De schoonheidsindustrie is schuldig aan culturele toe -eigening. Keer op keer hebben we schoonheidsmerken zien stelen stijlen en -praktijken uit andere culturen en proberen ze opnieuw te verpakken als iets "nieuws" of "buzzy". De toe -eigening van kapsels die belangrijk zijn voor de zwarte cultuur zoals cornrows of het witwassen van oude Chinese wellness -gereedschappen zoals Gua Sha zijn slechts enkele voorbeelden die naar voren zijn gebracht. Alleen al deze handelingen zijn diep problematisch, maar deze kwestie strekt zich ook uit tot ingrediënten.
Elk land heeft planten en kruiden inheems in hun land. Maar wat gebeurt er als merken die niet inheems zijn in dat land binnendringen en hun landbouw controleren voor gebruik in hun formules? Door de geschiedenis heen hebben bedrijven in de blanke schoonheid en huidverzorging een patroon van sourcingmaterialen uit gemarginaliseerde culturen aangegaan in een zoektocht om het volgende "trendy" ingrediënt van de industrie te vinden. Door dit te doen, kunnen ze vaak de culturele integriteit en geschiedenis van een ingrediënt behouden.
Afrikaanse, Aziatische, Latijnse en inheemse culturen zijn allemaal getroffen door de kolonisatie van hun ingrediënten. De Eurocentrische mindset huidverzorging en schoonheidsmerken hebben met een tweevoudig probleem geopereerd. Ten eerste is hun falen om de inheemse oorsprong van het ingrediënt te erkennen een vorm van wissen. Ten tweede houden ze het valse verhaal in stand dat de ingrediënten van een cultuur alleen waardig zijn als ze worden gefuseerd met westerse technologie.
"Wanneer merken aan hun positionering denken, denk ik dat het handige soms is om dat ingrediënt te plukken en het in te voegen in welk verhaal ze ook proberen te gebruiken of dingen weg te laten die ongemakkelijk zijn voor hun verhaal," oprichter van Afrikaanse schoonheid Merk 54 Thrones Christina Funke Tegbe zegt. "Ik denk dat dat een van de meest schadelijke dingen is die een merk kan doen."
Byrdie/Liz Desousa
Als Zuid -Amerikaan met Nigeriaanse wortels creëerde Funke Tegbe haar schoonheidsmerk om de diversiteit en rijkdom van Afrika te centreren. 54 Thrones Bronnen ingrediënten zoals Shea Butter uit het continent via duurzame en ethische methoden, waar Funke Tegbe grote trots op is. Het niet respecteren van de rijke voorouderlijke betekenis van ingrediënten die inheems in Afrika afkomstig zijn, is de fatale misstap die ze veel merken ziet maken.
"Afrikanen werden tot slaaf gemaakt en uit alle verschillende delen van Afrika genomen", zegt Funke Tegbe. "We zijn gemaakt om onze namen en onze talen te vergeten. We hadden niet het voedsel dat we gewend waren, en we hadden niet onze ingrediënten. Dus wanneer ik denk aan iemand die een ingrediënt gebruikt, zoals Marula Oil en zo gedraagt Uit uit het niets verscheen het zo afwijzend voor de Afrikaanse cultuur en geschiedenis en zwarte cultuur en geschiedenis. "
Wanneer ik denk aan iemand die een ingrediënt gebruikt, zoals Marula Oil en zich doet alsof het uit het niets opduikt, is het zo afwijzend voor de Afrikaanse cultuur en geschiedenis en zwarte cultuur en geschiedenis.
Christina Kelmon en Ann Dunning, oprichters van Clean Skincare -merk Vamigas, delen soortgelijke frustraties rond wissen. Kelmon is een Mexicaans-Amerikaan van de vierde generatie en Dunning is Chileens-Amerikaans. Het duo bundelde krachten om het feit aan te pakken dat Latinas vaak worden genegeerd door huidverzorging en wellnessmerken, maar dezezelfde merken gebruiken constant Latijns -Amerikaanse ingrediënten.
"Ingrediënten zoals quinoa, chia, maqui, rosa masqueta, stekelige peer en yerba mate zijn een belangrijk onderdeel van wellness geworden," zegt Dunning. "Maar de achtergrond van al deze ingrediënten [geschiedenis] is in wezen gewist. Merken gebruiken deze ingrediënten zonder enige verwijzing naar waar ze vandaan komen. Hoe ga je ingrediënten uit onze thuislanden nemen en ons vervolgens uitsluiten?"
Byrdie/Liz Desousa
Sara Ku, de oprichter van het Filipijnse kokosnootkerenmerk Kaya Essentials, heeft moeite met de manieren waarop merken Aziatische ingrediënten hebben gebruikt. En de ervaringen van KU hebben het gebrek aan ruimte dat wordt gegeven aan het vertellen van ingrediënten verder verlicht. In gesprekken met andere ondernemers over haar plannen om de connectie van kokosolie met de Filippijnen via haar merk te vieren, heeft ze pushback ontvangen. "Het advies dat ik zou krijgen is om [kokosolie] op de markt te brengen vanuit het oogpunt om het te ontdekken", zegt ze. "Ik heb daarop teruggedrongen omdat dat het culturele erfgoed van kokosolie in onze gemeenschap negeert. Als we kijken naar de culturele betekenis van kokosolie, is het geen trend voor Zuid- en Zuidoost -Aziatische gemeenschappen. Dit deed me ook [ingrediënt] verhalen vertellen is vanuit een westerse oogpunt. "
Als we kijken naar de culturele betekenis van kokosolie, is het geen trend voor Zuid- en Zuidoost -Aziatische gemeenschappen.
