Foto's bekijken De 12-jarige zoon van Ragini Khanna, Ajay, klaagde al heel lang over vermoeidheid. Om de een of andere reden nam Ragini het niet serieus, want ze was ervan overtuigd dat haar familieleden in orde waren wat de gezondheid betreft. Maar Ajay's herhaalde klachten brachten uiteindelijk iets anders – precies het tegenovergestelde – aan het licht.
Ze had ongelijk, geeft ze toe. "Ik heb altijd het gevoel gehad dat geen van mijn familieleden gezondheidsproblemen heeft en misschien heb ik daarom mijn zoon niet naar een dokter gebracht, hoewel hij al heel lang klaagde over vermoeidheid. Het zou kunnen zijn vanwege zijn hectische schema , dacht ik. Maar deze keer zette het me aan het denken. Ik nam hem mee naar een dokter en ik was verrast om te weten dat hij een tekort aan micronutriënten heeft." Hoe kan hij zijn! roept ze uit. Een tekort aan micronutriënten komt alleen voor op het platteland van India en onder de lagere klassen, had ze aangenomen.
Nou, zij is het niet alleen die er zo over denkt. Veel stedelingen geloven hetzelfde. Ze kunnen het echter bij het verkeerde eind hebben. Een tekort aan micronutriënten komt ook veel voor onder stedelijke Indianen, onthult Dr. Sanjeev Bagai, Sr. Kinderarts en CEO van Batra Hospital, New Delhi.
Hij zegt:"De tijd dat een tekort aan micronutriënten alleen op het platteland van India voorkwam, is voorbij. Tegenwoordig is het ook wijdverbreid in stedelijke gebieden. 36% van de vrouwen in stedelijke gebieden heeft bijvoorbeeld bloedarmoede, volgens de National Family Health Survey (NFHS) 3. Een studie met de titel 'Nutritional Status of Affluent Indian School Children:What and How Much Do We Know' geeft een nog grimmiger beeld . De studie meldt dat van de onderzochte steekproefpopulatie tot 88% van de stedelijke schoolgaande kinderen (6-18 jaar) die behoren tot de midden- en hoge sociaaleconomische status (MHSES) -groep bloedarmoede had. En tot 29% van hen had overgewicht.
Rapporten uit andere landen hebben al aangetoond dat kinderen met overgewicht en obesitas een hoger risico lopen op een tekort aan micronutriënten dan kinderen met een normaal gewicht en dat de inname van andere micronutriënten zoals foliumzuur, vitamine D, calcium, magnesium en vitamine E suboptimaal bij obese kinderen in vergelijking met normale kinderen.
Bevestigt Dr. Rupali Dutta, hoofddiëtist, Fortis Hospital. Ze zegt:"In India komen tekorten aan micronutriënten veel voor, zelfs bij niet-zwaarlijvige, schoolgaande kinderen. Dat komt omdat ze meer energierijk fastfood consumeren en minder voedsel dat verrijkt is met micronutriënten." Verrassend genoeg voldoet ongeveer 70% van de Indiase bevolking niet eens aan 50% van de dagelijkse behoefte aan micronutriënten, onthult ze.
Dit landelijke probleem van ondervoeding zorgt ervoor dat India elk jaar een aanzienlijk bedrag van Rs 27, 720 crore verliest, als we de "Indian Journal of Community Medicine" (IJCM) mogen geloven. Het verlies wordt opgelopen in termen van productiviteit, ziekte, hogere kosten voor gezondheidszorg en sterfgevallen.
Onderzoek heeft uitgewezen dat in India elk jaar 2 lakh baby's worden geboren met neurale buisdefecten als gevolg van foliumzuurdeficiëntie en 66 lakh-kinderen worden geestelijk gehandicapt geboren als gevolg van jodiumtekort.
Het behoeft geen betoog dat ondervoeding door micronutriënten dringend effectief moet worden bestreden. "Hiervoor moeten de drie componenten - een goed gedefinieerd doel, beleid en effectieve strategieën - op zijn vroegst worden uitgewerkt. Deze drie componenten moeten op hun beurt worden ondersteund door onderzoek en ontwikkeling, communicatie en programma-operaties", stelt mevr. Anuja Agarwala, Voedingsdeskundige Afdeling Kindergeneeskunde, All India Institute of Medical Sciences.
De onlangs gelanceerde HNA (Horlicks Nutrition Academy), bestaande uit een panel van experts, waaronder artsen, wetenschappers zoals voedingsdeskundigen en productontwikkelingsexperts, zet zich in om de oorzaak van wijdverbreide tekorten aan micronutriënten aan te pakken. Een van de belangrijkste doelstellingen van de Academie is om 'onderzoek en innovatie' in te zetten als een instrument om deze doelstelling te verwezenlijken en ze wil ook mensen in staat stellen om betere keuzes te maken op het gebied van voeding, door voedingsopties te bieden aan categorieën mensen met specifieke voedingsbehoeften.