Familiewaarden in de oudheid:
Veel mensen van nu maken enkele zeer ernstige en verontrustende veronderstellingen over eerder onethisch gedrag van mensen. Mijn
theorieën kunnen bevooroordeeld zijn en overdreven veel waardering hebben voor een tijd vóór het
rijk en er zijn minder gegevens vanwege de vernietigende kracht van
rijk en de hegemonie die voortduurt. Die gegevens zijn echter meer
puur en minder waarschijnlijk gepromoot of gepropageerd voor
de belangen van machthebbers. Topwetenschappers en degenen die
beschouwd worden als grote academici, debatteren nog steeds of vrouwen ooit
gelijke rechten hebben gehad en sommigen beweren dat er nooit matriarchale
gemeenschappen van groot belang zijn geweest. Het zou voor mij een verrassing zijn als er
niet veel verschillende benaderingen werden gebruikt in verschillende culturen en
millennia voor de ijstijd die we net hebben meegemaakt en daarna,
in de aanloop naar wat wij geschiedenis noemen. Een groot deel van de huidige geschiedenis heeft
alle kenmerken van hegemonie die verwant zijn aan de middeleeuwen, volgens John Ralston Saul, die zegt dat het "is gaan lijken op de
obscure en controlerende scholastiek van de middeleeuwen. ” (1)
Zou het kunnen dat ethiek en moreel gedrag een hoger
belang hadden in de gemeenschapshuizen van de Kelts en Noord-Amerikaanse
Amerikaanse Indianen, evenals in andere samenlevingen in deze
geweldige wereld? We weten nu dat het is doorkruist door oude
mensen die overal van hielden en overal speelden voor een veel langere
periode dan we hebben laten geloven, hoewel velen zich misschien niet bewust zijn van deze feiten. Is het mogelijk dat fundamentele
principes gemakkelijk werden gecommuniceerd en dat respect al lang geleden het doel van
mensen was? Waarom zelfs maar discussiëren over macht en geld
– ze hadden er weinig behoefte aan. De westerse samenleving heeft nog steeds veel van
de diepgewortelde vrouwenhaat van millennia macho mediterrane zeden
en de rest van de wereld is veel erger. Wat is een groter probleem
dan incest en huiselijk geweld? Het tast het weefsel van
gezinnen en de samenleving als geheel aan. Dit citaat van de gerespecteerde
antropoloog Carlton Coon over de 'jachtverenigingen' van de
prehistorie vormt een stadium dat we moeten waarderen en evalueren.
"Hoewel onder bepaalde omstandigheden, in sommige samenlevingen, een jonge
man met een vrouw mag trouwen na de menopauze, het lukt hem
seksuele relaties te hebben met andere vrouwen, en uiteindelijk een
huwelijkse seconde krijgt vrouw." (2)
Dit lijkt een werkbare regeling die onderwijs en
de planning van gezinnen omvat om onnodige abortus of monden
voor wie niet echt wordt gezorgd, te voorkomen, nietwaar? De oudere vrouw
zou vermoedelijk in staat zijn om de vroege seksuele energie van
de jonge man te bevredigen, zonder hun sociale of tribale cultuur
in alle problemen te brengen die gepaard gaan met kinderen die kinderen krijgen
zoals tegenwoordig vaak gebeurt. De jonge man kan zelfs
enkele seksuele technieken ontwikkelen en zijn driften beter begrijpen dan pure
wellustige verliefdheid of de noodzaak om weg te rennen om te vechten om
verkrachting en plundering te krijgen voor een of andere heer of Caesar. Als hij dan
financieel en emotioneel voorbereid is op het ouderschap
dan kan hij
eigenlijk goed werk leveren. Coon kon waarnemen dat dit nog steeds bestaat in sommige neolithische samenlevingen van vandaag. Toen de
tweede vrouw arriveerde, zou dat wat problemen kunnen opleveren, maar in de meeste
gevallen zou de eerste vrouw het waarschijnlijk leuk vinden om de nieuwe vrouw te helpen
om haar kansen beter te begrijpen. Ja, ik overdrijf de
zaak, denk ik, maar in de Keltische clandoms was het zelfs beter
dan ik suggereer.
