Anderhalve eeuw zal mijn aardewerk nooit laten glanzen, zelfs
als het wordt uitgekamd en vergeten op de bodem van een beek.
Ik ben een aardewerk geboren dochter van het huis genomen echtgenote van de
man geschapen moeder der naties, een last die te groot is om alleen
zoals dit aardewerk te dragen, balanceer ik op mijn hoofd.
Dit jonge meisje bloeit in de stralen van de jeugd mijn tanden
krijtwit mijn borsten, mango's, klaar om geplukt te worden in het seizoen,
rood en rijp.
Ik passeer op weg van de stroom in bekwame evenwichtshandelingen,
de mannen snuiven de geuren van mijn akwete doek op, zoals geiten
in het warmte verlangen dat uit hun ogen druipt om poelen te vormen bij mijn
/> voeten. Ze zeggen tegen me:"Nne kom en groet me." Viriele mannen die het
zijn, ze willen die mannelijkheid bewijzen.
Ik ben aardewerk gebalanceerd op gevlochten haar met zorg zo gezocht
na toen ik het voor het eerst kneedde met de pottenbakkers behendig kneden
vingers, een kunstwerk dat in het oog springt, het eerste waarnaar wordt gewezen op
een verlaten marktdag wanneer gebarsten en gebroken, mijn inhoud
overloopt.
(Uittreksel uit "Without a Name", een verzameling gedichten van Val
.K., binnenkort beschikbaar.)
Val .K. is een dichter en een natuurliefhebber. Een verzameling van zijn gedichten
'Without a Name' wordt binnenkort gepubliceerd door AuthorHouse, V.S.
Stuur voor persoonlijk contact een e-mail naar:
[email protected]