De meeste mensen leven tegenwoordig van de negatieve indruk van waar gevangenissen, gevangenissen en penitentiaire instellingen voor zijn gebouwd. Het kan niet worden ontkend dat de media een grote rol hebben gespeeld bij het opbouwen van een dergelijk idee in ieders hoofd, waardoor het voor de meeste kinderen een enge plek is. Maar als je families kunt ontmoeten die deze plaatsen regelmatig bezoeken, zul je begrijpen en beseffen dat wat je op tv ziet slechts een overdreven versie is van het echte gevangenisleven.
In tegenstelling tot de overtuiging dat wanneer een persoon in de gevangenis zit, zal hij niet langer geliefd en gerespecteerd worden door andere mensen. Regelmatige communicatie met de gevangene maakt dit geloof een complete hoax - vooral als ouders in een penitentiaire inrichting de tijd nemen om hun kinderen de waarheid te vertellen. Het heeft geen zin om alles voor je kinderen te verbergen, want de waarheid is dat ze het toch zullen vinden, hoe geheimzinnig volwassenen ook zijn. Van praten met volwassenen tot vrienden die het hen vertellen, tot het zelf uitzoeken; echt, het heeft geen zin om het te verbergen. Dus wat moet je doen? Moet je ze de waarheid vertellen of niet?
Kortom, als je besluit of je ze de echte situatie wilt vertellen op een manier dat kinderen zich er niet schuldig over voelen, hetzij van aangezicht tot aangezicht of via een Texaanse gevangenisoproep, zijn er enkele dingen die u in gedachten moet houden, zoals;
* Door de waarheid te vertellen, kunnen kinderen vertrouwen voor volwassenen opbouwen - hoe pijnlijk het ook is, zolang u ze maar de waarheid vertelt die kinderen zullen begrijpen. Maar wat ervoor zorgt dat kinderen je wantrouwen, is wanneer je tegen ze loog dat een geliefde achter de tralies zit, omdat het voor hen een daad van bedrog is.
* Kinderen zijn slim op hun eigen manier - er zijn gevallen die om te verbergen de werkelijke situatie van onze dierbaren om hen te beschermen, geven we ze vage antwoorden over de afwezigheid van een bepaalde persoon. Toch kunnen kinderen het nog steeds achterhalen aan de hand van de aanwijzingen die ze zien, zelfs als het onbedoeld wordt onthuld.
* Als kinderen geen logische verklaring krijgen, zoeken ze naar manieren om die leemte op te vullen.
* De kinderen voorbereiden op het aannemen van telefoontjes van een geliefde in een justitiële inrichting - het is het beste om de kinderen te laten begrijpen hoe lang iemand weg kan zijn of wanneer het volgende contact met de gedetineerde zou zijn.
* Inclusief de bij elk gesprek geliefden opsluiten om kinderen het gevoel te geven dat ze, ook al zijn ze niet bij hen, toch op de hoogte zijn van wat er in huis gebeurt. Bovendien zal het kinderen geruststellen dat, hoewel gevangenissen plaatsen zijn waar een persoon niet hoort te zijn, volwassenen nog steeds in orde zullen zijn.
Door de waarheid aan kinderen te vertellen, zullen ze beseffen dat alleen omdat een volwassene iets heeft gepleegd een slecht ding; het betekent niet dat die persoon ook slecht is. Soms moeten mensen verantwoording afleggen voor hun fouten. De muren die hen scheiden, mogen echter geen excuus voor hen zijn om niet langer van hun familie te houden, vooral niet van hun kinderen.