Kinderen waren een bron van trots voor de hele clan. In
de dynamiek van het opvoeden van een kind zorgde dit ervoor dat er veel
gebeurt in een meer volwassen omgeving met minder emotionele
chantage. Dat doet niets af aan de aspiraties die ouders hebben voor
hun kinderen, maar het zorgt wel voor een stuk minder plaatsvervangende druk,
omdat ouders al hun wakkere uren moeten besteden aan de
behoeften van kinderen; die een manier zien om te krijgen wat ze willen door te spelen met
onrealistische ouders die nog moeten leren wat ze moeten
weten. Er zijn aspecten van Noord-Amerikaanse Indianenstammen die
een vergelijkbare benadering van het opvoeden van kinderen laten zien. De Stadacona-indianen
stuurden een aantal van hun kinderen met Cartier, net zoals de Kelts
onderwijskansen deelden met handelspartners. Tantes
en ooms doen de disciplinering van kinderen onder de Cree. Het
uitgebreide familie- en gemeenschapsleven is erg clandestien en zelfs
Gibbon merkte op dat er heraldische Indiase regalia waren die een weerspiegeling waren
die van de Britse heraldiek.
De Hurons en Iroquois lijken het meest op de Ierse of Noorse Kelts
in hun sociale structuur. Misdrijven gepleegd door een lid van een
familie of clan (stam) worden betaald door het hele gezin. Met
dit soort politie- of moraal zou de bureaucratie verhongeren
iets te doen willen hebben. De compassie en het gedrag
aanpassing van een gezin is beter dan dat van de politie of
gevangenissen, denk ik. De vrouwen van de Iroquois waren in de meeste gevallen de
beslissers, behalve de dagelijkse gang van zaken als de oorlog eenmaal was goedgekeurd. Deze vrouwen waren eigenaar van de activa of erfpacht. Niemand
bezat land zoals dat gold in de landgebruikswetten van de Kelts
die de Engelsen samen met alle andere rechtvaardige en
eerlijke cultuur moesten schrappen toen ze Ierland eindelijk onder hun heerschappij dwongen .
De Indianen beoefenen nog steeds Potlatch of het geven van respect en
goederen, ondanks de wet in de jaren twintig in Canada ertegen. We kunnen ons allemaal
voorstellen dat de belastinginners niet van dit soort gewoontes houden. Het
was veel meer dan alleen maar belastingen die de regering eiste en het
Hooggerechtshof heeft geoordeeld dat de regering en de katholieke kerk
in recente
uitspraken de intentie hadden om de Indiase geloofsovertuigingen te vernietigen
.
“In ieder geval heeft de incest-tabus die in een bepaalde jachtmaatschappij wordt herkend, een of andere relatie met zijn keuze (of met de keuze van hem en/of
haar ouders) van een huwelijkspartner. Van deze verboden
zijn er drie fundamentele en heel verschillende incest-taboes,
het verbieden van omgang tussen vader en dochter, moeder en
zoon, en broer en zus. Deze verboden zijn niet gebaseerd op
instinct of de inductieve ervaring van de genetische gevolgen
die soms resulteren {Net als de idioten en hemofiliepatiënten of
seksuele afwijkingen die ons leiden als gevolg van 'nobel' erfgoed – tot
oorlog en andere grote heroïsche inspanningen.}. Sommige personen
overtreden ze, maar als dat zo is, leiden de overtredingen niet tot een huwelijk.
