De medicalisering van de menopauze is een proces dat subtiel aan de gang is sinds de jaren 1930, hoewel het pas in de jaren zestig echt een impuls kreeg in de publieke belangstelling. Deze medicalisering heeft het begrip van wat een natuurlijk proces is, getransformeerd tot een proces dat gedefinieerd wordt als een ziekte.
Als je iets als een ziekte definieert, wordt behandeling verplicht. En de implicatie is dat als u geen behandeling krijgt, of wat wordt gedefinieerd als acceptabele behandeling, u onverantwoordelijk en nalatig bent in uw eigen gezondheid. De menopauze-ervaringen van vrouwen werden lange tijd afgedaan als het product van hun eigen verbeelding, en later omarmd door farmaceutische bedrijven en ondermijnd om hun glanzende nieuwe pillen te pushen.
En aangezien HST zo wijdverbreid is toegepast door vrouwen en nog steeds wordt gebruikt ondanks de risico's, is het een succesvolle aanpak geweest door de farmaceutische bedrijven.
De beroemdheidsfactor in promotiecampagnes is zeer effectief geweest in het verkopen van zowel het idee van de menopauze als een ziekte als de beloften van hormoonvervangende therapie. De FDA en hun vergelijkende instanties in de meeste landen eisen dat productclaims worden geverifieerd door geschikte en legitieme onderzoeken. Maar beroemdheden in interviews zijn niet onderworpen aan die regels, die zijn ontworpen om het publiek te beschermen tegen misleidende en schadelijke informatie. Dus wanneer een actrice of ouder wordend supermodel enthousiast de regels van de scripts van het farmaceutische bedrijf uitvoert - die menopauze is beladen met risico's van ziekten zoals alzheimers, hartaanvallen, darmkanker, cataracten, tandverlies, botbreuken en meer (p43), in de gedaante van van 'educatie' en persoonlijk delen, wordt dit als legitiem beschouwd. Er is geen verwijzing naar de vergoedingen die ze voor dit werk hebben betaald, de bron van hun informatie of de wetenschappelijke validiteit (of het ontbreken daarvan). Evenmin wordt er melding gemaakt van het feit dat zelfs in het begin, hoewel er voordelen op korte termijn waren, de langetermijneffecten van hormoonvervangingstherapie niet bekend waren. Deze beroemdheden waren ofwel zelf onwetend over hun eigen status als menselijke proefkonijnen, of het kon ze niets schelen.
De menopauze wordt verkocht met de taal van 'achteruitgang', alsof het oestrogeen van een vrouw 'opgedroogd' was, en zij ook. Ze werd gedegradeerd tot een beeld van 'minder' zijn dan voorheen, met de implicatie dat haar waarde en bijdragen als persoon werden bepaald door iets dat de tijd zou wegnemen. Tenzij ze natuurlijk de ‘hulp’ van de farmaceutische bedrijven accepteerde met hun ‘medicijn’ voor haar nieuw gedefinieerde ‘ziekte’. Dus in plaats van te worden ondersteund terwijl haar lichaam naar een andere fase van zijn leven ging, kregen vrouwen in feite te horen dat ze verloren wat hen als 'vrouw' definieerde, alsof één hormoon verantwoordelijk was voor wat hen unieke individuen maakte. Alsof vrouwelijkheid niet werd gekenmerkt door hun eigen keuzes en uitdrukkingen, maar gedreven door hormonen. En alsof ‘vrouwelijkheid’ gelijk stond aan jeugd, en dat als dit eenmaal voorbij was, vrouwen niet van hun ‘beste jaren’ zouden genieten zoals ze anders zouden doen. En natuurlijk, als een vrouw niet vrouwelijk was, op de juiste manier gedefinieerd, dan was ze niet echt een vrouw...
Voeg aan deze mix het schrikbeeld van ziekten toe waar vrouwen zogenaamd een groter risico op zouden lopen, ondanks het feit dat als wetenschappers echt de enige oorzaak van deze ziekten hadden geweten, ze triomfantelijk de remedie voor iedereen op de markt zouden hebben gebracht - ongeacht geslacht. Wanneer artsen alzheimers, hartaanvallen, darmkanker, staar en tandverlies behandelen, hebben ze niet één behandeling voor mannen en één voor vrouwen. En in de meeste gevallen garanderen ze sowieso geen genezing met hun behandelingen. Dit suggereert dus niet alleen dat ze niet de remedie hebben, maar dat ze de oorzaak niet volledig begrijpen. De troebele wateren van risicobeoordeling zijn zowel complex als al vertroebeld.
Vrouwen kregen alleen oestrogeen in de eerste jaren van medische promotie. Toen er onderzoeken naar voren kwamen waaruit bleek dat vrouwen die oestrogeen gebruikten een groter risico liepen om endometriumkanker te ontwikkelen, werd progestageen of progestageen toegevoegd om de gecombineerde hormoonvervangingstherapie te vormen die bekend werd als HST. Er werd lange tijd voor geadverteerd dat het onder andere het risico op hart- en vaatziekten verkleinde. Maar in 1998 ontdekte een hoogwaardige studie, de HERS-studie, dat in de groep van 3000 oudere vrouwen die ze gedurende 4 jaar bestudeerden en die allemaal een of andere vorm van hartziekte hadden, degenen die HST kregen in feite niet beschermd waren tegen hartaanvallen na allemaal. En tijdens het eerste jaar van de studie was er een hogere incidentie van hartaanvallen bij de vrouwen die HST gebruikten in vergelijking met de placebogroep. Dit was volledig het tegenovergestelde van wat de farmaceutische bedrijven hadden geadverteerd, gebaseerd op hun eigen observatiestudies, in tegenstelling tot de gerandomiseerde controlestudie die de HERS-studie was.
Het HERS-onderzoek was niet het enige dat enkele vervelende kleine feiten over de menopauze-justrein naar voren bracht.
Referenties:R Moynihan &A Cassels, Ziekte verkopen – Hoe geneesmiddelenbedrijven ons allemaal in patiënten veranderen
Als je meer wilt weten over yoga als een manier om je mentale en fysieke gezondheid te verbeteren, lees dan dit artikel over de voordelen van yoga. Het is een zachte manier om het effect van veroudering op ons lichaam te vertragen en ons vermogen te verbeteren om met veranderingen om te gaan, zoals de menopauze met zich meebrengt. Rebecca Prescott beheert deze website ook over vitamines en natuurlijke voedingssupplementen.