Peter V.K. Funk keek bijna 75 jaar geleden naar zijn huidige vrouw, Mary, en hij heeft nooit weggekeken.
"Het was liefde op het eerste gezicht en sindsdien is het liefde", zei Peter zondag in een interview terwijl hij Mary's hand vasthield.
De twee zaten naast elkaar in pluche fauteuils in de woonkamer van hun huis in Keene, waar ze samen en met hun zeven kinderen enkele van hun dierbaarste herinneringen ophaalden:Peter Funk Jr., John Funk, Celine Gandolfo, Mary Davis, Mark Funk, Paul Funk en Eleanor Schuster.
Deze week komt de familie samen op Sunnymanse Farm in Roxbury om de 72e huwelijksverjaardag van het paar te vieren. Het paar trouwde op 25 november 1942 in een bisschoppelijke kerk in New York City.
"Het is moeilijk voor ons om te geloven dat we al zo lang verliefd zijn", zei Peter met een glimlach.
Maria was het daarmee eens. "Ik heb het beste van het beste."
De twee, nu in de negentig, ontmoetten elkaar op een feestje toen Mary net 16 jaar oud was en Peter 18. Mary was een van de drie meisjes die op een rij zaten, herinnert Peter zich. Hij zei 'hallo' tegen twee van hen, maar het was de derde, Mary, die echt zijn aandacht trok.
Peter was destijds een student aan de Princeton University. Het schoolbeleid verbood studenten om te trouwen tot na hun afstuderen, maar dat deerde Peter niet; binnen twee jaar nadat hij Mary had ontmoet, stelde hij ten huwelijk.
foto:trouwjurken perth
"Ik zei tegen de president:'Meneer, ik weet dat ik eruit zal worden gegooid als ik ga trouwen, maar ik ben tenslotte maar de eerste en je zult gewoon de regels moeten veranderen omdat veel mensen gaan doen wat ik doe', herinnert Peter zich zondag.
Het schoolbeleid veranderde daarna om studenten toe te staan te trouwen, zei hij.
Peter wist dat de tijd niet aan zijn kant stond, met de Tweede Wereldoorlog in volle gang. Hij had dienst genomen om als marinier te vechten en hij wilde trouwen voordat hij de VS verliet voor een opdracht in de Stille Zuidzee.
Tweeënzeventig jaar later deelde een van de drie dochters van het paar, Celine Gandolfo uit Keene, met haar ouders en broers en zussen zondag een plastic bak vol liefdesbrieven die Mary en Peter tijdens de oorlog aan elkaar schreven. De bak is een van de drie die worden gebruikt om de dagelijkse brieven op te slaan.
De tijd heeft het papier vergeeld, maar de verhalen die erin staan, leven nog steeds als altijd in de harten van een stel dat nog steeds waanzinnig verliefd is.
"De reden dat ik met Mary trouwde, is dat ik niet wilde dat ze alleen zou zijn; ik wilde dat ze mij had", zei Peter terwijl zijn kinderen grinnikten.
De twee zeggen dat ze nooit ruzie hebben omdat ze het belang kennen van twee simpele woorden:"Ja, schat." En omdat ze altijd de tijd hebben genomen om eventuele meningsverschillen op te lossen en naar elkaar te luisteren.
Gandolfo, die de afgelopen vijf jaar bij haar ouders heeft gewoond, zei dat Mary en Peter, ondanks de zorg voor zeven kinderen, nooit ophielden met voor elkaar te zorgen.
"Zelfs vandaag als papa de kamer binnenkomt, zal mama zeggen:'Ah, kijk naar die knappe man'," zei Gandolfo.
Ook Mary en Peter hebben elkaars gevoel voor humor niet uit het oog verloren.
"Ze is een geweldige schilderes. Ze heeft het huis een paar keer geschilderd," zei Peter en knipoogde naar Mary.
Portretten van de kinderen van het paar en landschappen met plaatsen die belangrijk zijn voor Mary hangen in het huis van twee verdiepingen van het paar. Een van Gandolfo als kind hangt boven de schoorsteenmantel in de slaapkamer van het stel.
In hun slaapkamer staan twee aparte bedden op minder dan een centimeter van elkaar. De ene is bedekt met een blauw gestreept dekbed, de andere met een roze dekbed van hetzelfde merk.
Mary is geen fan van twee bedden. Ze vertelde haar kinderen dat het komt omdat ze niet met Peter kan knuffelen.
Peter zei dat hij zich herinnert hoe hij halverwege de jaren veertig aan het einde van de oorlog niet snel genoeg bij Mary kon komen. Hij vloog naar Californië en moest liftend naar Texas, waar hij vervolgens een vlucht naar huis naar New Jersey kon krijgen.
In de jaren nadat Peter terugkwam uit de oorlog, begon hij echt zijn passie te maken:schrijven. Een van zijn fictieboeken, 'My Six Loves', gaat over de familie Funk. In 1963 werd het geadopteerd in een film, met actrice Debbie Reynolds in de hoofdrol.
Peter was ook de woordcolumnist van Reader's Digest. Hij en Mary pakten samenwerkingsprojecten aan die erop gericht waren mensen te leren over de snelste en gemakkelijkste manieren om hun woordenschat uit te breiden.
En ooit had Peter zijn eigen tijdschrift genaamd "Faith Today". Het bevatte uiteenlopende artikelen van mensen van alle religies en achtergronden.
Religie is altijd een belangrijk onderdeel van het leven van het paar geweest. Ze gaan elke zondag naar de kerk in St. James Episcopal op Keene's West Street.
Peter besloot naar de seminarieschool te gaan toen hij in de 70 was in Princeton, N.J. Hij zei dat hij vond dat de Heer hem de mogelijkheid had gegeven om te bidden voor mensen die genezing nodig hebben, inclusief die in ziekenhuizen.
Hij deed veel counseling als diaken en Mary vergezelde hem vaak.
Ze heeft alles aan zijn zijde gestaan, zelfs toen hij zes marathons in New York City liep toen hij in de zestig was. Ze zou hem door de finish aanmoedigen en zijn favoriete sportdrank in de hand hebben.
'Natuurlijk was ik erbij', zei Mary toen haar kinderen klaar waren met het vertellen van het verhaal. "Waar zou ik anders zijn?"
lees meer:trouwjurken adelaide
SheinDressAU is uw bestemming voor het vinden van trouwjurken.