Radioactieve chocolade en tandpasta <<- Ik ga op een ledemaat en zeg dat geen van deze producten dit jaar op je verjaardagswensenlijst staat, maar als je in de vroege jaren 1900 bent geboren, waren ze misschien geweest. Kort nadat de ontdekte radium van Marie en Pierre Curie een populair additief werd vanwege de vermeende gezondheidsvoordelen. Ja, echt waar. (Bron 1, Bron 2)
Gelukkig, naarmate de risico's bekend werden, waren we wijs genoeg om van koers te veranderen-een trend die volgens sommigen nu in een andere branche gebeurt-tandheelkunde. De praktijk van het gebruik van zilvervullingen, die volgens de FDA ongeveer 50% kwik bevatten, is al verlaten door ongeveer de helft van de Amerikaanse tandartsen die vrijwillig reageerden op een peiling over dit onderwerp. (Bron:International Academy of Oral Medicine &Toxicology)
Hoewel ze ooit inert werden verondersteld, toont het huidige onderzoek aan dat kauwen, het drinken van hete vloeistoffen, het poetsen van tanden en andere activiteiten kwikdamp vrijgeven uit amalgamen. (Bron 1, bron 2) Naar schatting wordt ongeveer 80% van de geïnhaleerde kwikdamp geabsorbeerd door de longen en verspreid over het lichaam. (bron)
In 2001 publiceerde het Amerikaanse nationale gezondheids- en voedingsonderzoek een onderzoek onder 31.000 volwassenen, waaruit bleek dat het aantal tandvullingen gecorreleerd was met de incidentie van kanker, schildklieraandoeningen, mentale aandoeningen, neurologische problemen (inclusief MS), ziekten van de ademhalings- en urulary systemen en oogziekten. (Bron) Er werd echter geconcludeerd dat "de correlaties niet voldoende oorzakelijk verband aantonen."
De American Dental Association blijft volhouden dat ze veilig zijn, maar andere experts zijn het daar niet mee eens. De International Academy of Oral Medicine and Toxicology bijvoorbeeld, betoogt dat:
“Wetenschappelijke gegevens van gerenommeerde wetenschappers over de hele wereld hebben onderzocht hoe het kwik in amalgaamvullingen zich kan verhouden tot disfunctie van het immuunsysteem, multiple sclerose, nier kwalen, chronisch vermoeidheidssyndroom, allergieën, reproductieve problemen, cardiovasculaire problemen, absorptie van zware metalen in de hersenen, Lou Gehrig's Ziekte, de ziekte van Alzheimer, antibioticaresistentie, gehoorverlies en talloze andere gezondheidsproblemen. " (Dit citaat bevatte oorspronkelijk voetnootcitaten voor het ondersteunen van studies. Ik heb ze verwijderd om eenvoudig lezen te vergemakkelijken, maar je kunt hier alle zesenvijftig van hen vinden.)
Een “nieuwe onderzoek door onderzoekers van de Universiteit van Michigan beweert dat zelfs dat zelfs Op niveaus die als veilig worden beschouwd, kan de blootstelling aan kwik gevaarlijk zijn voor de gezondheid; Het kan een risicofactor zijn voor auto -immuunstoornissen bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. ” (bron)
Volgens de LA Times, “zijn kwikamalgamen verboden in drie landen, Noorwegen, Denemarken en Zweden, nadat studies aangaven dat kwikniveaus in placenta en foetaal weefsel rechtstreeks overeenkwamen met het aantal kwikvullingen van de moeder en een recente Food and Drug Administration Adviescomité heeft een soortgelijk verbod in dit land aanbevolen, vanwege een gebrek aan klinisch onderzoek dat de veiligheid van amalgaamvullingen bewijst. ”
De huidige positie van de FDA is dat:
Volgens sommige experts zoals de auteurs van deze analyse is de moeilijkheid met dergelijke uitspraken echter dat "chronische kwiktoxiciteit vooral verraderlijk is omdat symptomen variabel en niet -specifiek zijn" en "diagnostische tests worden vaak verkeerd begrepen." Zoals vermeld in dit artikel van James Roberts, MD, MPH, blijft de "veilige drempel" voor blootstelling aan zware metalen worden verlaagd naarmate onderzoekers betere manieren ontwikkelen om schade op klinisch niveau te detecteren.
Een andere factor om te overwegen is dat ongeveer 30-50% van de Amerikaanse bevolking de MTHFR-genetische mutatie heeft, die de productie van glutathionen in het lichaam kan aantasten. Glutathion wordt beschouwd als een "meester -antioxidant" die het lichaam helpt zware metalen weg te spoelen, zodat degenen met een verminderde functie zich meer kunnen verzamelen dan de gemiddelde persoon.
Eén studie die oorspronkelijk concludeerde dat kwikbevattende amalgamen veilig waren voor kinderen-wanneer ze opnieuw werden geanalyseerd door vier leden van het oorspronkelijke team en anderen-heeft eigenlijk gevonden wat het rapport 'bewijs van schade' noemt, inclusief neurobehaviorale tekorten en nierschade. (Bron) De analyse merkt op dat individuen met verschillende genetische mutaties dan MTHFR gevoeliger leken te zijn. Andere studies hebben geconcludeerd dat verwijdering van amalgamen een vermindering van de door de patiënt gemeld gezondheidsklachten wordt geassocieerd. (Meer daarover later.)
Ja. Met behulp van een mineraalrijk dieet-dat bijdraagt aan een normaal biologisch proces dat remineralisatie wordt genoemd-dit orale probioticum (dat ik binnenkort zal beoordelen) en borstelen, flossen en olie trekken, hoop ik holten volledig te vermijden. (Bron 1, Bron 2)
Als ik echter een holte had die aandacht nodig had, zou ik kiezen voor restauratieve materialen die specifiek compatibel waren met mijn fysiologie. U kunt hier meer lezen over biocompatibele tandheelkunde.
Tandartsen die geloven dat kwikamalgamen veilig zijn, zeg nee, en tandartsen die geloven dat ze onveilig zijn, zeggen vaak ja, maar verduidelijken dat het veilig moet worden gedaan. In deze studie uitgevoerd in Zweden meldden personen die hun amalgamen hadden verwijderd, drie jaar later aanzienlijk minder gezondheidsproblemen dan de controlegroep. De studie concludeerde dat "verminderde blootstelling aan kwik, patiëntgerichte [sic] behandeling en follow-ups en eliminatie van zorgen factoren zijn die de resultaten mogelijk hebben beïnvloed." (bron)
Ik werd voor het eerst geïntroduceerd in de controverse rond tandheelkundige amalgamen door een familievriend die toevallig tandarts was. Hij voelde dat ze risico's presenteren, wat me bedenkte omdat mijn man ze had. Verwijderen was echter niet iets waar we binnenstortten. Budget was een probleem voor ons, net als de wens om een lokale beoefenaar te vinden die wist hoe ze ze veilig moest verwijderen.
Vorig jaar, na veel onderzoek, had mijn man eindelijk zijn verwijderd door een tandarts die werd aanbevolen door de International Academy of Oral Medicine and Toxicology. Ze hebben meer informatie over het verwijderen van vullingen die hier veilig beschikbaar zijn en een providerzoeker samen met meer nuttige informatie hier.
In het volgende bericht deel ik de strategieën die ik met mijn man heb gebruikt, samen met verschillende verrassende mythen die ik onderweg heb ontdekt.
Dit artikel werd medisch beoordeeld door Madiha Saeed, MD, een door de raad gecertificeerde familie -arts. Zoals altijd is dit geen persoonlijk medisch advies en we raden u aan om met uw arts te praten.