Incontinentie is tegenwoordig een van de meest voorkomende problemen bij vrouwen. Een behandelbare aandoening, waarvan het belangrijkste symptoom frequent urineren en lekken is. Een overactieve blaas en incontinentie treft 12 miljoen Noord-Amerikaanse vrouwen.
Incontinentie treedt op wanneer de urethra steun verliest van de vaginale wanden. Een overactieve blaas is nauw verbonden met incontinentie en wordt gekenmerkt door symptomen als frequent urineren, slapeloosheid als gevolg van de aandrang om 's nachts te urineren, urineverlies en zelfs bedplassen. Een overactieve blaas wordt vaak veroorzaakt door blaasstenen, een operatie of een neurologische aandoening. Tot de belangrijkste risicofactoren voor incontinentie behoren overgewicht, roken, zwangerschap, stress en blaasontstekingen, zoals blaasontsteking.
Behalve dat het een lichamelijk gezondheidsprobleem is, kunnen incontinentie en lijden aan een overactieve blaas ook leiden tot emotionele en mentale gezondheidsproblemen. Frequent urineren kan een gênant probleem zijn. Als gevolg hiervan worden veel vrouwen die aan incontinentie lijden sociaal inactief en verlaten ze sociale activiteiten. Veel vrouwen zien zelfs geen andere mensen meer.
Bevalling is een belangrijke oorzaak van incontinentie, waarbij leeftijd en menopauze bijdragen aan het probleem. Een vaginale bevalling veroorzaakt vaak schade aan het bekken omdat de druk van het hoofd van de foetus delen van de anatomie van het bekken verplaatst en uitrekt, met name de vaginale wanden. Met het begin van de menopauze kunnen vrouwen een tekort aan oestrogeen krijgen, waardoor de vagina dunner kan worden, waardoor de urethrale wanden niet goed kunnen sluiten. Dit gebrek aan sluiting vertaalt zich in incontinentie.
Er is geen unieke behandelstrategie voor incontinentie en een overactieve blaas. U kunt urineverlies tijdelijk voorkomen met luiers en maandverband, of zelfs een operatie ondergaan. Voor blaasontstekingen zijn er een aantal traditionele en kruidenremedies, zoals hakmes of Marshmallow-wortelthee die de blaasspieren helpen versterken.
Incontinentie en andere blaasproblemen hoeven niet per se met medicijnen te worden behandeld. Bekkenspieren kunnen, net als elke andere spier in het lichaam, worden versterkt en afgezwakt om spontaan urineverlies te voorkomen. Deze oefeningen, genoemd naar de dokter Kegel die ze heeft uitgevonden, worden vaak voorgeschreven aan zwangere vrouwen. Tegelijkertijd kunnen Kegel-oefeningen de spieren aanspannen die de urinestroom beheersen. U kunt deze spieren lokaliseren door de urinestroom te stoppen en te starten.
Vrouwen die al worden behandeld voor incontinentie, kunnen beginnen met 3 sets van 50-60 herhalingen van Kegel-oefeningen per dag. Als de spieren sterker worden, kunnen vrouwen wel honderd Kegels per dag doen - niet in één keer natuurlijk! Heel handig, Kegel-oefeningen kunnen overal gemakkelijk worden gedaan, omdat ze volledig onzichtbaar zijn. Er zijn zelfs vaginale gewichten die je kunt gebruiken bij Kegel-oefeningen.
Je kunt je eigen Kegel-routine ontwikkelen door variaties van oefeningen toe te voegen, zoals Elevation Kegels of door de druk een paar seconden vast te houden. Vrouwen die Kegels beoefenen, geven toe dat deze eenvoudige oefeningen het extra voordeel hebben dat ze hun seksleven aanzienlijk verbeteren.
De belangrijkste boodschap voor vrouwen die aan enige vorm van urine-incontinentie lijden, is dat het bij 80 tot 90 procent van de mensen aanzienlijk kan worden verbeterd of zelfs genezen.
Bron artikel:http://www.articledashboard.com
Kathryn schrijft artikelen over een aantal verschillende onderwerpen. Ga voor meer informatie over incontinentie naar www.incontinence-guide.org/incontinence-articles/ en voor incontinentiemateriaal gaat u naar www.incontinence-guide.org/plasticpants/