NEW YORK, Verenigde Staten — Slechts twee maanden voordat de wereld onherroepelijk zou veranderen, was juli 2001 een glorieuze zomer in Parijs. De coutureshows waren net afgelopen en Lori Goldstein, toen al een van de meest gewilde stylisten ter wereld, was net klaar met een shoot voor Vogue Italia met haar vriend Steven Meisel. De locatie was een oude, verlaten school buiten Parijs; de cast omvatte de aristocratische, veteraan model-actrice Marisa Berenson. "Veel elementen moeten op elkaar worden afgestemd:een klant die je vertrouwt en je je werk laat doen, de juiste make-up, de juiste locatie", zegt Goldstein. "Het kwam allemaal samen die dag. Het was ongelooflijk."
Het was na die shoot dat Goldstein een openbaring kreeg. "Als ik vandaag zou stoppen, had ik al meer gedaan dan ik ooit had kunnen denken", herinnert ze zich dat ze bij zichzelf had gedacht. "Om te kunnen werken met de meest getalenteerde mensen ter wereld, mensen die denken zoals jij, je pushen, met wie je dingen kunt doen waarvan je nooit had durven dromen - dat is waar ik altijd naar op zoek was." Naast Meisel heeft Goldstein nauw samengewerkt met Annie Leibovitz en Mario Testino, die ook even kamergenoot was. Ze heeft iconische tijdschriftcovers gestyled voor Vanity Fair en W en een muziekvideo voor Madonna, evenals advertentiecampagnes voor Gap en Versace, waarmee ze heeft bijgedragen aan het creëren van enkele van de meest tijdbepalende beelden van de mode.
In feite werd een van de Versace-campagnes die ze vormde - herfst 2001, met Amber Valetta en Georgina Grenville als verwende, volwassen vrouwen, dodelijk verveeld en extravagant gekapt, in de barokke setting van hun vorstelijke huizen in Los Angeles - zo'n klassieker, het kreeg zijn eigen galerijshow. Terwijl de Versace-shoot de esthetiek van Goldstein helemaal heeft gestempeld, waren vooral de rotsachtige juwelen op Valletta en Greenville een veelbetekenend teken van haar betrokkenheid. Naast haar voorliefde voor het mixen van patronen, vormen en kleuren (haar veelgeciteerde mantra is 'Everything Goes with Anything'), houdt Goldstein ervan om een look te accessoriseren, vooral met grote, glanzende kerstballen.
Die zomerdag in Parijs, dertien jaar geleden, zegt Goldstein:"Ik had het gevoel dat ik had bereikt wat ik wilde doen. Toen ik jong was, had ik geen idee hoe ik zou komen waar ik heen wilde. Maar ik wist er was iets in mij dat ik moest volgen." Goldstein groeide op in Cincinnati, Ohio, de rusteloze dochter van een ondernemer en een huisvrouw, en was zich al vroeg bewust van haar affiniteit met mode. "Ik hield altijd van kleding, de kleuren en de helderheid en het mixen van patronen, winkelen en aankleden - ik kan me geen tijd van mijn leven herinneren waarin ik kleding niet gebruikte als een uitdrukking van wie ik ben." Normaliteit daarentegen maakte haar bang. "Ik was altijd bang voor het alledaagse, ik wist dat dat niets voor mij was." Maar als de jonge Goldstein geen duidelijk plan had, twijfelde ze niet aan twee dingen:"Ik wist dat ik Ohio zou verlaten en dat ik dol was op kleding. Dat was alles wat ik nodig had."
Afbeelding:romantica bruidsmeisjesjurken
Nadat ze op haar 17e een vriendje naar Los Angeles volgde, ging Goldstein uiteindelijk voor Fred Segal werken. De baanbrekende retailer en eigenaar van de gelijknamige winkel werd Goldsteins eerste mentor. "Ik had echt respect voor hem en was een beetje bang voor hem. Hij zag iets in mij." Goldstein had inderdaad drie maanden voor Segal gewerkt toen hij haar vroeg om met hem mee te gaan op een kooptrip naar New York. Goldstein herinnert zich dat hij vanaf het vliegveld de stad in reed. "De seconde dat ik die stad zag, de tweede keer dat ik die skyline zag, viel al die turbulentie in mij weg. Meteen smolt die onrust die ik 20 jaar had gevoeld weg. Ik wist 'ik ben thuis, ik ga hierheen verhuizen' .'" Inderdaad, ze verhuisde het jaar daarop naar New York. Het was eind jaren 70 en Goldstein was 21 jaar oud.