Deze primaire incest-taboes zijn voor een aanzienlijk deel gebaseerd
op twee soorten antisociale resultaten. Ouder-kind omgang
zou de gezagslijnen tussen generaties verstoren, lijnen
die het gezin bij elkaar houden. Broeder-zustergemeenschap tijdens
de adolescentie zou gemengde huwelijken tussen families
afremmen,
hun onderlinge afhankelijkheid verminderen. Als een getrouwde vrouw
gemeenschap met haar broer zou hebben, zou dat een ernstig
conflict veroorzaken tussen haar man en zijn zwager, twee verwanten
door huwelijk die, in bepaalde gevallen culturen, hebben elkaars
vertrouwen en hulp misschien nodig.” (3)
De 'controlerende scholastiek van de middeleeuwen', waarnaar
door Ralston Saul wordt verwezen, maakte deel uit van de voortdurende poging om
deze echte familiewaarden te vernietigen. De huwelijkswetten van de Kelts moesten
worden afgeschaft omdat deze wetten billijk en eerlijk waren voor
vrouwen en kinderen. Bastaarden waren nooit mogelijk in de Keltic
maatschappij en het idee van een alleenstaande moeder was totaal anders
dan het nu is. Natuurlijk, de betaling van huurlingen
inclusief de verkrachting en plundering waardoor mannen geleidelijk
alle fatsoenlijke tabus of constructies op basis van de oude middelen
van zorg voor elkaar die deel uitmaakten van alle de systemen
Broederschap ontwikkeld door gezond verstand. De verheffing van
goden van de staat van held (louter mens) tot goddelijke rechten en
gescheiden van de natuur, ligt aan de basis van veel ervan. Heyerdahl
denkt dat Odin een Keltische koning was in Zuid-Rusland rond de tijd
van Christus en ik acht dat heel waarschijnlijk. Toen de mens begon te zeggen
andere mensen niet in staat waren de natuur te begrijpen en een
vertolker nodig hadden voor de collectieve ziel van de mensheid en al het leven,
begon de neerwaartse beweging naar de hegemonie die vaak zelfs
br />ontkent dat de mens een ziel heeft.
De omvang van karaktermoord door academici die niet
zich verdiepen in de redenen voor Caesars propaganda of anderen citeren
die geen zorgvuldigheid hebben betracht, is vandaag de dag even duidelijk als ooit
was. De mensen die zich richten op Keltische offers en trofeeën
douane vertellen een feit, maar niet de hele waarheid. Wat is
abortus en de doodstraf anders dan het opofferen van
mensen, misschien voor het algemeen welzijn? Victoriaanse preutsheid
ontwikkelde de 'zonden en demonen' angstzaaierij van Jehoviaanse hebzucht
nog verder. In feite is de Westerse Traditie geslaagd in de
vernietiging van alle Oude Kennis als je mag geloven wat
mag worden verspreid via 'officiële' of educatieve
kanalen. De tempels van Saphos en Mesopotamië voegden zich bij alle
mediterrane culturen in een of andere vorm van gedwongen prostitutie voor
vrouwen, terwijl de bijbelse 'toegewijden' werden geofferd toen
de priester of zijn trawanten klaar waren met andere duidelijk en
walgelijk gebruik ervan. Vaak leidden de wezen en zwervers veroorzaakt door
de veranderende wetten en raciale onrust en vooroordelen die in
deze tijden werden aangewakkerd, zielen naar een plaats die erger was dan de hel die werd geregeerd door
de katholieke schiep Satan. Het uitstekende boek genaamd The Golden
Bough door Sir James Frazer geeft ruimschoots bewijs uit geloofwaardige
bronnen over het verbranden van roodharigen en vrouwen van alle klassen die gedwongen worden om hun lichaam te verkopen en het geld aan de Tempel. Het
kan zijn begonnen met Abraham (en andere voorstanders van Ur-Story
met hun harems) en zijn babyfabrieken, maar het was zeker
niet de manier van de oude Kelts, zelfs niet na zijn tijd. De Indianen van
Noord-Amerika en de inboorlingen van Hawaï zijn ruimschoots getuigen van
de diversiteit van Keltische egalitaire benaderingen.