Een reis van een vrouw naar werkend moederschap

Ik was 15 toen ik mijn eerste baan kreeg. Destijds wist ik niet waar of hoe ver mijn carrière zou gaan. Maar ik wist, zelfs toen, dat ik altijd zou werken.

Ik ben dankbaar dat ik kan zeggen dat mijn tijd die ik aan werk besteedde, de ontwikkeling van een doel was - niet alleen een baan. Maar mensen vragen zich vaak af waarom ik zo trots ben op mijn werk. Hoe ben ik op het punt beland waar ik wil werken? Waarom leg ik zoveel aandelen in mijn carrière? Sommigen suggereren dat de reden is dat ik zelf ben opgegroeid in een werkend moederhuis. En hoewel het waar is dat het verhaal van mijn moeders werkleven zeker mijn carrière heeft gevormd, was het niet zoals je zou denken.

Mijn moeder groeide op in een traditioneel gezin en wilde een thuisblijvende moeder. Ze had geen carrièreambities. Op professioneel vlak wilde ze niets buitengewoons bereiken. En ze hield zich niet bezig met het vinden van doelgericht werk. Haar visie was heel anders:ze wilde trouwen en haar tijd besteden aan het verzorgen van haar gezin. Ik zou heel graag willen dat ze dit had kunnen hebben. Het zou haar gelukkig hebben gemaakt - en ons gezin ook.

Mijn ouders zijn gescheiden toen ik vijf was. Mijn moeder werd bijna van de ene op de andere dag alleenstaand, waardoor haar droom om thuisblijfmoeder te zijn, werd afgeschaft. De herinneringen die ik aan deze tijd heb zijn niet gelukkig. Ik herinner me dat mijn moeder veel huilde en ijsbeerde in ons kleine huis met twee slaapkamers. Ze leunde constant op mij, nog maar een kind, om haar te helpen bedenken wat ze nu moest doen. Ze besteedde enorm veel tijd aan het nadenken over het verleden:wat niet had gewerkt, de fouten die ze had gemaakt, en keer op keer herhalen wat ze anders had moeten doen, zodat we niet zouden zijn waar we op dat moment waren. Niets was ooit goed. We keken altijd terug en hadden spijt - of keken met angst vooruit. Mijn moeder was geen trotse werkende moeder. Ze was afgeleid, haatdragend en helaas nooit volledig aanwezig. Een huishouden dat plotseling in tweeën werd gebroken, betekende dat we het financieel moeilijk hadden. We namen onze toevlucht tot onconventionele manieren om de eindjes aan elkaar te knopen. We namen kostgangers in huis om in onze kelder te wonen. We zochten onder automaten naar kleingeld. We sneden kortingsbonnen en droegen afgedankte kleding. Het was uit de hand gelopen en onzeker. Voor een kind kan dit eng zijn, voor een ouder kan het ook zijn. Voor een prachtig product dat je altijd een geweldige sollicitatiebrief zal geven, ga je naar Amazing Cover Letters Review. Een ander product dat u zal helpen uw cv perfect op te stellen, is te vinden op Blue Sky Resumes Review.