IJzerstapeling duidt op ophoping van ijzer in het lichaam. De primaire oorzaak van ijzerstapeling is erfelijke hemochromatose (HHC), een genetische aandoening. Enkele secundaire oorzaken van ijzerstapeling zijn chronische hemolyse, ijzerstapeling door bloedtransfusies door herhaalde bloedtransfusie, overmatige parenterale ijzersupplementen en overmatig ijzer in de voeding.
Patiënten met vroege hemochromatose vertonen mogelijk geen symptomen, maar de ziekte kan worden ontdekt wanneer verhoogde bloedspiegels van ijzer worden opgemerkt tijdens andere routinematige bloedonderzoeken.
De symptomen verschillen ook op basis van het orgaan dat wordt beïnvloed door de ophoping van ijzer. IJzerstapeling beïnvloedt elke persoon anders op basis van andere aanlegfactoren. De meeste mensen nemen uit hun voeding slechts zoveel ijzer op als ze nodig hebben. Mensen van beide geslachten zijn vatbaar voor ijzerstapeling, ongeacht hun leeftijd. Indien onbehandeld, kan ijzerstapeling ernstige langetermijneffecten op uw gezondheid tot gevolg hebben. Venesectie (flebotomie) is de belangrijkste behandelingsoptie in gevallen van ijzerstapeling, samen met medicamenteuze therapie zoals ijzerchelatie. Een vroege diagnose zal helpen bij het starten van de behandeling in het beginstadium, wat de ophoping van ijzer in de inwendige organen zal helpen voorkomen.
IJzerstapeling wordt vaak gediagnosticeerd door serumijzer, serumtransfer en serumferritine te testen. Hier zijn enkele van de complicaties en symptomen die kunnen optreden als u ijzerstapeling heeft.
Ophoping van ijzer in de inwendige organen zal de normale werking van het lichaam verstoren en vermoeidheid veroorzaken. Maar in de meeste gevallen helpt vermoeidheid niet om ijzerstapeling uit te sluiten, omdat het als een algemeen symptoom wordt beschouwd.
IJzer zal worden afgezet in de alvleesklier en dit zal de normale werking van de cellen, inclusief de bètacellen, beïnvloeden. Dit veroorzaakt een verminderde productie van insuline, wat resulteert in diabetes mellitus. Voortdurende beschadiging van de pancreas leidt tot pancreatitis.
IJzer zal zich ophopen in de hartspier, waardoor de functie van het myocard verslechtert. Hartfalen en abnormaal hartritme bij patiënten met ijzerstapeling zijn hier de oorzaak van.
Een verminderde leverfunctie zal resulteren in een verhoogd bilirubinegehalte in het bloed. Dit zal klinisch worden gepresenteerd als geelzucht. Het niveau van bilirubine wordt over het algemeen gebruikt om de staat van verbetering van de leverfunctie van de patiënt met ijzerstapeling te begrijpen.
Een van de belangrijkste complicaties die optreden als gevolg van een verhoogde ophoping van ijzer in de lever is cirrose. Omdat cirrose onomkeerbaar is, zijn de behandelingen gericht op het verminderen van complicaties die ermee gepaard gaan.
IJzerophoping die optreedt in de hypofyse en testikels zal leiden tot een geleidelijke krimp van de testikels. Erectiestoornissen worden ook gezien bij patiënten met ijzerstapeling. Dit zal uiteindelijk leiden tot impotentie bij mannen.
Verhoogt de ophoping van ijzer in de buikorganen resulteert in buikpijn. Hepatomegalie (toename van de leveromvang) zal ook een vergroting van de buik veroorzaken. Vergrote milt draagt ook bij aan buikpijn.
Kleurveranderingen van de huid zijn veelvoorkomende bevindingen in gevallen met ijzerstapeling. De huid zal bij zulke
mensen een gebruinde uitstraling hebben. In de meeste gevallen zal de huid er grijs of bronskleurig uitzien als gevolg van ijzerophoping.
Opgehoopt ijzer in de gewrichten veroorzaakt artritis, een vorm van gewrichtsaandoening. De algemene symptomen van artritis als gevolg van ijzerstapeling zijn pijn, zwelling, gewrichtsstijfheid en constante pijn rond het gewricht.
Onder actieve hypofyse en schildklier zijn veel voorkomende bevindingen bij patiënten met ijzerstapeling. Dit zal resulteren in verminderde schildklierhormonen en beïnvloedt de lichaamsfuncties die ermee verbonden zijn.