Het is acht jaar geleden dat Sunny Jain voor het eerst verliefd werd op de dhol. De dhol is een tweekoppige Indiase trommel die Jain als een enorm, resonerend aanhangsel over zijn romp draagt. Als hij er met een paar bamboedrumstokken op slaat, produceert het een sonore basnoot aan de ene kant en een metaalachtig gekletter aan de andere.
"Ik werd gewoon verliefd op het instrument", herinnert Jain zich, de frontman en leider van Red Baraat, een fanfare uit Brooklyn met een hart voor de kinetische, donderende ritmes van de dhol. Ze hebben onlangs hun derde album "Gaadi of Truth" uitgebracht en zullen op 6 maart optreden in de Sinclair in Cambridge. "Er was iets bevrijdends aan. Het slingert op je schouder, ik loop rond, ik ben niet vastgebonden op de grond, ik zit niet, ik sta. Deze trommel hangt recht op mijn buik, ik sla erop, en het is ongelooflijk luid. Het is een feestelijke buitentrommel, weet je, voor het lenteoogstseizoen in India. En dus was het gewoon een andere uitdrukking."
Jain groeide op in Rochester, New York, waar zijn ouders zich vestigden toen ze in de jaren '70 uit India emigreerden. Hij groeide op met de devotionele muziek van de religie van zijn familie, het jaïnisme, en thuis op oude Bollywood-platen en Amerikaanse Top 40. Op 10-jarige leeftijd begon hij met drummen en raakte hij in de jazz, die hij op de universiteit studeerde en vele jaren nastreefde. jaar in New York.
Toen Jain eindelijk de dhol oppikte, was het de verre herinnering aan een bezoek aan India die de inspiratie vormde voor Red Baraat. Hij herinnerde zich dat hij als 5-jarige naar de bruiloftsstoet van zijn oom, of 'baraat', keek. De wilde jamsessie tussen de fanfare en een groep verwerkende dhol-spelers bleef hem levendig voor de geest.
"Ik wilde gewoon een band met drums en hoorns die mobiel was, die naar beneden kon springen en in de mix kon komen met een publiek en jam", zegt Jain. "En ik wilde meer vrolijke muziek spelen. Ik wilde muziek spelen waarop mensen konden dansen en feesten. Dit was ook 2008. Toen stortte alles in, onze economie stortte in. ... We waren in een tijd waarin ik dacht, ' Weet je wat, ik wil geen bedwelmende muziek spelen. Ik wil echt leuke, meeslepende muziek spelen die nog steeds een uitdaging is voor mij en de band, maar die mensen kan inspireren om te bewegen, te dansen en te glimlachen.'"
Red Baraat is niet zozeer bedoeld om Indiase baraatbands na te bootsen, maar om hun energie te benutten en andere invloeden door te laten dringen. Toen hij de band oprichtte, rekruteerde Jain doelbewust een groep spelers met diverse muzikale toetsstenen. Onder de acht leden van Red Baraat bevinden zich een trombonist die opgroeide met gospelmuziek in de Afro-Amerikaanse kerk, een Sikh-trompettist met achtergrond in ska en reggae, en een sousafoonspeler die graag rapt.
Het resultaat is stotterende, hyperritmische muziek verbogen door hiphop-syncopatie en de kronkelige Punjabi-melodieën in mineur uit Jains kindertijd. Het openingsnummer van "Gaadi of Truth" bevat de logge tonen van een sousafoon die sissend heet wordt door een effectpedaal. Gastgitarist Steve Marion (ook bekend als Delicate Steve) levert een chagrijnige, vervormde solo aan de voortstuwende "Bhangale Oochale" terwijl de percussionisten van Red Baraat - drie in totaal - behendig spelen met een snel drievoudig ritme. "Rang Barse" begint met een brutaal Bhangra-verbogen thema voordat het barst in een euforische jazzprogressie. In alle muziek van Red Baraat - rap, zang, instrumentaal - worden melodieën met lange, opvallende frases ondersteund door het hectische gekletter van de dhol, die uitzinnig eronder wemelt als een ruisende rivier in de lente.
Hoewel de effectpedalen en gitaar nieuw zijn voor Red Baraat, is de belangrijkste evolutie van de band op "Gaadi of Truth" politiek. Hun voornaamste doelwit is racisme. Op een rap in het openingsnummer beschrijven ze de kleine, maar dagelijkse vernederingen die worden veroorzaakt door de diverse etnische samenstelling van de band:"Wat ben je eigenlijk? Waar kom je vandaan? Ik bedoel, waar komen je ouders vandaan?"
"We zijn een multi-etnische band, we zijn een diverse band", zegt Jain. "Het voelt soms een beetje frustrerend dat dat het eerste is waar iemand op let, in tegenstelling tot onze muziek."
Jain houdt vol dat de boodschap van het album positief is, ondanks de pijnlijke oorsprong. "We weerspiegelen zoveel verschillende identiteiten. En dat is belangrijk om de dialoog te bevorderen en de gemeenschap te bevorderen", legt hij uit. Voor Jain is het het idee van pluraliteit - van vele stemmen met verschillende perspectieven - dat 'Gaadi of Truth' drijft. En uiteindelijk, zegt hij, helpen de optredens van Red Baraat mensen die verschillen te overstijgen. "Mensen maken contact omdat ze glimlachen wanneer de ervaring plaatsvindt. En dat doorbreekt alle barrières."
Ondanks al het gepraat over pluraliteit, is er niets onsamenhangend of ongelijksoortig aan het geluid van Red Baraat. Jain schat dat ongeveer 80 procent van het materiaal op "Gaadi of Truth" origineel is, gecomponeerd door hemzelf of andere leden van de band. Zijn stukken weerspiegelen veel muzikale invloeden, van Bhangra tot go-go tot jazz, maar het schrijfproces is verrassend onbewust.
"Ik schrijf vanuit het perspectief van een melodie en emotie. Er moet een gehechtheid zijn aan wat ik schrijf", zegt Jain. De muziek die ontstaat is, net als de identiteit van de auteur, tegelijk ontelbaar en geheel zichzelf.
Lees meer op:trouwjurken uk|vintage kanten trouwjurken
Sheinbridal staat bovenaan bij het selecteren van trouwjurken en bruidsmeisjesjurken voor mensen. Welke jurken je ook wilt en welke jurken je ook leuk vindt, je kunt het vinden op sheinbridal.co.uk, die allerlei soorten jurken in stijlen, kleuren aanbiedt