijn
vrouwen en er zijn vrouwen. Want niet alle vrouwen zijn hetzelfde. Sommige zijn
goed, terwijl sommige slecht zijn. Sommige zijn er om de
levensduur van mannen te verkorten, andere niet. Ik ken een vrouw die nadat
een scheidingsbrief ondertekende zonder reden haar man ertoe bracht
zelfmoord te plegen. Heb medelijden met hem.
Ik heb nog nooit iemand zo mooi gezien als het meisje op mijn universiteit.
Nee. Niet in mijn leven. Geen meisje kan met haar vergelijken. Zeer
intelligent. Bescheiden in haar kleding. Het uiterlijk hebben van een
onschuldig meisje dat nooit enig kwaad heeft gekend. Misschien moet ik haar een 'engel' noemen, maar ik weet dat engelen niet verliefd worden op mannen
op aarde. Het is in de geschiedenis nog nooit gebeurd en zou ook niet gebeuren
in de toekomst. Niet omdat mensen slecht zijn, maar omdat de wereld
corrupt is. Ik had graag met een engel gedate die
mijn levensduur zou verlengen. Maar ik vraag me af of engelen nog lopen om
op aarde te betreden.
Haar karakter straalt de uitstraling uit van een goede toekomstige huisvrouw. Ze
is een meisje dat elke man zou willen daten. Ik heb er nooit aan gedacht
voor een keer dat ik op jonge leeftijd met een meisje zou willen daten.
Verlegen. In de war. Dat is precies hoe ik me voelde elke keer dat ik haar vroeg
om bij me te komen kijken. En elke keer geef ik mezelf de schuld nadat ze
mijn kamer in het hostel heeft verlaten. Ik weet nooit hoe ik haar moet vertellen dat
ik van haar hou. Ik stel mezelf een vraag om mijn nadering
voor haar te vertragen. Wat als ze een man heeft die met haar uitgaat? Wat zal haar
antwoord op mij zijn? En zo niet, dan zou ik haar snel moeten halen. Want ik
weet wat een trots het zal zijn als ze uiteindelijk de mijne wordt.
Mijn verblijf op de universiteit zou mijn
leven hebben betekend - sekteleden en docenten wilden haar wanhopig graag hebben.
Maar godzijdank ben ik niet gestorven!
Mijn hart zong van vreugde toen ze "ja" zei tegen mijn voorstel. Ik voelde
haar een knuffel en een kus geven om mijn vreugde aan haar uit te drukken. Het was zelfs mijn gelukkigste dag. Op dat moment voelde ik dat de wereld
overeind kwam.
Ik sta haar met grote passie aan te staren. De hoop kwam dat
op een dag we nog zouden trouwen. Oh wat een geweldige droom! Want
dat is wat ik als jonge man altijd heb gewild. Om een meisje
te krijgen waar ik trots op ben. Ze noemen ons de beste koppels op
campus. Iedereen is jaloers op ons. We hebben altijd geweldige tijd
samen. Goed voor elkaar zorgen. Ze is een meisje waarvan ik zou
zeggen, ik heb echt genoten van een relatie. We hebben het grootste deel van de
tijd rondgehangen. Sterker nog, het was leuk en romantisch. Als elke
relatie zo zou zijn, dan is er geen noodzaak voor
scheiding en echtscheiding. Ik haat die woorden. Ik wou dat ik
die woorden uit mijn woordenboek had kunnen schrappen.
Het is niet zo eenvoudig als ik dacht om het aan mijn ouders te vertellen.
Zelfs familieleden. Iedereen raadde me aan voorzichtig te zijn in de
relatie. Vooral mijn moeder die nooit wilde dat iemand
mijn gevoelens kwetste. Mijn vrienden werden elke keer boos als ze ons allebei zagen.
Ik nam aan dat het jaloezie was.
Heeft de relatie stand gehouden? Nee. Slechts voor een korte periode. Zelfs niet
tot een jaar. We begonnen problemen en misverstanden
met elkaar te krijgen. Ik begreep haar niet meer. Haar spraak
en haar karakter veranderde. En ze begon zich te kleden als een vrouw
van gemakkelijke zeden. Haar schoonheid begon te verwelken als de bloemblaadjes
van een bloem waarvan de stengels en wortels geen water en
voedingsstoffen meer uit de grond konden opnemen. Iedereen klaagde over haar. En
Ik probeerde elke keer haar te waarschuwen en te adviseren, maar ze wilde niet
luisteren. Haar koppigheid wordt erger. Een ding dat ik me
herinnerde, was dat ze zei:'Dit ben ik. Dit is mijn aard.”
Achtenveertig uur nadat ik weer bij bewustzijn kwam van een
ongeval dat bijna mijn leven kostte; Ik bezocht haar opnieuw met
een vriend die besloot met me mee te gaan naar de campus. Toen ze me
met mijn been zag springen als een gehandicapte kerel, vroeg ze nooit wat er met me aan de hand was.
Ik voelde de pijnen in mij. Tranen stroomden schaamteloos uit mijn
ogen als een eendagskind dat borstvoeding werd geweigerd door zijn
moeder. In de hoop dat ze haar beslissing om
de relatie te beëindigen zou terugdraaien, keek ze in mijn ogen,
strekte ze haar rechterhand uit en gaf me iets. Maar zie, het
was een ring - de verlovingsring die ik haar eerder had gegeven - die ik in mijn handpalm zag. Omdat ik niet wist wat ik moest zeggen,
droogde ik de tranen uit mijn ogen. Ze keek me weer aan als een
zonder gevoel, en zei tegen me:"Het is voorbij." Ik sluit mijn
ogen een paar seconden en bedenk wat ik moet zeggen voordat ze
vertrekt. Maar het duurde niet lang of ze was weg. Majestueus lopen.
Als een onschuldige baby.
Liefde. Ik weet wat het is. Misschien vermomming. Of een
kansspel. Ik wil er geen spelletjes mee spelen. Ik ben bang om
van een ander te houden, omdat het bijna mijn leven verpest. Ik wil geen
andere dame ontmoeten die mijn leven zou verpesten, maar een die me zou steunen
goed voor me zou zorgen zoals mijn moeder dat doet. En een die
als een "engel" voor mij zal zijn. Een die me zal nemen voor wie ik ben en
niet voor wat ik niet ben. Eentje die me recht in de ogen zal kijken
en me zal vertellen dat ze ook van mij houdt nadat ik hetzelfde tegen haar had kunnen zeggen. Ik heb een meisje nodig dat naast me loopt en zich niet
schaamt. Eentje die, als ik haar in de ogen kijk,
vrede in mijn ziel zou brengen. Een die in vrede en harmonie met mij zal leven als ik met haar ga trouwen. Een die mijn
levensduur zal verlengen. Eentje die me naar boven haalt als ik down ben. Een die me zal
verplegen als ik ziek ben.
Want ik wil geen meisje dat denkt aan scheiding of
echtscheiding als er kleine dingen misgaan. Zoals het meisje op mijn
universiteit. Nee. Ik wil haar niet.
DD Phil is een romanschrijver. Zijn boek met de titel "Hoe te trouwen met je
echtgenoot" komt binnenkort uit. Mailto:[e-mail beveiligd]