In de melee die SoHo-shopping in december is, kwam een kalme bezoeker uit het buitenland. Overal waren uitzinnige hordes aan het hamsteren. Maar zelfs in de laatste winkeldagen voor Kerstmis hield COS, een Zweedse import die eindelijk aan de Amerikaanse kusten arriveerde, zijn hoofd koel.
Zijn M.O. is fluisteren in plaats van schreeuwen. De kleding van COS is over het algemeen zeer sober en, zo vaak als niet, neutraal. Winkelmuren zijn sanatoriumgrijs geverfd en trappen verlicht door matte, Dan Flavin-achtige neoninstallaties. Mocht een shopper moe worden van haar inspanningen, dan hoeft ze maar één van de op tapijten gelegde oases op te zoeken, weg te zinken in een Hans Wegner luie stoel en te genieten van een beduimeld exemplaar van Numéro.
De high-end en high-minded lucht is het punt, maar het is ook een schijnbeweging. COS — afkorting voor Collection of Style, een langere uitleg die werd afgezworen ten gunste van een eenlettergrepige hoest, die overal ter wereld even begrijpelijk of onbegrijpelijk is — is een creatie in boutique-stijl van de H&M Group, geïntroduceerd in 2007. Van alle merken van de groep, COS is nu de tweede alleen voor H&M zelf in het aantal stand-alone winkels wereldwijd, maar was tot 2014 niet beschikbaar in Amerika. (Een locatie in Beverly Hills geopend op 30 oktober.)
Het maakt deel uit van een opkomende groep van mode voor de massamarkt - een andere H&M-creatie en recente import uit New York, &Other Stories, is een medereiziger - die ernaar streeft diegenen aan te trekken die zijn afgestudeerd aan het meest beschikbare fast-fashion-aanbod en , in veel gevallen de hectische megastores waar ze worden verkocht.
COS daarentegen is gevestigd in een monumentaal SoHo-gebouw tussen Burberry en Etro. Het zit, qua prijs, boven H&M, maar ver onder het soort designercollecties dat het probeert te benaderen. (Jil Sander en Céline zijn de twee namen die het vaakst worden gebruikt.) Het is een hulpbron en een opluchting voor een iets oudere clientèle, op wie migraine wacht in de jongere, luidruchtigere gangen van fast fashion.
Vanwege zijn frisson van designer-chic, om nog maar te zwijgen van zijn aantrekkelijke onbeschikbaarheid in de Verenigde Staten, had COS de status van insidersgeheim aangenomen onder de voorbijgaande groep moderedacteuren die naar Europa reizen voor de regelmatige verfrissing van de modecyclus.
"Soms pak ik niet eens genoeg spullen in, wetende dat ik uit het vliegtuig stap en meteen daarheen ga", zei Celia Ellenberg, een ervaren redacteur die ik had ingelijfd om met me mee te gaan op een reis naar de COS Spring Street-winkel, terwijl ze vingerde een dij-lengte vest.
Hier in New York, waar niet-basische basics zowel een uniform als een credo zijn onder professionele creatievelingen (nee creatieve professionals), zijn de midprice-opties van COS niet minder aantrekkelijk, zelfs zonder hun paspoort-gestempelde exclusiviteit.
Ze zijn misschien het beste op hun eenvoudigst. Blijf bij de knappe overjas met riem ($ 290) die er veel duurder uitziet dan hij is; en sla lichtjes over de modieuze derring-do die dat niet doet, zoals een vierkante damesblazer met revers die op mysterieuze wijze versmelten met de voorkant van het jack ($ 225).
Net als veel laat arriverende bezoekers uit internationale kringen, behoudt COS een vleugje expat-glamour, een die de winkel voorzichtig opspeelt. Herenkleding is niet in de "kelder"; hier heet het, omdat het misschien in het buitenland is, Verdieping -1.
Daar hangen rijen ongevoerde wollen blazers ($ 275) met overhemden met een rasterpatroon ($ 99), en dunne stropdassen ($ 39) zijn met drie op een zilveren dienblad gerangschikt, net zo minutieus als sardientjes op een schaal.
Maar de COS-look leunt meer op casual dan op zakelijk. Ik bleef hangen bij een fijngebreide polo ($ 99), scherp maar weinig demonstratief, en pauzeerde bij een paar derbyschoenen met noppen ($ 135).
Geïnspireerd door het omringende exotisme, deed ik wat ik normaal niet zou doen in New York:ik probeerde een leren broek ($ 450), het teken en zegel van continentale durf. Zoals veel van de items bij COS, drongen ze beleefd aan op hun eigen authenticiteit met een knokkelgroot label met de tekst:"Dit item is gemaakt van leer."
COS is geschikt voor wat eufemistisch een Scandinavisch lichaamstype zou kunnen worden genoemd. (De meeste van zijn jeans, een beetje aan de rekbare kant maar verder perfect aangenaam, hebben geen taillemaat groter dan 34.) De leren broek past dienovereenkomstig met de tourniquet-achtige compressie waar een rockgod dol op zou zijn. Ik moet bekennen dat ik ook veel vond om van te houden, totdat ik een ongelukkige trekkracht opmerkte aan een delicate zone aan de voorkant.
Waren ze te veel voor troost, vroeg ik Johan, een engelachtige Belgische verkoper met een dunne gouden ring die door de tragus van één oor was geregen.
"Nou, het hangt af van de gelegenheid," zei hij tactvol, hij gaf toe dat hij, eenmaal gewaarschuwd, het moeilijk vond om weg te kijken.
'Ze stonden me vreselijk aan,' zei Johan luchtig, bij wijze van troost. Hoe internationaal we ook zijn, we bevonden ons op Amerikaanse bodem, waar bepaalde beperkingen gelden.
Lees meer:http://www.queeniebridesmaid.co.uk/blue-bridesmaid-dresses
Het leven bestaat niet uit het hebben van goede kaarten, maar uit het goed spelen van de kaarten die je hebt. houd je vrienden dichtbij, maar je vijanden dichterbij.