Dit brengt de kwestie van de geromantiseerde oost-meets-west retoriek aan het licht dat veel merken spuwen wanneer ze ingrediënten uit andere culturen toepassen. Het maakt plaats voor het idee dat westerse methoden nodig zijn om de al rijke natuurlijke ingrediënten van een natie te verbeteren. "De overtuiging dat als een ingrediënt in een laboratorium met westerse technologie wordt vervaardigd, het beter maakt dat het feit dat voorouderlijk is, het al generaties lang wordt gebruikt," zegt Ku.
Dit verhaal bevordert ook de exotisatie van ingrediënten, die opnieuw de boodschap stuurt dat ze niet speciaal zijn totdat ze door westerse bedrijven worden "ontdekt". "Er is een sterke exotiek van [Aziatische ingrediënten]", drukt ze uit. "Merken beschrijven het meestal als:'We hebben de uiteinden van de aarde doorzocht om dit te vinden' of 'We hebben dit uit dit dorp gevonden'. Dat negeert ook wat dat ingrediënt betekent voor die specifieke gemeenschap. "
Byrdie/Liz Desousa
Er is een dunne lijn tussen culturele waardering en toe -eigening in schoonheid, en historisch gezien zijn merken herhaaldelijk betrokken bij de laatste. Dus, hoe ziet ware dekolonisatie van ingrediënten eruit? Het begint met culturele toeschrijving. Als u ingrediënten van culturen gaat vinden die niet van u zijn, is het behouden en citeren van het voorouderlijke belang van die ingrediënten bij elk contactpunt het absolute minimum.
Voor Funke Tegbe, die vaak de coöperaties in Afrika bezoekt die haar ingrediënten produceren, is het van de autochtone mensen van het grootste belang. "Ik ben Nigeriaans, maar er zijn zoveel andere landen [in Afrika] waar ik niet vandaan kom", zegt ze. "Bij het bezoeken van die landen kom ik op mijn knieën, en ik sta open voor luisteren en leren. Er zijn bepaalde ceremonies die ik heb gezien dat ik geen product zal maken omdat het iets heel diep en dicht bij de gemeenschap is .
Ze zegt ook dat het eren van een cultuur betekent dat een gezonde werkomgeving zorgt voor de mensen die de ingrediënten produceren. Dit is vooral van cruciaal belang omdat veel internationale landen nog steeds illegale en gevaarlijke kinderarbeid en dwangarbeidspraktijken houden. "Ik wil werken met de mensen die deze dingen laten groeien [in Afrika] en ervoor zorgen dat ze worden betaald wat ze nodig hebben om betaald te krijgen," voegt Funke Tegbe toe.
KU seconden dit punt, en naast het op een verantwoorde manier om haar kokosolie te verzorgen, heeft ze gegeven-terug-initiatieven ontwikkeld die helpen bij het ondersteunen van de Filippijnen. 'Vraag jezelf af: steunt u lokale boerengemeenschappen? Zijn er eerlijke handelspraktijken? 'Ze zegt . "Mijn overtuiging is dat als je iets van een gemeenschap neemt, je die gemeenschap moet behandelen met het respect en de waardigheid die ze verdienen."
Als je iets van een gemeenschap neemt, moet je die gemeenschap behandelen met het respect en de waardigheid die ze verdienen.
Merken als 54 Thrones, Kaya Essentials en Vamigas bieden een blauwdruk voor wat het betekent om de kolonialistische mindset uit huidverzorging te verwijderen. Door de gewoonten van hun land op een holistisch authentieke manier te eren, dienen ze ook als een krachtig voorbeeld van terugwinning. "We hebben het recht op [deze ingrediënten], en onze voorouders hebben dit gemaakt", zegt Kelmon. "We willen ingrediënten dekoloniseren door een deel van die markt te bezitten. We willen mensen informeren over waar [deze ingrediënten] vandaan komen en meer geld aanmoedigen om in deze inheemse gemeenschappen te stromen."
Sommige niet-bipoc-beautymerken zijn begonnen met het doen van due diligence-het beleefd het culturele achtergrondverhaal van hun ingrediënten en ondersteunen de landen die hun producten van stroom voorzien. Maar er is nog meer werk te doen. Bottom line:Times Up op merken kersenplukken en columbusing ingrediënten uit gemeenschappen van kleur en geven ze niet de krediet of ondersteuning die ze verdienen. 
De schadelijke effecten van Retoric East-Meets-West
Hoe ziet culturele waardering van ingrediënten eruit?