Het is vreemd maar waar-fooien in een restaurant in IJsland wordt beschouwd als een belediging, kamelen hebben drie oogleden, en wat we dachten dat we wisten over L-Acidophilus misschien helemaal verkeerd is.
Oké, niet allemaal verkeerd, maar wat als bepaalde probiotische stammen soms het chronische vermoeidheidssyndroom, auto -immuunaandoeningen en/of hersenmist en depressie kunnen creëren? Ik heb het niet over "afsterven" of een genezende crisis, waarbij een persoon erger wordt voordat hij beter wordt.
In dit bericht ga ik onderzoek delen dat me heeft laten concluderen dat probiotica zelf soms problematisch kunnen zijn. Laten we erin springen met een beetje probiotic 101, zullen we?
De twee meest voorkomende soorten probiotica zijn afkomstig van lactisch-zuur producerende bacteriën (lab's) en bifidobacteriën. Van het laboratorium zijn er twee categorieën:
L-lactaat, dat meestal overheersend is in het lichaam, wordt gemakkelijk gemetaboliseerd. Voor de meeste mensen is D-Lactate ook geen probleem, maar in grote hoeveelheden kan het moeilijk zijn voor mensen met een verminderde spijsvertering om af te breken. Dit kan vooral het geval zijn voor degenen die moeite hebben met het verteren van koolhydraten.
Bepaalde probiotica - vooral L. acidophilus - worden soms in enorme hoeveelheden genomen omdat ze worden beschouwd als 'veilig in elke hoeveelheid'. L. acidophilus produceert echter voornamelijk D-melkzuur en voor degenen die dit niet gemakkelijk kunnen breken, kunnen onbedoelde gevolgen veroorzaken.
D-lactische acidose (of een subklinische vorm van hetzelfde) treedt op wanneer het lichaam niet in staat is zichzelf te ontdoen van D-melkzuur. Dieet - vooral een dieet dat rijk is aan koolhydraten als een persoon ze niet goed kan verteren - wordt door sommigen beschouwd als de belangrijkste factor achter acidose. Zoals we later zullen bespreken, zijn er echter studies die aangeven dat probiotisch gebruik ook een factor kan zijn.
Dit is wat er op cellulair niveau gebeurt:D-lactaatopbouw zorgt ervoor dat cellulair metabolisme van glucose overschakelt van een aerobe ( Oxygen-Rich ) Proces naar een anaërobe ( Oxygen-begraft ) proces. In deze door zuurstof uitgehongerde omgeving zijn cellen niet in staat om voldoende hoeveelheden adenosinetrifosfaat (ATP) te produceren, wat nodig is voor de "synthese, afbraak en‘ vuren ’van neurotransmittermoleculen." (bron)
Lage ATP kan de cognitieve functie beïnvloeden, gevoelens van vermoeidheid creëren en onder andere coördinatie maken. Meer in het algemeen omvatten symptomen van D-lactische acidose vermoeidheid, verwarring, verminderde functie van het centrale zenuwstelsel, verminderde coördinatie en in extreme gevallen encefalopathie. (bron)
hmmm. . . Vermoeidheid en hersenmist? Klinkt dit je bekend?
Als je eerder het gaten of SCD-protocol bent tegengekomen, weet je al dat het opnieuw in balans brengen van beschadigde darmflora een aantal behoorlijk onaangename ervaringen kan met zich meebrengen. Tops op die lijst zijn de Herxheimer -reactie (aka "Die Off"), een term die "werd bedacht om te beschrijven wat Karl Herxheimer zag toen hij medicijnen aan patiënten toegediend. Men denkt dat de reactie zal gebeuren wanneer toxines van stervende pathogenen (virussen, bacteriën, parasieten, candida, enz.) De mogelijkheden van het lichaam overweldigen om ze op te ruimen. " (bron)
Kortom, het idee is dat het normaal is dat sommige mensen zich tijdelijk slecht voelen bij het introduceren van probiotica - het lichaam dat hard werkt om veel rommel in één keer vrij te maken! Maar wat als dat niet is wat er gebeurt? D-lactaatzuur en afsterven kunnen zeer vergelijkbare symptomen hebben, zodat ze gemakkelijk in de war kunnen raken. "Die-off" duurt meestal 3-7 dagen volgens sommige experts, dus als het langer duurt, is het misschien de moeite waard om acidose of een andere factor te overwegen.
