Gillian kwam erachter dat ze een tweeling had op een vroege scan. In het begin was ze bang dat de zwangerschap en de geboorte moeilijk zouden zijn, maar haar zelfvertrouwen groeide toen ze haar baby's goed zag groeien. Ze ging na 35 weken bevallen.
Het verhaal van Gillian:ik was geschokt toen ze me vertelden dat ik een tweeling droeg, omdat geen van mijn familie een tweeling heeft gehad. De zwangerschap was moeilijk omdat ik zo moe was en ik zo'n grote buik had. Ik heb echter genoten van de scans omdat ze echt geruststellend waren.
Ik ging op iets meer dan 35 weken werken. Na eerste weeën brak mijn water om 2 uur. Mijn man bracht me binnen 15 minuten naar het ziekenhuis; Ik denk dat hij een beetje in paniek raakte. Jonathan, onze eerste tweeling, werd net na 16.00 uur geboren, dus het eerste deel van mijn arbeid was vrij lang. Ik slaagde erin zonder veel pijnstillersmedicatie. Celia kwam 20 minuten later. Ze braken mijn tweede zak water omdat haar hartslag laag was, maar ze was in orde bij de geboorte. Ik herinner me dat de geboortekamer druk was, en hoewel mensen zich aan mij voorstelden, had ik je niet kunnen vertellen wie ze waren. Ze verdwenen echter allemaal kort na de geboorte en verlieten ons om wat tijd alleen met onze baby's door te brengen. Dat was de beste tijd. Alle zorgen verdwenen en we konden gewoon doorgaan met een moeder en een vader.
De opmerkingen van de dokter:zoals veel vrouwen met een tweelingzwangerschap, maakte Gillian zich zorgen over wat er met haar en haar baby's zou kunnen gebeuren tijdens de bevalling. Ze had uitgebreid tegen mij en de dokter gepraat tijdens haar zwangerschap, maar voelde zich nog steeds angstig. Toen ze echter op de Labour -afdeling aankwam, zag ze dat de mensen die voor haar zorgden zeer professioneel en ervaren waren. Dit gaf haar het vertrouwen om gebeurtenissen aan te pakken terwijl ze zich ontvouwden. Beide baby's deden het heel goed toen ze het ziekenhuis verlieten en Gillian ook een uitstekend herstel.