Sinds het begin heeft de Indiase grondwet altijd rekening gehouden met de categorie vrouwen. Het
Achtste plan van Indian Planning beweerde vrouwen gelijke voordelen te bieden
de economische ontwikkeling. Negende en tiende plannen
ook de nadruk op empowerment van vrouwen.
Rashtriya Mahila Kosh werd in 1993 opgericht om de economisch
arme en verdienstelijke vrouwen te helpen.
Empowerment verwijst naar vrijheid om te kiezen en te handelen op economisch,
maatschappelijk en politiek gebied. Aanvankelijk hadden vrouwen geen controle over
zijn beslissingen en bezittingen vanwege de heersende ongelijkheid in
de samenleving. Om de status van vrouwen
in de Indiase samenleving te verhogen, is het verplicht dat vrouwen
opvoedkundige en beroepsvaardigheden bezitten. Daarnaast moet ze
het vermogen hebben om de dingen te systematiseren en te organiseren. De
status van de vrouwen is aanzienlijk verbeterd in de Indiase samenleving
maar zelfs in de huidige situatie bestaan er nog verschillende ongelijkheden tussen
mannen en vrouwen.
Het is heel jammer, maar waar dat in de Indiase samenleving het
meisje haar hele leven
gediscrimineerd moet worden. In de lage inkomenscategorie wordt het meisje
als last gezien. Zelfs de basisvoorzieningen zoals onderwijs, voedzaam
voedsel en medische hulp worden voor haar beperkt. Niet alleen in
arme klasse maar ook in middenklasse en hoge klasse, heeft zoon
voorkeur dan dochter. Deze voorwaarden zijn een tegenvaller voor de
empowerment van vrouwenproblematiek.
Armoede is een andere boosdoener bij het bereiken van het doel van vrouwen
empowerment. Armoede heeft zeker meer impact op vrouwen dan
mannen. Verschillende programma's voor armoedebestrijding proberen de
problemen van de arme vrouwen op te lossen. Van de totale bevolking die
onder de armoedegrens leeft, is 70% vrouw. Naast de bestaande programma's,
zijn er verschillende nieuwe benaderingen nodig voor de uitroeiing van
armoede. Dit zou op zijn beurt de positie van de vrouwen in
de Indiase samenleving verbeteren.
Empowerment van vrouwen is een geleidelijk en gecompliceerd proces. Het
betreft het veranderen van de manier van denken van de hele samenleving. Van
lang is het de mensen gestempeld dat
vrouwen inferieur zijn aan mannen. Het is niet gemakkelijk om de koppige
houding van de mensen te veranderen. Op het platteland van India hebben vrouwen onvoldoende
toegang tot onderwijs, gezondheidsvoorzieningen, gezonde voeding enz.
Van de totale vrouwenpopulatie bevindt meer dan 55% zich in de leeftijdsgroep
van 15-59 jaar. Deze groep bestaat uit financieel
zelfstandige vrouwen. Het beleid van empowerment moet
bij voorkeur rekening houden met deze groep, want als een vrouw financieel
onafhankelijk is, zal haar status in de samenleving ook ver boven de
grond staan. De vrouwen tussen 15 en 59 jaar moeten zich op elk gebied
bij het ontwikkelingsproces betrekken.
In India stijgt geleidelijk het percentage werkende vrouwen
. Alleen door bij te dragen aan het inkomen van het gezin kunnen de vrouwen
van de status van “last” afkomen. Ook in de huidige
situatie is het percentage werkende mannen nog steeds veel
meer dan vrouwen. In de meeste delen van het land is
nog steeds een groot aantal vrouwen analfabeet of onvoldoende opgeleid
zodat ze minder verdienen dan mannen. In
landelijke gebieden zijn de meeste vrouwen werkzaam in de landbouw of aanverwante
gebieden. Vrouwen worden vaak uitgebuit en keren door gebrek aan kennis en lef niet eens terug
terug.
Zelfs in het moderne India hebben de meeste vrouwen geen bezit van land,
eigendom en financiën. Ze dragen bij aan het inkomen
van het gezin, maar de eigendomsrechten zijn nog steeds in handen van
mannen. Empowerment van vrouwen kan in ware termen worden bereikt wanneer
vrouwen vrij zijn om de financiële middelen te gebruiken en te beheren
volgens haar wens.
Ondernemersvrouwen kunnen een positieve bijdrage leveren om het doel
vrouwen empowerment te bereiken. Ondernemerschap geeft vrouwen dat
waar zij naar verlangt:controle over de middelen en macht van
besluitvorming. Zulke vrouwen kunnen helpen bij het verminderen van de armoede door
werkgelegenheid te bieden aan vele andere verdienstelijke vrouwen.
Enquêtes hebben aangetoond dat er een groot percentage opgeleide, maar niet
opgeleide vrouwen in het land aanwezig is. Zulke vrouwen kunnen een
opleiding krijgen op een specifiek gebied, zoals het maken van zelfgemaakte papads
of augurken, handwerk en nog veel meer, en kunnen hun
eigen bedrijfje beginnen. Vanwege de vele gezinsverantwoordelijkheden die ze moeten
uitvoeren, missen ze de belangrijkste zaken, zoals tijd
en mobiliteit. Het is dus beter voor hen om beschikbare
middelen te exploiteren en hun bedrijf in de buurt van hun woonplaats te starten.
Zelfstandig ondernemerschap is een zegen voor arme en verdienstelijke vrouwen, aangezien
er onvoldoende banen beschikbaar zijn in het
land. In een kleine sector kunnen de vrouwen eigenaar zijn van de
onderneming, manager of controller zijn of een werknemer
in de onderneming zijn.
Vrouwen stuiten op tal van problemen binnen en buiten hun
huis, vooral in de beginfase dan mannen bij het opzetten van
hun onderneming, zoals financiële beperkingen, tijdsdruk,
problemen op het gebied van reclame en marketing, niet adequaat
bekwaam en opgeleid enz.
Het tiende plan is het initiëren van empowerment van vrouwen door
specifieke strategieën te implementeren, zoals een dergelijke sociale omgeving,
wordt gecreëerd door de nodige diensten te verlenen, zodat vrouwen bekwaam zijn om hun potentieel te benutten, om de vrouwen te maken
/>economisch zelfredzaam, er zou een goede opleiding aan
worden gegeven. Gelijke rechten
voor de vrouwen zouden worden verstrekt, zodat er geen sociale,
politieke discriminatie tegen haar is.
In het huidige scenario, waar fenomenale vorderingen
op elk gebied plaatsvinden, is empowerment van vrouwen
cruciaal geworden voor het verlichten van armoede en het verkrijgen van alle groei.