Hoewel ze haar natuurlijke habitat had gevonden, duurde het even voordat Goldstein haar stem en functie in de mode-industrie vond. Ze had verschillende banen - in verkoop en inkoop - voordat een vriend haar voorstelde om styliste te worden. De gedachte was ontmoedigend, maar Goldstein stelde een portfolio samen en werkte al snel voor Macy's, waar hij kleding trok voor catalogi en reclamecampagnes. Ze had haar beroep gevonden. "Ik ging van het eten van een diner dat vrienden vriendelijk voor me maakten, naar het verdienen van $ 350 per dag." Uitdagingen aangaan die op het eerste gezicht eng kunnen lijken, is een van de leidmotieven van Goldsteins carrière. "Tot op heden twijfel ik elke keer als ik iets nieuws ga doen of ik het kan of moet doen. Maar uiteindelijk zeg ik altijd 'Ja'. 'Ja' komt gewoon uit mijn mond, dat is een goede zaak. Ik denk dat het heel goed is om die angst te hebben."
Dus toen halverwege de jaren tachtig een vriend belde en vroeg of ze haar wilde stylen voor een shoot van Annie Leibovitz, was Goldstein bang, maar zei ja. Het was het begin van een vijftienjarige samenwerking met Leibovitz - die werkte aan shoots voor Vanity Fair en campagnes voor bijvoorbeeld American Express - die de naam van Goldstein in de branche bevestigde. "Ik heb zoveel geleerd over fotografie, over kleding die niet het belangrijkste aspect van een foto is, over scherptediepte en hoe kleding een foto kan vullen en belangrijk kan worden. Het was een opleiding."
Een ander groot keerpunt in de carrière van Goldstein was om een van de eerste stylisten te worden die ooit door een agent werd vertegenwoordigd. "Geen [bureau] wilde stylisten aannemen, maar ik wilde niet over mijn eigen tarieven moeten onderhandelen of over geld moeten praten met mijn klanten." Goldstein zette door en overtuigde Art &Commerce, die nog maar net was opgericht, om haar aan te nemen. "Ik denk dat het het beroep als geheel heeft verheven."
Kort daarna werd ze gevraagd om haar eerste baan bij Steven Meisel voor de Italiaanse Vogue te doen. "Ik was doodsbang", herinnert Goldstein zich. Maar haar onzekerheden waren ongegrond:een daaropvolgende samenwerking met Meisel, die vele jaren duurde, genereerde talloze hoofdartikelen die nu als iconisch worden beschouwd en vaak worden aangehaald als inspirerende referenties door een generatie ontwerpers en stylisten.
Goldstein ziet kleding als een middel tot zelfonderzoek en zelfexpressie. Als zodanig is de enige manier om mode te benaderen, door onbevreesd te zijn. "Styling betekent voor mij iets speciaals creëren van top tot teen, dus het wordt meer dan alleen kleding, het wordt een look. Het is dingen verzinnen en vragen stellen als 'Wie zou die vrouw zijn?' en 'Hoe zou de jurk er geweldig uitzien?'"
"Modestylist zijn is echt hard werken", zegt Goldstein. "Ik ben een overpresteerder, dus niets blijft ongekamd. Als je een jurk wilt, zal het overal zijn, van een Loehmann's tot het krijgen van het van 1stdibs tot het kammen van vrijwel elke winkel op de planeet. Het kan me niet schelen waar het vandaan komt, zolang ik maar vind het."
Tegenwoordig staat Goldstein ook bekend om haar samenwerking met het thuiswinkeltelevisienetwerk QVC, dat ze beschrijft als een gelukkige kans die zich voordeed toen ze een beetje verveeld raakte met styling. In vijf jaar tijd is LOGO by Lori Goldstein, de lijn die ze in 2009 voor QVC begon te ontwerpen, het snelstgroeiende modemerk van het televisienetwerk geworden, met meerdere uitbreidingen en dit jaar naar verwachting meer dan $ 70 miljoen aan verkopen.
"Ik ben echt van carrière veranderd. In het begin was ik zelden op kantoor, ik was altijd aan het fotograferen, in een studio of op locatie, of aan het voorbereiden van een baan. En ik vond het zo leuk, omdat ik bang was van alles wat normaal was of erbij betrokken moest zijn, moest ergens zijn, dus daar rende ik voor weg. Maar nu hou ik van de dingen waar ik het meest bang voor was:een echte baan hebben en elke dag naar kantoor komen."
Ze zegt:"Als je in de mode wilt zijn, moet je absoluut houden van wat je doet, want het is meer dan een baan - het is jouw leven. Dit is een zeer intense en moeilijke zaak. Maar maak je geen zorgen, vertrouw op het leven. Alles je wilt, je bent in staat om te krijgen, het kost alleen een combinatie van inspanning en gratie."
Lees meer:http://www.queeniebridesmaid.co.uk/one-shoulder-bridesmaid-dresses
Het leven bestaat niet uit het hebben van goede kaarten, maar uit het goed spelen van de kaarten die je hebt. houd je vrienden dichtbij, maar je vijanden dichterbij.