Paris Haute Couture lente-/zomershows:focus ligt op fantasie voor een stad met terreuralarm
Er heerste een sfeer van verhoogde spanning bij de haute couture-shows in Parijs. Dat is begrijpelijk, in scène gezet zoals ze waren in de nasleep van de terroristische aanslagen in januari op het tijdschrift Charlie Hebdo en een koosjere supermarkt in de stad, waarbij 16 doden vielen.
Het lijkt misschien vreemd, voor sommigen zelfs grappig, om die brutaliteit te verbinden met de catwalkpresentaties van Fashion Week. Deze shows zijn echter niet alleen voertuigen om kledingstukken te demonstreren, maar zijn ook enorme evenementen, opgevoerd met alle pracht en praal van staatszaken, in Franse nationale monumenten. Hollywood-filmsterren zijn een vereiste. De echtgenotes van presidenten waren aanwezig (wat we dit seizoen bijna kregen, aangezien Carla Bruni-Sarkozy in het publiek zat bij Jean Paul Gaultier). Monsieur Bernard Arnault, de rijkste man van Frankrijk en CEO van het luxeconglomeraat LVMH, zat duidelijk op de eerste rij bij de show die door Dior werd georganiseerd. LVMH is de holdinggroep die modedwaasheden financiert, zoals de gebruikelijke trommelachtige locatie van Dior in de tuinen van het Musée Rodin. Zijn rivaal, Chanel, nam een Parijse tentoonstellingshal, het Grand Palais, over, terwijl Versace exposeerde in het Hôtel Potocki, het herenhuis dat de Kamer van Koophandel van de stad huisvest.
In alle gevallen namen de bewakers, die meestal als louter decoratief worden beschouwd - zwaarlijvigen wiens voornaamste taak het is om beroemdheden door de menigte te ruziën - een sinistere toon aan toen ze de aanwezigen fouilleerden en de inhoud van een groot aantal dure handtassen doorzochten.
Maar als je een vermoeden had van de spanningen buiten de deuren die doordrongen zijn van de kleding die de modehuizen produceerden, kom je bedrogen uit. Mode is vaak een weerspiegeling van zijn tijd - maar wanneer die tijden onrustig zijn, hebben de hoogste regionen de neiging om naar de uitwerpknop te tasten. Vooral bij de haute couture, waar de kleding, hoewel veel gefotografeerd, alleen wordt gekocht door een microscopisch kleine elite die zich de tijd en het geld kan veroorloven die deze handgemaakte kledingstukken nodig hebben. Hun geklimatiseerde leven staat ver af van de dagelijkse ervaring, dus waarom zou hun kleding dat weerspiegelen?
Dat is de reden waarom er een kloof was in de lente/zomer haute couture-collecties - en het werd alleen maar verergerd door het seizoen dat de hoofden stootte met de winter herenkleding, waarvan de ondertonen van uniformen en militie vreemd vooruitziend leken voor collecties die enkele maanden geleden werden bedacht. De couture deed echter geen poging om te worstelen met de diepere, duistere subteksten van de tijd waarin we leven. In plaats daarvan hebben we een overtreffende trap techniek gehuwd met uitgebreide showmanship en escapisme. Veel escapisme. De haute couture wilde verbazen, verrukken maar uiteindelijk afleiden.
Dat is niet zo'n vreselijk iets. Het staat echter in schril contrast met het reilen en zeilen van een jaar geleden, toen Raf Simons bij Dior en Karl Lagerfeld bij Chanel dynamische, overtuigende argumenten aandroegen voor de relevantie van haute couture in de 21e eeuw. Die shows brachten zelfs dingen voort die de nogal rijken, in plaats van astronomisch geladen, zich konden veroorloven, zoals met borduursels ingelegde sportschoenen. Dior's 'fusion'-stijlen zijn een groot succes geweest.
