Ongeveer 4 jaar geleden deed ik dat.
Tot een goede vriend voorstelde om het eens te proberen. Ik moest toegeven dat ik
nieuwsgierig was, maar was online daten niet voor afschuwelijke losers en
mensen die iets te verbergen hadden? Was het niet alleen voor degenen die
niet op de 'ouderwetse' manier een date konden krijgen?
Ik liet mijn vriend me overhalen om wat foto's te bekijken op een van
de meer populaire datingsites. Ik moest zeggen dat er een paar
redelijk uitziende mannen waren. Door hun profiel klonken ze
als redelijk mentaal stabiele mensen. Ik moest toegeven
dat dat ene ding echt vervelend begon te worden. Ik had de
barscène gedaan (zoals we allemaal hebben gedaan), vrienden laten proberen om me te 'verbinden' met
een andere dateless, kieskeurige vrijgezel (hoewel, waarom sommigen van
ze dachten ze hadden het recht kieskeurig te zijn, ik heb geen idee),
zonder succes.
Online daten, hier kom ik. Ik dacht:"Wat heb ik te verliezen?"
In het ergste geval zou ik meer van hetzelfde soort verliezers ontmoeten
die ik had ontmoet. In het beste geval ontmoette ik iemand met wie ik
echt compatibel was en die zich ook met mij zou kunnen identificeren.
Ik had nog een dilemma met betrekking tot daten. Ik was toen ongeveer een jaar gescheiden en ik heb 2
kinderen. Nu weet ik dat jullie dames die gescheiden zijn met kinderen
zich volledig kunnen inleven in wat ik hier zeg. Het vinden van een fatsoenlijke
man is al moeilijk genoeg, voeg daar nog aan toe dat ik op zoek ben naar een fatsoenlijke man die ik kan vertrouwen om in de buurt van mijn kinderen te zijn.
Het vinden van een man waar dan ook op dit planet, dat ik het niet erg zou vinden
mijn zoon te laten navolgen, is als proberen een paar Manolo's te vinden
te koop bij Sears.
Hoe dan ook, ik heb me met mijn vriend aangemeld op een van de 'grotere' datingsites
. Ik ontmoette een kerel, die in zijn profiel zei dat hij
5'10″ was, met een atletische bouw. Hij had een aantrekkelijk gezicht, was
gescheiden, en hij had 3 kinderen die op dat moment onder zijn
voogdij waren. Hij stuurde me een e-mail. We correspondeerden via e-mail gedurende
ongeveer 2 weken, waarna we besloten af te spreken voor de lunch in
een lokaal restaurant.
Hij arriveerde eerder in het restaurant dan ik. Vroeg genoeg om
al te zitten toen ik daar aankwam. Hij stond amper op om
mijn hand te schudden toen ik 'hallo' zei, wat ik een beetje
raar vond, maar wat dan ook. We praatten van lunchtijd tot het uur
veranderde in etenstijd. Het gesprek ging zo goed,
dat we besloten te blijven eten, waarna we besloten
om een film te kijken. Toen de serveerster de rekening bracht, betaalde hij
het en toen we opstonden om te vertrekken, zag ik waarom hij al zat
in het restaurant toen ik daar aankwam, en waarom hij niet volledig
sta op om me te begroeten. Deze kerel was ongeveer 5'7 "lang! Nu ben ik
5'4″, en in de laarzen die ik droeg, was ik bijna groter
dan hij! Ik schrok zo dat ik meteen mijn smaak voor de film verloor
, een excuus verzon dat ik me ineens niet goed voelde (het moet de vis zijn geweest), en boogied op atta'
daar.
Op weg naar huis dacht ik:"Is dit wat online daten is?
Verliezer na leugenaar daten, nooit die 'ene' vinden?" Ik zeg niet dat deze gast een loser was omdat hij klein was. Het
hele probleem voor mij zit in het feit dat hij loog. Ik kan niet tegen leugenaars. Als hij loog over zoiets voor de hand liggends als zijn
lengte, waar zou hij dan nog meer over liegen?
Ik leerde heel snel dat als het op online daten aankomt, je
uiterst specifiek moet zijn over wat je wilt, en dat je
bij haar standpunten moet blijven. Niet dat sommigen van degenen die die
specificaties lezen er toch iets om geven. Ik heb in mijn profiel gezet dat ik
niet geïnteresseerd was in het daten met iemand ouder dan 45, en ik kreeg regelmatig post van
mannen die die leeftijd ver voorbij waren.
Ik leerde dat ik assertief moest zijn, bijna tot het punt van
agressief als het ging om online daten. Ik moest zeggen
wat ik bedoelde, en meen wat ik zei. Het resultaat is dat ik aan het daten ben
met iemand (nu 8 maanden) die aan alle criteria voldoet
die ik in een man wilde vinden. Hij is fysiek aantrekkelijk
(Ja, het IS BELANGRIJK), en Heer, help me, hij is zo slim als een
computer (hersenen maken me zwak). Hij is ook een geweldig persoon
van binnen, en hij kan goed overweg met mijn kinderen. We wonen aan
helemaal aan de andere kant van de stad, en als we elkaar niet online tegenkwamen, dan weet ik zeker dat we elkaar nooit hadden ontmoet
.
Ik koos ervoor om als volgt over online daten na te denken; als ik in een
bar ben, en een of andere loser probeert zijn slappe ophaallijn op mij uit, moet ik
op de een of andere manier op hem reageren, toch? Als ik online aan het daten ben,
hoef ik helemaal niet te reageren! Ik heb meer mannen om uit te kiezen
dan die in mijn directe kring van vrienden en kennissen, en
ik kan kiezen uit zo ver weg als ik wil.
Als je erover denkt om online daten te doen, ga ervoor
het! Als je slim bent, heb je niets te verliezen, en absoluut
alles te winnen.
Copyright 2005 Nicolette Arden Alle rechten voorbehouden