In de vroege uren van 26 december 2004 werd de westerse wereld wakker door de zich ontvouwende horror die we leerden kennen als de Aziatische Tsunami. Degenen onder ons die nog aan het bijkomen waren van de obsceen grote hoeveelheden eten en drinken van de vorige dag, zaten als aan de grond genageld terwijl we een horrorverhaal van bijbelse proporties voor onze ogen zagen ontvouwen.
De Verenigde Naties schatten dat de Aziatische tsunami meer dan vijf miljoen mensen dakloos heeft gemaakt, waaronder ongeveer 1,5 miljoen kinderen, van wie de meesten wees werden. De uitstorting van emoties van over de hele wereld was van gemengd voordeel voor zover het de regio betrof, want ja, we hebben allemaal diep in onze zakken gegraven en ja, we hebben allemaal bij onze politici gelobbyd om er iets aan te doen en ja, bizar genoeg heeft deze tragedie misschien een tik gehad effect in de beweging om schulden en armoede in de derde wereld te verlichten, maar de zegeningen waren gemengd voor zover het de mensen ter plaatse betrof.
Sinds de ramp hebben adoptiebureaus over de hele wereld telefoontjes afgehandeld van goedbedoelende families die een kind willen adopteren uit een van de getroffen landen.
Volgens adoptie-experts kunnen mensen het beste geld doneren aan goede doelen die de kinderen direct helpen. Ze zeggen dat het verkeerd is om een getraumatiseerd kind weg te halen uit de omgeving waarin het is opgegroeid. families en de gemeenschappen die ze kennen,” zei de liefdadigheidsorganisatie Save the Children in een verklaring die op 6 januari 2005 werd vrijgegeven.
Internationale adoptie moet goed worden gepland
“Het laatste wat ze hoeven te doen is overhaast weg naar een of ander vreemd land', zegt Cory Barron van Children's Hope International, een Amerikaans adoptiebureau. "We moeten eerst aan het kind denken."
Adoptie door een goedbedoelend stel in het westen dat de halve wereld rondvliegt met grote sommen geld om het kind weg te vagen naar een leven dat totaal vreemd is aan alles wat het heeft gekend, is niet altijd in het belang van het kind.
Het is de moeite waard om de volgende feiten in gedachten te houden na een tragedie als deze:
• Kinderen zullen een enorm gevoel van verlies en verdriet ervaren.
• Ze zullen moeten weten wat ze normaal vinden en dat ze niet gek worden.
• Ze moeten bij de mensen zijn die ze kennen en zich zo veilig mogelijk voelen.
• Ze moeten zo snel mogelijk een dagelijkse routine opbouwen om hun angsten te verminderen.
• Ze moeten met andere kinderen spelen om tijd vrij te maken van hun angsten en creatieve expressie te krijgen, zoals materialen om te tekenen.
• Degenen die gescheiden zijn van gezinsleden moeten zo snel mogelijk worden geregistreerd en snel herenigd.
• Kinderen in een tijdelijke opvang of een weeshuis plaatsen zou het laatste redmiddel moeten zijn.
Ongeveer 200 kinderen werden wees en nog veel meer verloren een ouder toen de Tsunami het district Nagappattinam trof in de staat Tamil Nadu, de zwaarst getroffen regio in India.
De lokale overheid heeft tientallen vragen behandeld van individuen en organisaties die de kinderen willen adopteren.
Maar uit angst voor mensenhandel is de regering voorzichtig te werk gegaan. De nadruk ligt nu op de rehabilitatie van deze kinderen in de lokale gemeenschappen. Suryakala, een districtsfunctionaris voor maatschappelijk welzijn in Nagappattinam, zegt dat veel kinderen met wie ze spraken liever hier bleven dan uit het gebied te verhuizen.
Het gemeentebestuur heeft geïnteresseerden in adoptie gevraagd om aanmeldingen in te sturen. Maar ze hebben geen haast om deze kinderen te verhuizen.
Ongeveer 60 kinderen zijn ondergebracht in een weeshuis van de Zion Church in Nagappattinam.
