De kinderen hebben allemaal het nest verlaten (of zo ongeveer?), het huis is
leeg en je vraagt je af wat je nu met je
tijd gaat doen.
Het lijkt erop dat het gewoon een tijdje "gebeurde"
anderen wisten dat de tijd nabij was en vreesden dat het laatste kind
(misschien zelfs de eerste of misschien enige?) het nest verliet om te gaan
br />op naar de universiteit of wat voor andere plannen ze ook hebben gemaakt.
Zoveel moeders (en ja, vaders ook!) hebben het moeilijk
om zich aan deze tijd aan te passen, ook al weet je dat dit allemaal
deel uitmaakt van 'het plan' vanaf het moment dat ze geboren zijn. Na alles wat we deden
hetzelfde, nietwaar? Ging naar de universiteit, kreeg een baan en
verhuisde (uiteindelijk), of trouwde en begon ons eigen leven. En
toch komt het dichterbij en merk je dat je bijna in paniek raakt
je afvraagt wat je met de rest van je leven gaat doen!
Je besteedt zoveel van je tijd aan het 'doen' voor de kinderen vanaf het moment dat ze geboren zijn; je merkt dat je leven min of meer draait
om dat van hen. Zelfs voor veel van de moeders die
een aantal jaren buitenshuis hebben gewerkt, is het vrijwel hetzelfde.
Sta 's ochtends op, laat de kinderen ontbijt maken, zorg ervoor dat
ze ben klaar voor school, ga alleen aan het werk om te proberen ervoor te zorgen dat je op tijd vrij bent om een balspel of andere schoolactiviteiten te ondernemen (om nog maar te zwijgen van de tijden dat ze ziek thuis zijn van br />school!) je leven draait nog steeds zo'n beetje rond de
kinderen!
En hoewel, zoals gezegd, je weet dat deze tijd eraan komt,
het is nogal moeilijk om dit allemaal af te sluiten en door te gaan met
wat neerkomt op een "nieuw leven".
Maar het is hier en nu, je moet je aanpassen en ermee omgaan! Veel
voor sommigen makkelijker gezegd dan gedaan.
Geef jezelf eerst een GROTE schouderklop; je verdient het
het. Je hebt een kind opgevoed met het vertrouwen om erop uit te gaan en
die 'grote wijde wereld' onder ogen te zien en nu moet je jezelf
wat aanpassingstijd gunnen. Het is tenslotte bijna een tijd van
'rouw' voor sommigen, je hebt het gevoel dat je een deel van
jezelf bent kwijtgeraakt, wat natuurlijk NIET waar is. Dit is het moment om
die "oude jij" te vinden of een "nieuwe jij" te creëren!
Zovelen denken dat hun tijd als "mama" voorbij is, wat ook
niet waar is. Het gaat gewoon over in een andere fase. Je zult altijd
hun moeder zijn, ook al heb je soms het gevoel dat ze
je buitensluiten. Vergeet niet dat ze ook hun
aanpassingsperiode doormaken! Ze vestigen zich na een tijdje, je begint
aan te wennen aan het feit dat ze niet thuis zijn, en dan begint die meer
'volwassen' relatie die zeer de moeite waard kan zijn als je
je 'kind' begint te zien ' volwassen worden.
Ondertussen is het tijd om aan jou te gaan denken en wat je wilt
doen met deze nieuwe fase van je leven.
Als je merkt dat je gewoon totaal verbijsterd bent over wat je kunt doen,
neem dan een stuk papier en een pen en begin met het opschrijven van dingen die je
leuk vindt om te doen of dingen die je vroeger leuk vond of wilde doen als de kinderen
waren klein maar hadden er geen tijd voor. Dit kan zelfs een goed
tijdstip zijn om een paar van de 'nieuwe' projecten op te schrijven die je wilt proberen.
Je zult er misschien versteld van staan hoe snel de krant vol raakt.
Houd je van naaien? Koken? Gaan vissen? Bergen beklimmen? Doen ambachten
van welke aard dan ook? Sommigen beginnen nu echt met Scrap Booking
. Heb je erover nagedacht om een parttime (of fulltime) baan te nemen?
Misschien als je hebt gewerkt, kun je van baan veranderen of voor die
promotie gaan? Misschien heb je gewerkt en wil je nu stoppen?
LOL, de lijst kan eindeloos zijn. Het draait allemaal om wat je nu wilt
doen. Sommige moeders zijn zelfs terug naar school gegaan en hebben
diploma's behaald en zijn aan een nieuwe carrière begonnen.
Het lijkt erop of we het nu leuk vinden of niet, de kinderen groeien op en we
moeten verder met ons leven (dat is zeker zo!). Denk je niet
dat ze dat toch graag willen zien, dat we
aanpassen en verder gaan, we willen ze tenslotte niet echt schuldig laten voelen dat ze groeien op, doen we? Deze tijd van ons leven
kan zijn wat we ervan maken, dus laten we er het beste van maken!
Onthoud ook dat velen van ons in deze tijd van ons leven door de menopauze beginnen te gaan, wat niet echt helpt
(helaas, de beproevingen van het 'vrouwschap'!). Dus als je echt
veel depressief bent en het moeilijk vindt om te werken
door dit alles, wees dan niet bang of verlegen om met je
huisarts of dominee te praten. Misschien wilt u zelfs
professionele begeleiding overwegen. Het is zeker niets om je voor te schamen. Denk aan uw gezondheid en welzijn. Probeer het meeste
uit je leven te halen en wees gelukkig en tevreden.
Voor degenen onder jullie die met andere moeders willen communiceren
die door deze 'Lege Nest-fase' gaan, neem dan gerust een kijkje
het forum op Empty Nest Moms, 'Live After the Nest Empties'.
Je zult merken dat je echt niet de enige bent of "gek aan het worden" zoals sommige
de leden hebben gezegd, en je zult veel steun krijgen
van degenen die bijna precies weten hoe je voelt!
Je kunt uit veel onderwerpen kiezen, want we hebben moeders die
in verschillende fasen van dit Lege Nest zitten, allemaal klaar om aan de slag te gaan
met ondersteuning en suggesties.
Vergeet niet:"je blijft altijd hun moeder!"
Jeanine Herrin Empty Nest Moms www.emptynestmoms.com Bezoek zeker
het nieuwe Empty Nest "On-Line" Magazine!
www.emptynestmagazine.com