De wekker gaat om 05.30 uur. Ik moet de verleiding weerstaan om op de snooze-knop te drukken. Terwijl ik mezelf uit bed sleep en op de loopband sleep, verschuiven mijn gedachten naar de dag die voor me ligt, naar de last-minute wijzigingen in de presentatie die ik vanmiddag in Chicago geef. Hoewel het slechts enkele uren verwijderd is, voelt de presentatie zo ver van mijn thuiskantoor in Colorado. Ik veeg mijn gezicht af van het aanhoudende zweet en voer ijverig de laatste bewerkingen uit. Als het klaar is, voel ik me trots. En, belangrijker nog, ik ben klaar voor de telefonische vergadering met mijn baas om het nog een laatste beoordeling te geven voor mijn vlucht.
Het koffiezetapparaat is mijn volgende prioriteit. Op de terugweg naar boven draai ik de schakelaar om om me voor de dag op te ruimen. Terwijl de eerste pot koffie staat, kleed ik me aan en stop ik wat last-minute spullen in mijn koffer. Mijn man Scott is al het huis uit en gebruikt de meeste dagen dat ik reis als een kans om een vliegende start te maken op zijn werkdag. Dit betekent dat ik mijn dertien- en negenjarige dochters klaar moet maken voor school en mijn vierjarige zoon klaar moet maken voor de kinderopvang voordat ik naar het vliegveld ga. Het is een uitdaging, maar niet onmogelijk.
Als ik eindelijk een warme kop koffie in de hand heb, mijn koffers gepakt en mijn presentatie klaar voor gebruik, ben ik zelfverzekerd en opgewonden. De kinderen zijn nog niet eens uit bed, maar ik heb het gevoel dat alles onder controle is. Voor een zeldzaam moment heb ik er vertrouwen in dat ik met succes kan jongleren met de eisen van een carrière en het moederschap. Maar de uitdaging is nog maar net begonnen.
Het ontbijt wordt gegeten, de lunch wordt gemaakt. Megan en Emily trekken truien en tennisschoenen aan en ik stap naar buiten om afscheid te nemen als ze naar de schoolbus gaan. Dan help ik Parker zich aan te kleden, zijn spullen bij elkaar te rapen, en dan zijn we eindelijk de deur uit. Terwijl Parker en ik de korte rit naar zijn kinderdagverblijf maken, kijk ik op de achterbank naar zijn lieve gezichtje. Vol onschuld en energie heeft hij nog steeds die mollige peuterlook. Maar het begint dunner te worden. Hij begint groter te worden. Binnenkort zal hij een kleine jongen zijn, herinner ik mezelf, en helemaal geen kleine baby.
Zoals altijd is hij in een goed humeur, glimlacht en doet alsof, duidelijk betrokken bij een soort superheld strijd als Batman, zijn favoriete personage. Vandaag is een extra speciale dag op de kinderopvang; ze gaan honkbal spelen, iets waar Parker elke week naar uitkijkt. Ik herinnerde me om zijn teddybeer mee te nemen voor een dutje, en we hebben zelfs zijn favoriete speelgoedautootjes ingepakt om te laten zien en vertellen. Als we de parkeerplaats van het kinderdagverblijf binnenrijden, juich ik mezelf in stilte toe voor hoe soepel de ochtend is verlopen. Voor een prachtig product dat je laat zien hoe je Facebook voor je kunt laten werken, bekijk je FB Ads Cracked 2.0 Reveiw. Een ander geweldig product dat ervoor zorgt dat je dieet voor je werkt, is te vinden op 1000 Paleo Recipes Review.
