Alles kan voor waarzeggerij worden gebruikt; munten, theebladeren, kaarten,
de vlucht van vogels, de gemorste ingewanden van gevangengenomen vijanden.
De gebruikte objecten zijn een focus voor het paranormale talent van de ziener.
Of liever een afleider, zodat het alledaagse bewustzijn
in beslag genomen wordt, en iets anders zijn mening kan geven.
Dus waarom de ophef over tarotkaarten? Zijn ze het
boek van de duivel, een oud mystiek symboolsysteem of een evoluerend
historisch artefact?
Deze schrijver neigt naar de laatste opvatting. Zie je, moderne
toekomstige occultisten hebben een echte barrière om hun
onderwerp te begrijpen. Het is een monster dat zijn betoverende kop opsteekt in tijden van voorspoed en daaruit voortvloeiende persoonlijke vrijheid. Zijn nieuwste
incarnatie is helder, opzichtig, simplistisch en wollig van
wendingen.
Het wordt de New Age genoemd.
Het zou dezelfde oude fraude in een glanzend pak moeten heten.
Occultisme is al lang het tijdverdrijf van de vrijetijdsklassen. Een echte mysticus heeft een connectie met het goddelijke; verworven in een
vorige incarnatie, of geleerd in een mysterieschool, of
klooster, in deze.
De rest van ons moet door paperbacks bladeren, of aankloppen
de deuren van de levende heiligen van onze vertrouwde religie.
Populaire mystiek is een zaak; een grote en winstgevende.
Een mengelmoes van oude grimoires, oosterse
religies, neo-heidendom en occulte biografieën herdrukken en opnieuw hashen is goedkoop en gemakkelijk
om te doen. U kunt ook elke praktische ervaring van het onderwerp
vermijden. Er is geen 'nadeel'!
Behalve natuurlijk de karmische gevolgen van het willens en wetens verspillen van de tijd en energie van mensen met halve waarheden, blufs en blinds.
De pitch voor tarotkaarten is dat ze in het oude Egypte zijn gemaakt door hiërofanten om hun occulte kennis te codificeren. Hoe
onhandig dan dat men hun ontwikkeling kan traceren van een
speelgoed van dames met een adellijke titel in de Renaissance, tot de kaarten
die tegenwoordig gebruikt worden om dwazen in Las Vegas voor de gek te houden.
Zie je, tarotkaarten toonden oorspronkelijk de belangrijkste deugden en
krachten in het leven van een Renaissance-persoon; niet om occulte redenen,
maar om dezelfde reden waarom kinderen tegenwoordig kaarten verzamelen:hun
amusement. Je hebt de zon, de maan, de ster, de matigheid, de paus, de keizer, de keizerin, de gehangene, de dood enz. Allemaal heel luguber en exotisch voor moderne ogen, maar harde feiten over het leven als de kaarten
zijn gemaakt.
Alleen de rijken waren geletterd, drukken was duur, gekleurde
foto's (van wat dan ook) waren iets om je over te verbazen en te koesteren.
We nemen deze tegenwoordig als vanzelfsprekend aan; onze voorouders niet.
Ook moesten onze voorouders zich meestal vermaken.
Zelfs onze overgrootouders speelden piano of viool, kenden
tien formele dansen, konden twintig liedjes uit het hoofd zingen, waren
scherpe vertellers en hield van een goede grap goed verteld. Ze moesten wel;
er was weinig ander amusement. Een jongedame die niet
piano kon spelen, of in ieder geval niet kon zingen, had een sociale achterstand.
Populair occultisme en tarotkaarten moeten in dit licht worden gezien;
een tijdverdrijf, iets te serieus genomen door mislukte priesters,
vervreemde jonge mannen en verliefde jonge vrouwen.
Er kan een levendige discussie over dit onderwerp worden gevoerd in de Alt.Tarot
Usenet-nieuwsgroep, die hier het gemakkelijkst toegankelijk is:HREF=http://groups.google.co.uk/group/alt.tarot>http://groups .goo
gle.co.uk/group/alt.tarot
De FAQ is goed leesbaar:HREF=http://www.tigertom.com/download/tarot-faq-01-01-1998.txt>ht
tp://www.tigertom.com/download /tarot-faq-01-01-1998.txt
Het resultaat is dat er bibliotheken vol gezeur,
onoprechte, sentimentele, opnieuw gehashte balderdash zijn geschreven over
dit onderwerp. Er kan worden beweerd dat 90% van *alle* occulte boeken
een afleiding zijn van datgene waarnaar ze zouden moeten
wijzen:het goddelijke in ons, en hoe we ermee kunnen samenwerken .
Daartoe zijn ze inderdaad het werk van de duivel.
De beste definitie van tarotkaarten die ik kan parafraseren, uit
geheugen, is die van Amado Crowley, een bekende Engelse occultist:
'Ze zijn een computer die je kan kennen'. Ik neem aan dat dit betekent dat je
ze kunt gebruiken om lastige persoonlijke problemen op te lossen, in plaats van
de toekomst te vergoddelijken.
De paradox van tarotlezen is:beïnvloedt het voorspellen van iemands
toekomst in een spookachtige omgeving hun toekomstige
acties, ongeacht of de ziener paranormaal begaafd is of niet?
Als u lezingen aan anderen geeft, moet u dan iemand op deze manier beïnvloeden? Als u een vraagsteller bent, wilt u dan dat de
voorspellingen van iemand anders in uw achterhoofd op de loer liggen en uw
toekomstige acties beïnvloeden?