Parvathi verloor haar ouders, maar is teruggekeerd naar de school om haar examens af te leggen. Ze bezoekt haar familie één keer per maand en zegt dat ze liever in Nagappattinam blijft.
Lokale liefdadigheidsinstellingen en sociale activisten hebben hard gelobbyd bij de overheid om deze kinderen niet 'weg te geven' voor adoptie. Aftab, een jonge activist, zegt dat hij veel heeft geleerd van de nasleep van de aardbeving in Gujarat in 2000.
Hij zegt dat er in de afgelopen twee maanden verschillende gevallen zijn geweest van vertegenwoordigers van organisaties die probeerden wezen "met geweld" weg te halen . Nagappattinam was een van de zwaarst getroffen gebieden van India. "De lokale gemeenschap maakte bezwaar en sprak haar bereidheid uit om voor dergelijke kinderen te zorgen", zegt Aftab. "Geen van deze kinderen wil het huis uit", zegt hij.
Het lokale bestuur, zegt Aftab, is nog steeds niet duidelijk over wat het met hen wil doen.
Hij heeft vertegenwoordigers van verschillende dorpen ontmoet die achter het idee staan om ze niet te verhuizen.
“Waarom zouden deze kinderen naar weeshuizen en huizen ver hier vandaan worden gestuurd?” vraagt hij.
Inspanningen van individuen zoals Aftab lijken effect te hebben gehad.
Het kantoor van de lokale administrateur heeft besloten geen overhaaste beslissing te nemen.
Een functionaris vatte het dilemma van de regering samen:"De kwestie van kinderen is een delicate kwestie in elke gemeenschap... één verkeerde stap en we zullen de toorn van de mensen opwekken."
Adoptie-experts hopen dat de grote belangstelling voor adopties van de tsunami-ramp zich kan vertalen in adopties elders. De echte tragedie is dat de tsunami niet eens het aantal wezen wereldwijd deukt, de echte aantallen zijn onpeilbaar. De meeste adoptiespecialisten zeggen dat het aantal weeskinderen wereldwijd tussen de 40 en 60 miljoen ligt – 13 miljoen alleen al in Afrika bezuiden de Sahara vanwege de aids-crisis daar, en nog veel meer in Rusland, China en Latijns-Amerika. Slechts een fractie van die kinderen zit in officiële adoptiepools.
"We hebben goede hoop dat de door de tsunami getroffen landen uiteindelijk open zullen staan voor internationale adoptie", zegt Thomas Atwood, voorzitter van de Amerikaanse National Council for Adoption. “Maar we hebben ook goede hoop dat ouders kinderen in andere delen van de wereld zullen adopteren. Er zijn op dit moment duizenden kinderen beschikbaar voor adoptie. Voor degenen wiens hart is getrokken door de tsunami, misschien is dit een stap in hun reis naar een ander kind."
Dus misschien kunnen er zelfs na de meest duistere en meest verschrikkelijke tragedies enkele positieve voordelen op lange termijn zijn en deze zijn dat, hoewel een groot aantal mensen de behoefte of wens om te adopteren vanuit hun eigen gemeenschap kunnen negeren ten gunste van adoptie met een internationale dimensie deze verhoging van het adoptieprofiel en de inherente potentiële problemen kunnen sommigen van degenen die nieuw zijn bij adoptie terugbrengen om adoptie vanuit hun gemeenschap te overwegen. Het andere voordeel dat uit deze hele affaire kan worden gehaald, is misschien de algehele toename van het bewustzijn van het concept van adoptie zelf. Als dit er op zijn beurt toe leidt dat meer kinderen een partnerschap aangaan met adoptiegezinnen, dan kan dat alleen maar als goed worden beschouwd.
Stephen is de belangrijkste adviseur van International Adoption Information, een onafhankelijke adviesorganisatie op het gebied van sociaal welzijn en kinderwelzijn.
http://www.internationaladoptioninformation.com
Stephen is de belangrijkste adviseur voor International Adoption Information, een onafhankelijke adviesorganisatie op het gebied van sociaal en kinderwelzijn.
http://www.internationaladoptioninformation.com en http://www.internationaladoptionusa.info.