Wist je dat het gebruik van een persoonlijk dagboek een levensmiddel is dat
je helpt bij het identificeren en oplossen van problemen? Voor journalisten
is het identificeren van problemen eenvoudig. We herlezen net onze tijdschriften.
Er zijn nog veel meer goede redenen om een tijdschrift te herlezen, en
een daarvan is het identificeren van terugkerende thema's.
Terugkerende thema's voor dagboeken zijn ideeën of gedachten die blijven
opduiken in het dagboek of blog van een journalist. Het is belangrijk om
ze te onderzoeken en ervan te leren.
Een terugkerend thema dat ik in mijn dagboek identificeerde, is mijn worsteling
met maandagen. Ik heb nooit, nooit goede maandagen. Periode. Ik word chagrijnig wakker
en ga chagrijnig slapen. Waarom?
Omdat. Het is maandag.
Hoewel ik het thema kon identificeren (elke dagboekaantekening die ik
op een maandag schreef, weerspiegelde mijn ellende), wist ik niet zeker waarom dat zo was.
Ik plaatste dit gevoel op mijn blog, en een van mijn Xangan-vrienden,
Patti, reageerden met een opmerking:
Is het dat maandagen de banden vertegenwoordigen die u ervan weerhouden te doen
wat u werkelijk wilt doen? Ik heb een gezegde dat ik
verzon tijdens een ruzie met mijn man:'Het is nooit zomaar een
hamburger.' De openbaring was eigenlijk dat terwijl we
ruzie maakten over een hamburger (don 't vragen), was de hamburger slechts een
flashpunt voor alle andere dingen waar we het over hadden. Man,
gingen we maar om die hamburger heen. . . het is meer
dan dat, dieper dan dat. En als we erachter komen waar die
hamburger voor staat, krijgen we dat inzicht.
Ik heb hier een paar dagen over nagedacht. Wat betekenen maandagen
voor mij? Daar schrijf ik nog steeds over, en het is een interessante
reis. Ik merk dat maandag op zich niet het probleem is
om me te verzwaren, maar, zoals Patti opmerkte, misschien is het een
gevoel dat ik nog een week moet doorbrengen met doen wat ik
echt willen doen.
Soms is het onderzoeken van terugkerende thema's niet alleen begrijpen
waarover steeds weer wordt geschreven, maar ook identificeren
wat niet wordt geschreven.
Ik deed dit onlangs toen ik een moeilijke tijd doormaakte met
een van mijn tienerkinderen. Ik ben gestopt met het bijhouden van een dagboek over haar. Ik
merkte op dat ik bijna 30 inzendingen had zonder de
naam van het
kind. Is het kind uit mijn gedachten en
hart verdwenen? Nee helemaal niet. Het was gewoon te moeilijk om op dat moment iets van
mijn gevoelens onder woorden te brengen. Het identificeren van deze vermijding
hielp me weer op het goede spoor te komen en weer contact met haar te krijgen.
Hoe meer je schrijft, hoe meer je patronen of
terugkerende thema's ontdekt. Weet je nog wat mijn vriend Patti zei? Ga niet heen en weer rond die hamburger. Uw dagboeken opnieuw lezen
is een stap in de richting van probleemoplossing en een productiever
proactiever leven leiden.
Veel plezier met je dagboek!