Als jong meisje ontwikkelde ik een vage kijk op het huwelijk.
De meeste moeders van mijn vrienden liepen op hun tenen om hun vaders heen. Toen ik
negen jaar oud was, zette de tante van mijn vriendin Karen ons echt neer
en gaf ze ons tips over hoe we een man konden krijgen en hem gelukkig konden houden (het
is me niet ontgaan dat ze maakte eten, dweilde de vloer
en verschoonde luiers terwijl haar prins op de bank sliep. Ik maakte zelfs geen
oogcontact met de man; hij bleef in coma gedurende de
duur van onze kennis ).
Toen ik ouder werd, gaven tijdschriften advies over hoe je een man
betrokkenheid kunt krijgen en hoe je zijn gevoelens kunt ontcijferen (het is uitgesloten dat de man
ze uiting geeft).
Ik kreeg de boodschap:om een succes in het leven te zijn, had ik een man nodig. Dat
ze veel werk waren, was de prijs die ik moest betalen om een
vrouw te zijn.
Zoals de meeste kleine meisjes, was ik vanaf de geboorte verkocht op de bruiloft
sprookje:de gigantische ring, de jurk, de huwelijksreis in de zon.
Maar terwijl de bruiloft er leuk uitzag, leek het leven daarna
zoals de baan uit de hel.
Het is dus geen verrassing dat ik de
verkeerde mannen aantrok toen ik in de twintig was. Ze waren allemaal bang voor verbintenis of hadden een soort
emotionele verstrengeling waardoor ze geen echte
relatie met mij konden beginnen.
Na vele jaren en veel zoeken, ontdekte ik dat de
mannen niet het probleem waren. Ik was het probleem. Ik trok mannen aan die
zich niet konden binden omdat ik me niet wilde binden. Diep van binnen
geloofde ik dat het huwelijk me op zijn best zou vervelen, me in het slechtste geval zou vermoorden.
Maar toch wilde een klein deel van mij wel trouwen en
willen geloven dat levenslange gelukkige relaties inderdaad
mogelijk waren. Ik heb bepaald wat ik wilde in een relatie, wat me een veilig en vredig gevoel zou geven en me vreugde zou schenken. Ik schreef
een lijst op van de kwaliteiten die mijn perfecte echtgenoot zou bieden.
Omdat ik een geschiedenis had met mannen die me teleurstelden (leugenaars,
bedriegers, jongens die gewoon niet meer belden of kwamen opdagen), wist ik
welke eigenschappen ik niet wilde. Ik wilde iemand die loyaal, liefdevol,
betrouwbaar, succesvol en leuk is (de meeste getrouwde mensen vervelen zich
van hun hoofd, dus 'plezier' was de sleutel voor mij).
Ik schreef een bevestiging:"Ik ben gelukkig getrouwd met een loyale,
liefdevolle, betrouwbare, succesvolle, leuke man" en schreef het 25 keer per dag met gevoel (met een cd op die me echt op gang bracht
vergemakkelijkt het proces).
Binnen een paar weken voelde ik een verschuiving in mezelf. Ik
geloofde dat ik kon trouwen met een man die me gelukkig zou maken. Ik
geloofde dat ik mezelf kon zijn zonder me zorgen te maken dat hij me zou bedriegen
me zou bedriegen, me in de steek zou laten of me zou verstikken.
Binnen enkele maanden trok ik de man aan met wie ik trouwde. Vijftien
jaar later zijn we nog steeds verliefd en hebben we plezier. Gisteren,
2 mei, hebben we onze 13e huwelijksverjaardag gevierd.
Je kunt ook de man van je dromen aantrekken en ermee trouwen:
1) Bepaal wat je niet wilt
2) Bepaal wat je wel wilt
3) Manifesteer het door je erop te concentreren en door er een bevestiging
over te schrijven
5) Zeg het hardop terwijl je onder de douche staat of op een andere
privéplek (het is niet nodig om het uit te flappen in de pauzeruimte van het bedrijf)
4) Houd het minstens 30 dagen vol. Wees consistent
5) Merk de veranderingen in jezelf op
6) Let op de veranderingen in de mannen die je aantrekt.
Het werkte voor mij, en het zal voor jou werken. Ga ervoor.