In plaats van die reacties op de tegenstanders van couture, waren de collecties dit seizoen een beetje verontschuldigend. Couture is niet relevant, zegt u? Oh, je hebt gelijk, het spijt ons, hier zijn wat bloemen. Bloemen prachtig gerealiseerd in borduurwerk, kantwerk, veren, microscopisch kleine origami plooien en dergelijke. Ontwerpers overladen hun haute couture met handwerk als rechtvaardiging, niet voor de ophef, maar voor het voortbestaan ervan. Haute couture is de enige arena waar Chanel avondjurken kan appliqueren met centimeters gelaagde verenbloemen, zoals overgroeide kruidachtige randen, of waar Valentino een tule jurk kan bekleden met speciaal geweven kant met Apollinaire-gedichten, en trots stelt dat er 2000 uur voor het borduurwerk nodig was alleen. De coutureshows van Elie Saab komen vaak op je over als een kronkelend boek met borduurvoorbeelden. Zijn klanten kiezen hun favoriete techniek en ontwerpen vervolgens zijn jurken om ze aan te passen aan hun smaak, figuren en de culturele tradities van het land waarin hun paleis is gevestigd.
Nogmaals, dat is niet per se een slechte zaak. De beste shows in Parijs - Dior, Chanel, Valentino, een tour de force van Jean Paul Gaultier - richtten zich niet rechtstreeks op de behoeften van echte vrouwen, maar op de behoeften van de haute couture. Gaultier creëerde 61 op bruiloften geïnspireerde looks, een sluwe spot met het feit dat de big business van grote bruidsjurken universeel wordt erkend als de levensader van couture (veel avondjurken worden in het wit besteld, om als zodanig te worden gedragen). Dit zijn de collecties die ervoor zorgen dat al die kleine hoofdstiksels behouden blijven, en die zeer weinige klanten die seizoen na seizoen maar heel weinig jurken bestellen.
De cliënten – vaak verondersteld mythisch – waren inderdaad aanwezig. Soort van. Ze kiezen er blijkbaar voor om Atelier Versace-shows online te bekijken, vertelt Donatella Versace ons, en op basis daarvan hun couture-looks te bestellen. (Vandaar de "emoji"-geïnspireerde borduurmotieven waarmee Donatella korte avondjurken verfraaide, en de maliënkolder van vloeibaar kristal die glinsterde als een lichtgevend LED-scherm.) Toch verwaardigden ze zich om te verschijnen als de catwalkflankers van Giorgio Armani en Giambattista Valli (de eerste meestal de grootmoeders van de laatste), rinkelende blikken in de shownota's met losbandige vrolijkheid. Wat de Schiaparelli-menigte betreft, God weet wie ze waren. In dit huis, waar meer tegen dan zondigde, zagen de bazen het gepast om een lente-couturecollectie te tonen zonder een genoemd designhoofd, ondanks het feit dat ze bleven hameren op de bijzondere aantrekkingskracht van de persoonlijkheid van Elsa Schiaparelli. (Als je een pythonjack met gouden ruches wilt, heb je je match gevonden.)
De klanten zullen echter tevreden zijn met dit aanbod. Toen je naar de geweldige show van Raf Simons keek, werd je niet getroffen door de kracht van het beeld dat hij voor Dior opbouwt, maar door hoe aantrekkelijk alles eruitzag. Je hoopt dat het kan worden ingezet voor de prêt-à-porter (lees 'buy-to-buy') in maart. En voor elke vreemde blik op Valentino - korsetten van schapenvacht, zware borduursels, een keizerlijke jurk in haute couture jute die eruitzag als het haardoek van een chique boeteling - waren er een half dozijn schoonheden.
Een productielijn van schoonheid is echt wat de haute couture is. Daarom kunnen we het zijn irrelevantie vergeven, zelfs zijn onwetendheid over de buitenwereld. We verlangden naar iets diepers, maar al die oppervlakkige verblinding bleek uiteindelijk genoeg om te verzadigen. Het leven gaat niet over rozen, maar Chanel wel.
Lees meer:bruiloftsoutfits|citroen bruidsmeisjesjurken
Sheinbridal staat bovenaan bij het selecteren van trouwjurken en bruidsmeisjesjurken voor mensen. Welke jurken je ook wilt en welke jurken je ook leuk vindt, je kunt het vinden op sheinbridal.co.uk, die allerlei soorten jurken in stijlen, kleuren aanbiedt