In het voorjaar van 2014 werden twee 12-jarige meisjes gearresteerd omdat ze naar verluidt een derde meisje, eveneens 12, het bos in hadden gelokt en haar vervolgens 19 keer op brute wijze hadden neergestoken. Alle drie de meisjes waren vrienden en de aanval lijkt niet kwaadaardig gemotiveerd te zijn. Wat gebeurde er toen?
Het lijkt erop dat dit incident geïnspireerd lijkt te zijn door Slenderman, een stripfiguur op internet die schittert in het horrorgenre. Autoriteiten beweerden dat de meisjes Slenderman probeerden te imponeren met hun capaciteiten, alsof hij echt was en naar hen keek.
Gelukkig heeft het neergestoken meisje het overleefd. Ze kon wegkruipen naar een nabijgelegen weg, waar ze werd ontdekt door een motorrijder en naar een nabijgelegen ziekenhuis werd gebracht, waar ze zeiden dat ze haar verwondingen zou overleven.
Dit is op meer manieren een verontrustend incident Dan een. Niet alleen voor de griezeligheid van 2 jonge meisjes die een vriend willen vermoorden om een horrorfantasie te vervullen; maar het feit dat het slachtoffer zo vaak is gestoken. In tegenstelling tot vuurwapenaanvallen zijn steekpartijen van dichtbij en persoonlijk, en om iemand herhaaldelijk te steken, het mes er weer in te steken nadat het slachtoffer heeft geschreeuwd, vereist op zijn minst een tijdelijke afwezigheid van empathie. Meestal is het woede die empathie stopt, maar het kan ook worden losgelaten uit groepsverband of verschillende overtuigingen. Daarom is pesten zo'n probleem. Zelfs verder aardige kinderen kunnen gruwelijk wrede dingen doen als ze gewapend zijn met waarom het slachtoffer het verdient, of gehuld zijn in groepsaffiliaties die een "wij versus zij"-mentaliteit bevorderen.
Tegen 12 jaar waren deze meisjes alle drie kan onderscheid maken tussen echte gevolgen en doen geloven. Dat is niet het probleem, zoals sommige experts hebben gesuggereerd. Als men kan geloven wat deze meisjes hebben gezegd, is het de sterke identificatie met dit personage die in het geding is. Een karakter dat een beetje vreemd is, maar ook slim, geestig en bijzonder krachtig -- zijn wil over anderen uitoefenend -- kan een aantrekkelijk archetype zijn voor jongeren van deze leeftijd.
Een ander probleem is zelfs voor kinderen perfect in staat om onderscheid te maken tussen echt en fantasie; fantasie kan zoveel aantrekkelijker lijken dan de werkelijkheid. Vooral in de huidige sensationele samenleving komen veel kinderen in de problemen wanneer ze hun eigen relatief saaie leven vergelijken met het drama waaraan ze worden blootgesteld via reality-tv of andere soorten media. Ze hebben het gevoel dat er iets ontbreekt, of dat hun leven iets meer zou moeten zijn. Ze krijgen het idee dat de werkelijkheid van elke persoon zou moeten lijken op een tv-script. Het is deze verwarring over wat een normaal leven zou moeten inhouden dat problemen veroorzaakt.
De meeste adolescenten zullen niet proberen iemand te vermoorden in een poging hun leven in een spannend script te passen. Alle tieners brengen echter het nodige conflict in hun leven (zowel intern als extern) door media normaal te verwarren met hun eigen normaal; het is iets waar elke ouder zich bewust van zou moeten zijn.
Naarmate de details van de Wisconsin Slenderman-zaak naar voren komen, wordt het steeds verontrustender. Het blijkt dat een meisje pas elf was, geen twaalf. Verklaringen die naar verluidt aan de politie zijn afgelegd, zijn ronduit huiveringwekkend. Een meisje zou hebben gezegd dat ze wist dat ze iets had moeten voelen, en dat er iets medelijden had moeten zijn, tijdens de aanval, maar dat ze niet echt iets voelde toen het slachtoffer bloedige moord schreeuwde.
Haar sidekick zei naar verluidt:"Het goede deel van mij wilde dat ze bleef leven, maar het slechte deel van mij wilde dat ze stierf." Beide uitspraken vertonen een zekere mate van sociopathisch gedrag. Bovendien heeft een nogal excentrieke interesse van de vader van een meisje (foto's van schedels rond het huis, zware onderdompeling in horror) veel voer toegevoegd voor de vingerwijzers en mediahonden. Er is ook gemeld dat de leider van het paar geloofde dat ze telepathisch communiceerde met Slenderman, en verklaarde dat als ze deze moord niet zou plegen, Slenderman zou komen en haar hele familie zou vermoorden. Het paar dacht dat ze werden geroepen om vertegenwoordigers van Slenderman te zijn.
Geloof in het bovennatuurlijke, en de schaduwrijke grens tussen realiteit en fantasie.
Wanneer psychologen praten over hoe dom kinderen zijn wanneer ze zich bezighouden met magisch denken. . . zeggen dat door aan te nemen dat hun eigen slechte gedachten iemand anders kunnen laten sterven, ze sommige feiten van de samenleving negeren. Deze zelfde psychologen zullen naar huis gaan en 's nachts bidden -- in de overtuiging (zonder een spoor van ironie) dat louter gedachten een verandering in de fysieke wereld teweeg zullen brengen. Het enige verschil tussen kinderen en volwassenen is de verfijning van het idee. De ene geven we ook geldigheid, de andere doen we af als dwaasheid. Het is allemaal magisch denken in een of andere vorm, in die zin dat het allemaal een geloof belijdt in dingen buiten het fysieke rijk.
Het Slenderman-fenomeen presenteert een vergelijkbare situatie. Mensen reageren geschokt en geïntrigeerd dat twee jonge meisjes in een stripfiguur kunnen geloven. Maar de meeste van deze zelfde mensen, als je ze zou interviewen, zouden belijden te geloven in een of meer van de volgende:Big Foot, buitenaards bezoek, geesten, spirituele mensen, communicatie met de doden, schaduwmensen, beschermengelen, horoscopen, weerwolven, of een van de andere bewijsloze fenomenen die er zijn. In dat licht bezien, lijkt het ineens niet zo bijzonder dat deze meisjes zouden kunnen geloven dat Slenderman echt was en met hen aan het praten was. Het is zelfs veelzeggend dat sinds het uitbreken van het verhaal, mensen overal een glimp hebben opgevangen van Slendeman -- hun hersenen die zijn vorm toewijzen aan donkere schaduwen.
Mensen zijn van nature magische denkers en overtuigingen kunnen dodelijk zijn. Carl Jung merkte ooit op dat vijandige overtuigingen meer dood en verderf in deze wereld hebben veroorzaakt dan alle plagen en natuurrampen bij elkaar. Gevallen als deze zouden een nuchtere herinnering moeten zijn aan de kracht van het geloof. Dit geldt niet alleen voor de occasionele psychopaat -- het geldt voor ons allemaal.
Overtuigingen kunnen onze psyche in bezit nemen en onze realiteit transformeren, en soms net zo snel verdwijnen, waardoor we ons afvragen hoe we hadden zo dwaas kunnen handelen. Laten we hopen dat dit het geval is met deze meisjes, en dat ze op een dag de kans krijgen om voor hun fout te boeten. Bezoek onze website voor een verscheidenheid aan gratis bronnen om uw gezin te helpen, inclusief informatie over perceptie en hoe dit ons denken beïnvloedt. U kunt ons ook volgen op Twitter @GCFparents.
