Wist u dat sommige kraamafdelingen juist meer personeel
beschikbaar hebben tijdens perioden van volle maan?
Ik ben altijd gefascineerd geweest door het effect van de maan op de natuur, dus
toen de vrouw van een vriend me vertelde wat haar verloskundige haar had verteld
tijdens de geboorte van hun dochter, besloot ik erachter te komen
>meer over bevalling, volle maan en een mogelijke link.
Toen ik sprak met verschillende medische stafleden die betrokken zijn bij natuurlijke
bevallingen, was het eerste wat ik hoorde dat aanstaande moeders
vaak valse tekenen van bevalling ervaren tijdens volle maan.
Contracties die bekend staan als "Braxton Hicks" — soms merkbaar voor
de moeder en soms niet — worden meer uitgesproken en veel
reizen naar de kraamafdeling in de overtuiging dat "het tijd is".
Teleurgesteld — of misschien opgelucht - ze keren terug naar huis,
de pijn is verdwenen en zonder verwijding van de baarmoederhals.
Hoewel deze aanstaande moeders die de kliniek bezoeken met hun
foute tekenen van weeën een deel van de reden zijn waarom extra personeel
nodig is, wordt het grootste verschil gevonden in het aantal vrouwen
van wie de vruchtzak — het water — breekt.
Net zoals sommige vrouwen valse weeën ervaren, is in gevallen waarin
het breken van het water het begin van de bevalling markeert, volle maan
de tijd waarop dit het meest waarschijnlijk is.
Om zelf te ontdekken of dit waar zou kunnen zijn,
vroeg ik verschillende vriendinnen hoe hun bevalling was begonnen. Aan degenen
die reageerden met "het breken van het water" werd vervolgens de geboortedatum
van de geboorte gevraagd. Toen ik dit vergeleek met een maanfasegrafiek,
ontdekte ik dat bijna iedereen was bevallen op, of heel dicht bij,
een volle maan.
De theorie is dat de aantrekkingskracht van de maan
het vruchtwater op ongeveer dezelfde manier beïnvloedt als het water in
de zee, rivieren en zelfs het water dat anders in ons
lichaam wordt aangetroffen.
Terwijl het lichaam van een vrouw zich voorbereidt op een natuurlijke bevalling, wordt het vruchtwaterzakje opgezwollen, zodat het gemakkelijk zal barsten als het onder druk wordt gezet. Onder normale omstandigheden barst de druk van weeën de zak. Tijdens een volle maan kan de
druk veroorzaakt door het effect van de maan op het water in de zak
ervoor zorgen dat dezelfde dingen gebeuren, maar zonder de
vergezellende weeën.
Wanneer dit gebeurt, gaat de natuurlijke bevalling niet altijd
vooruit en als er geen andere tekenen van weeën aanwezig zijn, kan de
verloskundige besluiten de bevalling in te leiden. Tijdens mijn eigen onderzoek
van dit fenomeen ontdekte ik dat van 8 vrouwen wiens geboorten begonnen
met het breken van het water bij volle maan, 5 van hen geen
vergezellende weeën hadden.
Een toeval? Misschien. Maar verloskundigen zouden zich zeker niet voorbereiden
op een toename van natuurlijke bevallingsactiviteit als
hier geen waarheid in zat?
Een verloskundige vertelde me dat als het gaat om het plannen van een bevalling,
volle manen altijd moeten worden gezocht rond de tijd van de
verwachte bevalling. Als er binnen een paar dagen aan weerszijden een is,
is de kans groot dat je baby op die dag wordt geboren.