Tenzij megadoses worden geconsumeerd, lijkt het erop dat de meeste mensen met een goede spijsvertering overtollig D-lactaat kunnen wissen. Helaas zijn de individuen die het meest waarschijnlijk bijwerkingen van D-lactaat ervaren, degenen die probiotica therapeutisch nemen voor aandoeningen zoals:
Omdat de bijwerkingen hetzelfde kunnen zijn als de oorspronkelijke symptomen, is het moeilijk om erachter te komen wat er aan de hand is zonder een laboratoriumtest, maar we weten in het algemeen wel dat abnormaal hoge niveaus van D-melkzuur zijn waargenomen bij sommige personen met chronische vermoeidheid en Autisme. (Bron) Volgens deze studie:
Ironisch genoeg zijn zowel probiotica als antibiotica betrokken bij D-lactaatacidose. Uit deze studie bleek dat invasieve infectie van probiotische stammen zeldzaam is, maar mogelijk, hoewel sommige werkelijke infectiegraden kunnen worden gerapporteerd als gevolg van een verkeerde diagnose als 'afsterven'. In deze studie begon een klein meisje dat van 4 maanden tot 18 maanden Acidophilus had gekregen, "nerveuze huivering, teken en OCD -neigingen met sterk verhoogde hoeveelheden winderigheid." Lab -tests gaven een overgroei van L. acidophilus aan als de mogelijke dader.
Aan de andere kant lijken sommige D-melkzuurproducerende bacteriën antibioticaresistent te zijn, wat betekent dat ze een koers van antibiotica kunnen overleven die al het andere heeft gedood. Met de competitie geëlimineerd, kunnen D-lactaatproducerende bacteriën theoretisch een sterkere greep krijgen.
Dit is eenvoudige wiskunde, echt:
Studies die door probiotica geïnduceerde D-lactische acidose aangeven + studies die neurotoxiciteit bevestigen door D-Lactic Acidosis =populaire probiotische stammen kunnen neurotoxiciteit induceren.
Nu om een paar losse eindjes vast te binden!
Ik stel me voor dat sommigen van jullie zich afvragen of het de moeite waard is om probiotica te blijven nemen. Ik ben geen expert, maar ik denk persoonlijk dat ze in veel omstandigheden nuttig zijn. De voordelen van melkzuurproducerende bacteriën (lab's) zijn grondig gedocumenteerd en onderzoek geeft aan dat proberen ze volledig te elimineren onze innerlijke ecologie negatief op verschillende manieren kan beïnvloeden. Moeten we megadosen van L. acidophilus heroverwegen en personen met een gecompromitteerde spijsvertering volgen op tekenen van acidose? Ik denk het, vooral in gevallen waarin mensen hard werken om te genezen en niet de resultaten te zien die ze verwachten.
Voor mij is het belangrijkste om te begrijpen dat bepaalde soorten Lactobacillus meer compatibel kunnen zijn met onze biologie dan andere. Zowat iedereen wist gemakkelijk L-lactaat, dus ik koop probiotica die zich richten op stammen die voornamelijk dit zuur produceren in plaats van D-lactaat.
Als je het niet erg vindt, zal ik op deze vraag reageren met een vraag:heb je ooit gehoord van het navel biodiversiteitsproject ? Oh ja, het is een echte pionier van wetenschappers aan de North Carolina State University. Blijkbaar hebben ze 1.400 verschillende verschillende bacteriestammen gevonden die in de buikknoppen van willekeurige vrijwilligers leven - waarvan de helft nog nooit eerder is geïdentificeerd!
Op dezelfde manier is de diversiteit van nuttige bacteriën die te vinden zijn in gefermenteerde voedingsmiddelen verbluffend. Sommige D-lactaat is misschien aanwezig, maar ik zou niet alle andere geweldige spanningen missen die ze te bieden hebben door je er zorgen over te maken.
Dat was veel info! Stel je voor dat ik in mijn badjas sta, je luid applaudisseer je omdat je het tot het einde van dit bericht hebt gehaald! Zijn er vragen?
Disclaimer:deze verklaringen zijn niet geëvalueerd door de FDA en kunnen geen enkele ziekte diagnosticeren, behandelen of genezen. Zie mijn volledige disclaimer hier.